علی معلم سال 1341 در دامغان متولد شد. در رشتهی سینما تحصیل کرد، در دههی شصت فعالیت مطبوعاتی خود را آغاز کرد و در سال 71 با تاسیس ماهنامه «دنیای تصویر» فصل تازهای را در
مطبوعات و رسانههای سینمایی رقم زد.
معلم که به واسطهی تولید و اجرای برنامههایی چون «جنگ هنر»، «از واژه تا تصویر»، «سینمای اندیشه» و ...به چهرهای شناخته شده برای مخاطبان تبدیل شده بود، اولین جشن سینمایی و تلویزیونی خصوصی ایران را تاسیس کرد و تندیس حافظ را به منظومهی سینمای کشور افزود.
فعالیت معلم فقط به عرصهی مطبوعات و رسانهها محدود نمیشد «شوکران»، «گاوخونی»، «ازدواج به سبک ایرانی» و «آل» از جمله تجربیات موفق او در مقام تهیهکنندگی بود. دریافت مدرک دکتری افتخاری به پاس فعالیتهایش در عرصهی فرهنگ و هنر نیز یکی دیگر از عناوین متعدد او به شمار میرفت.
علی معلم در هیئتهای داوری و انتخاب جشنوارهٔ بینالمللی فیلم فجر (هفت دوره)، جشنوارهٔ بینالمللی فیلم کشورهای غیرمتعهد (پیونگ یانگ)، جشنوارهٔ سینمای جوان، جشنوارهٔ فیلمهای دانشجویی، جشنوارهٔ فیلمهای خانوادگی، نخستین جشنوارهٔ فیلم و کیفیت، جشنوارهٔ فیلم جوان،
جشنواره فیلم رویش و جشنواره بینالمللی فیلم شهر (دو دوره)، نخستین جشنوارهٔ فیلمهای ویدئویی تهران، جشنوارهٔ فیلم
زنان (پروین اعتصامی) و همچنین سه دوره عضویت در هیئت انتخاب فیلم
ایران برای آکادمی اسکار را بر عهده داشته است.
او در آخرین فعالیت هنری خود قصد داشت فیلمهای کوروش کبیر را با مسعود جعفری جوزانی و کنتس سلما با همکاری حسن فتحی بسازد، که به سرانجام نرسید.