گروه اجتماعی – خانه تکانی عید تنها مختص زنان و خانواده ها نیست بلکه افرادی در آن حضور دارند که به تکاندن شهر و نظافت آن برای استقبال از بهار می پردازند، کاری که از دید بیشتر شهروندان دور می ماند.
به گزارش افکارنیوز، آیا تا به حال دقت کرده اید شهروندان هنگام خانه تکانی با وسایل حجیم خانه مانند کمدهای فرسوده و قدیمی،تشک های خوشخواب ،پتو و لحاف و حتی ظرف و ظروف خود را چه می کنند؟ آیا همه این لوازم به سمساری های و وانتی ها فروخته می شود؟
در پاسخ باید گفت که بخشی از این وسایل به سمساری ها و خریداران لوازم دست دوم، فروخته می شود اما متاسفانه در برخی مناطق شهرمان که دارای مسیل و نهر هستند بسیار دیده شده که بعضی شهروندان در هفته های پایانی اسفند ماه و پس از خانه تکانی،اسباب و لوازم اضافی خود را بدون توجه به تبعات کار خود، درون این مسیل ها و ... می ریزند.
این شهروندان حتی لحظه ای نمی اندیشند که کارشان چه نتیجه ای می تواند به دنبال داشته باشد.
کافی است پای درد و دل کارگرانی که وظیفه نظافت و لایروبی مسیل ها، نهرها و جوی های شهرمان را دارند،بنشینید؛ گلایه ها فراوان است اما معمولا همکاری شهروندان در این زمینه مناسب نیست.
به گفته یکی از این کارگران که در مناطق شمالی پایتخت مشغول کار است، در هفته های پایانی سال معمولا برخی شهروندان اقدام به ریختن زباله های حجیم خود به نهرها می کنند که در مرحله نخست این کار از نظرشان اشکالی ندارد اما نتیجه کار آنها در محلات و مناطق پایین تر قابل مشاهده است.
وی توضیح می دهد: برای نمونه در برخی مسیل ها به ویژه در جاهایی که آب به چند بخش تبدیل شده و به زیر زمین منتقل می شود، شاهد انباشت زباله های حجیم هستیم به طوری که گاه ورودی ها و خروجی ها بسته می شود.
وی بیان می کند:برای لایروبی مسیل ها و نهرها به دو شکل مکانیزه با استفاده از ماشین آلات و همچنین به وسیله کارگران اقدام می شود.
وی ادامه می دهد: زمانی که یک تشک خوشخواب دونفره توسط شهروندان به آب انداخته می شود در ابتدای امر سبک است اما پس از گذشت چند ساعت و نفوذ آب به تدریج بسیار سنگین می شود و به حتم خارج کردن آن توسط کارگران از مسیل هایی که معمولا دارای دیواره های 3-4 متری از کف از زمین است، بسیار سخت و طاقت فرسا می شود.
وی می گوید: در مسیل ها با وسایل جالبی مواجه می شویم که واقعا نباید اینگونه بیرون انداخته شوند برای نمونه کمدها و ویترین های فرسوده و قدیمی،فرش، پتو، لحاف، لباس و حتی ظرف و ظروف نیز هنگام لایروبی مشاهده می شود در حالی که این وسایل می تواند مانند یک سد در ورودی و خروجی مسیر عمل کرده و جریان حرکت آب را مختل کند.
وی اظهار می کند: انداختن ظروف شیشه ای نیز برای کارگران بسیار خطرناک است هرچند ما از لباس ها و دستکش و چکمه مخصوص و ... استفاده می کنیم اما در مواردی ممکن است سبب بریدگی اعضای بدن ما شود.
این کارگر بیان می کند: درست است تمیز کردن و خانه تکانی جزو سنت های خوب به شمار می رود اما شهروندان توجه کنند که نباید لوازم خود را در مسیل ها بریزند.
وی تصریح می کند: وظیفه ما نظافت و تمیزی شهر است اما از شهروندان درخواست می کنیم با ما همکاری داشته باشند.
این سخنان تنها بخشی از سختی کار کارگران تمیز کننده مسیل ها و نهرهاست ،در نظر بگیرید این عده مجبورند ساعات طولانی در روز را در میان آب هایی که احتمال هرگونه آلودگی دارند،سر کنند و باید به جمع آوری زباله هایی بپردازند که حاصل بی دقتی ما شهروندان است.
زباله هایی که گاه سر از جوی های شهر درآورده و با کوچکترین گرفتگی مسیر و یا بارش باران های بهاری باعث پس زدن آب و زباله و... به سطح معابر می شوند.
کارگران شهرداری نیز جزو شهروندان محسوب می شوند و همان طور که خوشبتانه بر اساس تغییرات فرهنگی صورت گرفته در مناسبت های خاص مانند ایام محرم و ... سعی می کنیم با جمع آوری زباله، کار را برای آنها سهل تر کنیم این بار نیز هنگام خانه تکانی به کارگرانی بیاندیشیم که مجبورند ساعات طولانی نهرها، جوی ها و مسیل ها را لایروبی و تمیز کنند بنابراین در روزهای باقی مانده از سال به آنها نیز کمک کرده و زباله های خود را در محل های تعیین شده بریزیم و اگر زباله حجیم داریم با سامانه 137 تماس گرفته و درخواست جمع آوری کنیم و حتم بدانید در کوتاه ترین زمان ممکن نسبت به این کار اقدام خواهد شد.
درست است که برخی از ما از چگونگی عملکرد مدیریت شهری و کمبود امکانات و اختصاص نیافتن بودجه های دولتی به شهر گلایه داریم اما یادمان نرود ما شهروندان نیز که با کمی همکاری و دقت می توانیم گام کوچکی در زمینه تمیزی و نظافت بیشتر شهرمان برداریم زیرا آسمان آبی و زمین پاک تنها در سایه همکاری همه ساکنان شهر امکان پذیر است.
مهرنوش حیدری
