دو و میدانی ایران این روزها حال خوبی ندارد و ملی پوشان که سرمایه اصلی فدراسیون محسوب می‌شوند با بی مهری فدراسیون مواجه شده اند.
نامه اعتراض آمیز ملی پوشان دو و میدانی در پی صحبت ای کیهانی مبنی بر تلاش برای پوست اندازی در این فدراسیون بدین شرح است:
مدتی است که ما ملی پوشان به دلیل مشکلات کلی و جزئی با فدراسیون درگیر هستیم، در این زمان بسیار کسانی بودند که از آب گل آلود ماهی گرفتند و مشکلات خود را حل و به مقصود خود رسیدند.
فدراسیون دو و میدانی ملی پوشان را نادیده گرفت و آمدند گفتند دعوای خانگی را در کوچه نیارید. این شیرین بیانان و نان به نرخ روز خوران خودشان در یک سال آتی 30 مصاحبه بر علیه فدراسیون انجام داده اند و مستندات آن موجود است.
تا فدراسیون دو و میدانی به قول این دوستان سر کیسه را شل کرد، شدند از طرفداران پر و پا قرص فدراسیون عده ای هم آمدند گفتند ملی پوشان همیشه ناراضی هستند و حالا بیانیه هم می دهند. خیلی ها خوشحال شدند.
اینها خائنین به مملکت هستند، چرا که تمامی این ورزشکاران رکوردار و پرچم داران جمهوری اسلامی ایرانند و بارها سرود مقدس کشورمان را جلوی چشم میلیون ها بیننده تلویزیونی در میادین بین المللی به اهتزاز در آورده اند.
فدراسیون اگر ما را جزء خانواده خود می داند و ادعا می کند دعوا در منزل حل شود و خودش را پدری برای دو و میدانی به شمار می آورد، هیچ وقت برای ایجاد دورنمایی زیبا از مدیریت خود فرزندانش را کوچک به شمار نمی آورد.
آیا شما می دانید به قول معروف برای تهیه یک قهرمان آسیا چه مواردی لازم است،تا در ورزش دو و میدانی چندین رئیس فدراسیون بیایند و بروند تا یک قهرمان آسیا بدست آورد.
مدیریت فدراسیون دم از صرفه جوئی هزار تومنی می زند، ولی آیا می داند برای هر از این ملی پوشان در این 15 سال بیشتر از 1میلیارد هزینه شده است تا بتوانند مدال های رنگارنگی را برای مملکت کسب کنند.
مدیریتی که هزار تومان را رو هوا می زند،12 میلیارد پول که دارای علم و تجربه و دانش است دور می ریزد؟ چگونه می خواهید با این شرایط مقدمات پوست انازی را از 15 سال پیش و از زمان کفاشیان فراهم کنید.
البته باز بعید نیست که مسئولان با زیرکی از زیر مسئولیت شانه خالی کنند. ولی یادمان باشد اگر ما خانواده شما هستیم و آینده سازان سال های آینده در سمت های گوناگون با کوچک کردن اعضای خانواده خود بزرگ و والاتر نخواهید شد.
