23 تشکل دانشجویی در نامه‌ای سرگشاده خطاب به محمدرضا عارف رئیس فراکسیون امید در رابطه با «طرح دوفوریتی تامین امنیت سخنرانی‌ها» نوشتند: وقتی رهبر انقلاب نیز بارها و بارها مخالفت صریح خود را درباره برهم زدن سخنرانی ها اعلام کرده اند تردیدی برای ما وجود نخواهد داشت که هرگونه ایجاد التهاب در برنامه‌های «قانونی» و دارای مجوز کاری بیهوده و غلط است اما جناب آقای دکتر عارف متاسفانه بخش‌های دیگر این طرح خطرناک نه تنها برخلاف منویات رهبری که اساسا بر خلاف آرمان بلند انقلاب اسلامی یعنی «آزادی» است.
در ابتدای این نامه خطاب به عارف آمده است: اخیرا حضرتعالی و چندی دیگر از همکاران محترمتان در فراکسیون امید طرحی دو فوریتی را تحت عنوان « تامین امنیت جلسات » مطرح کرده‌اید که لازم می‌دانیم نکاتی را در این باره به سمع و نظرتان برسانیم. جنابعالی که خود از اساتید دانشگاه هستید و ارتباط تنگاتنگی نیز با جوانان و دانشجویان دارید به خوبی مستحضرید که پرسشگری و برگزاری جلسات پرسش و پاسخ یکی از رایج ترین برنامه‌های تشکل‌های دانشجویی است و ایجاد فضایی آزاد برای طرح پرسش‌های قشر دانشجو و جوان جامعه مسئله‌ای است که شما و سایر دوستانتان بارها و بارها در دوران کاندیداتوریتان از آن یاد کرده اید و شعار های زیبایتان که در مدح «آزادی بیان» بوده همچنان در خاطرمان هست
در ادامه تاکید شده است: گرچه مردم ما عادت دارند ببینند منتخبانشان پس از 4سال وعده‌ها و شعارهایشان را فراموش کنند اما حضرتعالی و دوستانتان در فراکسیون امید، هنوز یکسال از عمر نمایندگیتان نگذشته تمام شعارهای خود را فراموش کرده‌اید و طرحی را به مجلس ارائه دادید که در صورت تصویب آن باید فاتحه هرگونه فعالیت سیاسی در دانشگاه‌ها را بخوانیم!
در ادامه این نامه تصریح شده است: چه شده که شما و دوستانتان که همواره خود را داعیه دار آزادی می‌دانستید و شعار « زنده باد مخالف من» سر می‌دادید، حالا به جایی رسیدید که حتی یک پرسش ساده را هم بر نمی تابید و آن را جرم تلقی می‌کنید؟ حضرتعالی به جهت سالها حضورتان در قوه مجریه و مناصب مهم نظام باید به خوبی از بندهای قانون اساسی مطلع باشید اما نگاهی به متن طرح دوفوریتی روایتگر آن است که طراحان آن هیچ تسلطی بر قانون اساسی ندارد. بدین جهت نام جنابعالی در صدر امضاکنندگان این طرح برای ما عجیب و تامل برانگیز بود.
این تشکل‌های دانشجویی تاکید کردند: گرچه علاقه نداشتیم میان این طرح و انتخابات سال آینده ارتباط برقرار کنیم و آن را به میل دولت نسبت به سرکوب و ساکت کردن منتقدانش ربط دهیم، اما در چند روز اخیر مصاحبه‌های تنی چند از مسئولین قوه مجریه به خصوص سخنگوی وزارت محترم کشور و همچنین برخی نمایندگان فراکسیون امید در حمایت از این طرح، شائبه انتخاباتی بودن آن را به شدت دامن می‌زند. حال پرسش اساسی این است که آیا فراکسیون امید که 2 نفر از اعضایش به گفته یکی از روزنامه‌های اصلاح طلب قرار است نقش «ضربه گیر» آقای رییس جمهور در انتخابات سال آینده را بر عهده بگیرند، پیش قدم شده و قرار است با تصویب این طرح در برابر هرگونه پرسش و نقد دولت با ابزار سرکوب و بازداشت و حبس، ایستادگی کند؟
در ادامه آمده است: آیا شما و دوستانتان که از ابتدای روی کارآمدن مجلس دهم، صرفا پیگیر مطالبات جناحی تان بوده‌اید و نه درد ملت، در صورت تصویب چنین طرحی می‌توانید بازهم سخن از آزادی بزنید؟ این چه جور طرفداری از آزادی است که حتی طرح پرسش را هم مستحق بازداشت می‌داند؟ آیا به این فکر کرده اید که با توجه به تفسیر پذیر بودن این طرح و ابهامات قانونی بسیار آن، مسئولین و سیاسیون می‌توانند بنا بر سلیقه خود هرطور که می‌خواهند آن را تفسیر کنند و هر پرسشگری که آنان را به چالش بکشد، با توسل به این مصوبه مجلس به دادگاه و زندان بکشانند؟ آیا با خود اندیشیده اید با تصویب این طرح چه بلایی بر سر دانشجویان و تشکل‌های دانشجویی و از آن بالاتر بر سر آزادی بیان که یک از بزرگترین دستاوردهای انقلاب اسلامی مردم ایران است خواهید آورد؟ آیا قرار است همانطور که دولت اصلاحات شورای شهر اول تهران را منحل کرد و ساقط کردن نهادی برآمده از رای مردم را برای اولین بار در تاریخ جمهوری اسلامی به نام خود ثبت کرد، فراکسیون امید هم بازگشت به دیکتاتوری و استبداد قرون وسطایی را به نام خود ثبت کند؟
این تشکل‌های دانشجویی خطاب به عارف تاکید کردند: اگر شما و همکارانتان معتقدید افراد تنها به دلیل «جلب توجه» در یک مراسم مستحق 6ماه بازداشت و زندان هستند، پس چطور است که وقتی صحبت از کسانی می شود که 8ماه با برافروختن آتش فتنه88 کشور را به لبه پرتگاه کشاندند و در توهین به تمام مقدسات این ملت کم نگذاشتند، اعتقاد به تسامح و چشم پوشی دارید و سخن از آشتی ملی می زنید؟ با منطق طرح دو فوریتی‌تان، فتنه گران 88 مستحق چه کیفری خواهند بود؟ البته دوستان شما در پاسخ به این نقدها تنها از یک بخش این طرح که مربوط به برخورد با برهم زنندگان سخنرانی هاست دفاع می‌کنند که لازم است اشاره کنیم ما هم موافقیم تا با هرکسی که اجتماعات و سخنرانی های دارای مجوز را در کشور برهم می زند «برخورد قانونی» شود.
در قسمت دیگری آمده است: وقتی رهبر انقلاب نیز بارها و بارها مخالفت صریح خود را درباره برهم زدن سخنرانی ها اعلام کرده اند تردیدی برای ما وجود نخواهد داشت که هرگونه ایجاد التهاب در برنامه‌های «قانونی» و دارای مجوز کاری بیهوده و غلط است اما جناب آقای دکتر عارف متاسفانه بخش‌های دیگر این طرح خطرناک نه تنها برخلاف منویات رهبری که اساسا بر خلاف
آرمان بلند انقلاب اسلامی یعنی «آزادی» است. اکنون ما دانشجویان فعال در تشکل‌های دانشجویی سراسر کشور ضمن آنکه بدینوسیله مراتب اعتراض و نگرانی وافر خود را از تصویب چنین طرحی ابراز می‌کنیم خواهان پاسخگویی جدی جنابعالی و دوستانتان در مورد دلایل و استدلال‌ها در رابطه با این طرح در مجلس هستیم.
در پایان تاکید شده است: از آنجا که تصویب چنین طرحی سرنوشت آزادی، این دست آورد بزرگ انقلاب اسلامی، خصوصا آزادی تشکل های دانشجویی را به مناسبات سیاسی فراتر از قانون و شرع پیوند می‌زند معتقدیم تصویب این طرح فضای فکری دانشگاه ها را دچار مشکل اساسی خواهد کرد بنابر این انتظار می رود اگر در موضع خود نسبت به دفاع از کیان آزادی صادق هستید و نیز اگر با وجود امضای تعداد زیادی از اعضای فراکسیونتان بازهم ادعا می‌کنید بخش هایی از طرح مذکور مورد تایید فراکسیون امید نیست، هرچه سریعتر نسبت به تجدید نظر در مفاد این طرح اقدام فرمایید.
