تنها یک شبانه‌روز باقی مانده بود که سال 95 جای خود را به 96 دهد که ثبت نام از داوطلبان انتخابات پنجمین دوره شوراهای اسلامی شهر و روستا در تهران و سراسر کشورآغاز شد و به مدت یک هفته یعنی ششم فروردین ماه ادامه داشت.
رقابت دو جناح برای تصاحب کرسی‌های پارلمان شهری
علاوه بر صدها نفری که در تهران به شوق رسیدن به صندلی‌های بهشت وارد کارزار انتخاباتی شده‌اند، دو جناح سیاسی مطرح کشور نیز در تلاشند تا هر کدام بتوانند سهم بیشتری از صندلی‌های پارلمان شهری و به تبع آن مدیریت کلانشهر تهران را به دست گیرند.
بسیاری از شخصیت‌های اصلاح‌طلب که به خاطر فعالیت‌های ساختارشکنانه خود خصوصا در فتنه 88 امیدی به تأئید صلاحیت در انتخابات مجلس را ندارند، عزم خود را جزم کرده‌اند که با هر ترفندی شده این انتخابات را از دست ندهند و از آنجا که پیروزی در شهرهایی مانند تهران بدون حضور در لیست عملا غیرممکن است، رقابت سختی میان آنها برای حضور در لیست کاندیداهای اصلاحطلبان دیده می‌شود.
امیدواری اصلاحطلبان به تکرار نتیجه انتخابات مجلس
پس از انکه انتخابات مجلس در حوزه تهران با برد کامل لیست امید که متشکل از حامیان دولت و اصلاحطلبان بود به اتمام رسید، جناح اصلاحات بسیار امیدوار است که این نتیجه در 29 اردیبهشت نیز تکرار گردد و کل لیست خود را راهی شورای شهر کند.
این امر باعث شده خیلی از اعضای شورای سیاستگذاری انتخاباتی اصلاحطلبان که قاعدتا وظیفه آنها هدایت و ساماندهی انتخابات است نیز علیرغم ماموریت تشکیلاتی خود، هوای بهشت به سرشان زده و با حضور در فرمانداری تهران، نام خود را به عنوان کاندیدا ثبت کنند.
اعضای شورای سیاستگذاری که خود را کاندید کرده‌اند
الویری، شجاع پوریان، مهرعلیزاده، میرلوحی، صوفی، حسن رسولی، مهدی نادمی، الهام فخاری، مجید فراهانی، افشین حبیب زاده، محمد سالاری، محسن سرخو، غلامرضا انصاری، حسین نقاشی، عباس میرزاابوطالبی، جواد حق شناس، احمد مسجدجامعی، زهرا صدراعظم نوری از جمله اعضای شورای سیاستگذاری هستند که نام خود را در دفتر فرمانداری تهران به عنوان کاندید ثبت کرده‌اند.
علاوه بر ایشان برخی از شخصیت‌های ذی نفوذ اصلاح طلب که شاید حد و اندازه خود فراتز از شورای شهر بدانند به جای ثبت نام خود فرزندان یا نزدیکان خود را وارد این بازی کرده اند که در این خصوص باید به افرادی همانند فرزند موسوی لاری، خواهرزاده حسین مرعشی و قائیم مقام کرباسچی اشاره کرد.
اعتراض به نامزدی اعضای شورای سیاستگذاری در انتخابات
اعضای شورایی که با هدایت شخص رئیس دولت اصلاحات از سال قبل و در آستانه انتخابات مجلس به منظور سیاستگذاری واحد برای کل اردوگاه اصلاحطلبان تشکیل شده بود، با ثبت نام‌خود باعث دلخوری و گلایه طیف عظیمی از اصلاحطلبان شدند که برخی کوچکی از این انتقادات علنی و رسانه ای شد.
عبدالکریم حسین‌زاده نایب‌رئیس فراکسیون امید مجلس از جمله این معترضان بود که روز هفتم فروردین در نامهای به عارف ضمن اعتراض به نامزدی برخی اعضای شورای سیاستگذاری اصلاحطلبان در انتخابات شوراها درخواست کرد: اعضای شورای سیاستگذاری بین نامزدی برای شورای شهر یا عضویت در این شورا یکی را انتخاب کنند.
تهدید و حمله به منتقدان توسط اعضای شورای سیاستگذاری
اعتراضات اصلاحطلبان باعث حمله اعضای شورای سیاستگذاری به این افراد شد و تهدید افراد مذکور در پیش گرفته شد. از جمله آنها محمود صادقی نماینده تهران بود که گفت: «فعالیت‌های انتخاباتی اصلاحطلبان چه در تهران و چه در سایر استان‌ها در قالب شورای عالی سیاستگذاری اصلاح طلبان باشد و نامهای مشابه با شورای هماهنگی جبهه اصلاحات هیچ ارتباطی با این شورا ندارند و هرگونه فعالیت انتخاباتی به نام اصلاحطلبان خارج از قالب و چارچوب شورای عالی سیاستگذاری اصلاحطلبان، مورد تأیید شورای هماهنگی جبهه اصلاحات نیست. »
صادقی با این ادعا که تنها دوتشکل یعنی مجمع نیروهای خط امام و مردمسالاری به شورای عالی اصلاح طلبان نپیوسته‌اند، ادامه داد: اینگونه افراد اگربخواهند در قالب نامهای مشابه با جبهه‌ها و گروه‌ها فعالیت کنند که موجب تشتت آرا یا سردرگمی و ایجاد شائبه شود باید جلوگیری شده و ما معتقد هستیم اینگونه اقدامات به انسجام اصلاحطلبان آسیب می‌رساند.
رهامی: داور نمی‌تواند خودش کاندید شود/لیست جداگانه می‌دهیم
تهدید صادقی با واکنش سریع محسن رهامی رئیس کمیته انتخابات شورای هماهنگی احزاب اصلاح طلب مواجه شد. وی ضمن اعتراض به رویکرد منفعت‌نگری اعضای شورای سیاستگذاری و با بیان اینکه «کسانی که لیست می بندند نباید خودشان کاندیدا باشند»، تصریح کرد: «جمعی که قرار است خودش داور وسط باشد و لیست تعیین کنند، نمی‌تواند که خودش کاندیدا باشد.»
رهامی با بیان اینکه یک تعدادی که از اول انقلاب یا وزیر، استاندار یا عضو شورای شهر بودند دوباره ثبت نام کرده‌اند، ادامه داده: «اگر کسی حرف نو و توانائی خاص داشته است، در این چند سال باید از خودش نشان می‌داد.»
وی با این کنایه به شورای سیاستگذاری که «باید انتخاب و معیار اصلاح طلبی را به مردم واگذارکنیم نه این که خودمان تعیین کنیم» تهدید کرده است: اگر معیارها در تعیین لیست ملاک نباشد، ورابطه‌ها و رفاقت‌ها و وراثت‌ها ملاک باشد در این صورت ممکن است فضا به سمتی برود که «شورای هماهنگی احزاب اصلاح طلب» در انتخابات شورای شهر لیست جداگانه‌ای ارائه کنند.
آیا این بار نیز اردوگاه اصلاحطلبان مقهور دیکتاتوری پدرخوانده‌ها می‌شود؟
حال باید منتظر ماند تا نتیجه تمامیت‌خواهی وقیم‌مابی شورای سیاستگذاری اصلاحطلبان با محوریت اعضای حزب منحله مشارکت را در کارزار انتخابات شوراها دید که آیا با دیکتاتوری همه اصلاحطلبان را زیر یک پرچم و یک «لیست مهندسی شده» جمع خواهند کرد یا اینکه افراد و گروه‌هایی که بیش از دو دهه است رفتارهای دیکتاتورمابانه «پدرخوانده های اصلاحطلبان» را به عینه دیده و لمس کرده‌اند، راه خود را از آنها جدا کرده و مستقلا در انتخابات شرکت خواهند کرد.
