ماچو پیچو یا ماچو پیکچو شهری با دیوارهای سنگی جلا داده شده که مطابق با معماری کلاسیک اینکاها ساخته شده است.
امپراتوری اینکا، یک امپراتوری از مردم بومی در آمریکای جنوبی بود. این امپراتوری در بیشترین پهناوری خود، کشورهای امروز یپرو، اکوادور، بولیوی، و بخش‌هایی از آرژانتین، شیلی و کلمبیا را در برمی‌گرفت. اولین بنای این مجموعه این‌تی‌هوآتانا معبد خورشید که اتاقی با 3 پنجره و در منطقه‌ای از ماچو پیچو که باستانشناسان آن را منطقه مقدس می‌نامند، است.
در سال 2003 میلادی تعداد توریست‌های این شهر باستانی 400٬000 نفر بوده‌است.
ماچو پیچو در حدود سال 1450 در ارتفاعات امپراتوری اینکاها ساخته شده‌است. این شهر در حدود 100 سال بعد، در پی پیروزی امپراتوری اسپانیا، متروک شد.
این دژ در 80کیلومتری کوسکو، پایتخت اینکاها، قرار دارد و به همین دلیل هرگز مانند سایر شهرهای اینکاها پیدا و ویران نشده است. در طول قرن‌ها، جنگل‌های اطراف این مجموعه رشد کرده و آن را پوشانده است و به همین دلیل از نظرها پنهان مانده و تنها عده معدودی از وجود آن اطلاع داشته‌اند.
در سال 1913، این مکان بعد از اینکه انجمن جغرافیای ملی بحث‌های ماه آوریل را بطور کامل به آن اختصاص داد شهرت بسیاری پیدا کرد. در سال 1981 میلادی منطقه‌ای به وسعت 325٫92 کیلومتر مربع که ماچو پیچو را احاطه کرده بود جزء میراث تاریخی پرو به ثبت رسید. این منطقه تنها به این خرابه‌ها محدود نمی‌شد بلکه شامل مناظر طبیعی منطقه‌ای نیز می‌شود.
ماچو پیچو به‌عنوان میراث جهانی یونسکو در سال 1983 میلادی به ثبت رسید؛ و این منطقه «یک شاهکار خالص معماری و نشانه‌ای منحصر به‌فرد از تمدن اینکاها» نامیده شد. این اثر هم اکنون به عنوان یکی از عجایب هفتگانه جدید شناخته می‌شود.
ماچو پیچو در 70 کیلومتری شمال غربی کوسکو، در بالاترین نقطه کوه ماچو پیچو، 2٬350 متر بالاتر از سطح دریا واقع شده است. این اثر از مهم‌ترین آثار باستان‌شناسی در آمریکای جنوبی و پربیننده‌ترین جاذبه توریستی کشور پرو است.
