نشست خبری فیلم سینمایی «خفه گی» به کارگردانی فریدون جیرانی عصر امروز (17 بهمن ماه) با حضور عوامل این فیلم بهرام دهقان، تدوین گر، ماهایا پطروسیان، الناز شاکردوست بازیگران، کارن همایونفر، موسیقی متن، مسعود سلامی، مدیر فیلمبرداری در برج میلاد تهران برگزار شد.
در ابتدای نشست فریدون جیرانی طی سخنانی گفت: من پیش از فیلم قبلی ام که خیلی هم آن را دوست نداشتم سعی کردم به عشق، معما و جنایت تم های مورد علاقه ام بازگردم. سالاد فصل را خیلی دوست داشتم اما انتهای آن آنطور که میخواستم نشد بنابراین سعی کردم تم مورد علاقه ام را در این کار پرورش دهم.
وی در ادامه افزود:کیان عسگری به من کمک کرد تا براساس یک فیلم خارجی که یک تریلر ترکیبی با مسائل اجتماعی است، کار را شروع کنم. برای نخستین بار برای این کار دکور مکانی ساختیم.
جیرانی افزود: روزی که فیلمنامه را نوشتم چون سبک فرانسوی کار کردم می دانستم شاید مخاطب عام آن را نپسندد اما خواستم که این تجربه را داشته باشم و خوشبختانه همه با من همراهی کردند و ابتدا نیز درباره سیاه و سفید فیلمبرداری کردن به توافق رسیدیم.
وی درباره بی زمانی و بی مکانی قصه گفت: من این سبک را می پسندم دلم می خواست فضای جنایی این ساخت را داشته باشد اصلا فضاهای بیرونی و صداهای بیرونی در آن نباشد و کاملا انتزاعی کار کنم در واقع به نوعی شبیه فیلم های روسی شد نه غربی.
جریانی اظهار داشت: من یک تجربه شکست خورده از «پارک وی» دارم که سبک آمریکایی ـ ایتالیایی من آنطور که می خواستم در نیامد بنابراین سعی کردم دراین کار آن را لحاظ کنم.
سپس مسعود سلامی با اشاره به اینکه «خفه گی» دومین همکاری اش با جیرانی بوده، افزود:
همچنین الناز شاکردوست با اشاره به اینکه هیجان زده شدده و خیلی سال است که صحبت نکرده است، گفت: من با نقش «صحرا» زندگی کردم ولی الان نقاب خنده زدم تا عکس های شما را خراب نکنم. یک بازیگر وقتی نقشی ایفا می کند بعد از آن منتظر است که بازخوردهای آن را در دیگران ببیند.
شاکردوست از تعریف یکی از خبرنگاران درباره نقش متفاوت اش خوشحال شد و گفت: من هم دو سالی است که بازی نکرده بودم شاید دو سال کلمه ساده ای باشد اما برای من که عاشق سینما هستم سخت است در واقع آنچه مرا به این نقش رساند تجربه مرگی بود که از سر گذراندم از آن پس سعی کردم خویشتن را جستجو کنم به سفر رفتم و به واکاوی درون پرداختم نقش صحرا اما با خود واقعی من کاملا متفاوت بود بنابراین فرسنگ ها فاصله باعث شد تا خودم را نیز دراین مسیر بشناسم.
ماهایا پطروسیان نیز با بیان اینکه بعد از دو سال این نقش را قبول کرده است، گفت: البته من هیچگاه از نقش های خودم راضی نبودم این درباره نقشم در این فیلم هم صدق می کند.
وی همچنین توضیح داد: من در این سال ها بیکار بودم در واقع از سال 68 کارم را شروع کردم اما در این سال ها دیگر نقش ها و فیلمنامه ها را نمی پسندیدم بنابراین صبر کردم تا آن چه لااقل 50 درصدش را می پسندم قبول کنم.
در نهایت پردیس احمدیه با اشاره به اینکه نخستین تجربه سینمایی خود را دوست داشته است، گفت: از آقای جیرانی بسیار تشکر میکنم.
کارن همایونفر در پایان گفت: این فیلم عاشقانه من و جیرانی است پلان به پلان آن را با عشق ساختیم.