امید نمازی مربی اسبق تیم ملی فوتبال ایران و کسی که زمانی نزدیک ترین شخص به کارلوس کی روش اما به دلیل اتفاقاتی که رخ داد از تیم ملی رفت.
حالا این مربی جوان آینده دار یکی از معدود ایرانی هایی است که توانسته مدرک پرولایسنس مربیگری را اخذ کند و هم اکنون در تیم ملی زیر 18 ساله های آمریکا به عنوان سرمربی فعالیت کند.
وی درباره احوالات این روزهایش، اوضاع تیم ملی و استعفای کی روش، اختلافات به وجود آمده بین مربیان باشگاه های لیگ برتری از جمله برانکو ایوانکوویچ با سرمربی تیم ملی و همچنین بازگشتش به ایران صحبت کرد.
اظهارات نمازی را در ادامه می خوانید.
* به عنوان اولین سوال از احوالات این روزهای خود بگویید و اینکه کجایید و چه می کنید؟
- خب همانطور که می دانید من سرمربی تیم زیر 18 سال مردان آمریکا و همچنین مربی تیم زیر 20 ساله ها هستم. یا در مسابقات هستیم و یا در حال استعدادیابی از جوان های آمریکا. اوضاع هم خدا را شکر خوب است و کارم را انجام می دهم و مشغولم.
* جست و گریخته از اخبار شنیده ایم که اوضاع تان در آنجا به گونه ای بوده که مسئولان فدراسیون فوتبال آمریکا از عملکردتان رضایت کافی را دارند.
- بله همینطور است. من از ژانویه سال 2016 کارم را به عنوان سرمربی در تیم زیر 18 ساله ها آغاز کردم و سال 2016 را بدون شکست به پایان رساندیم. در مسابقات خوبی شرکت کردم و تیم هایی مثل جمهوری چک، اسلواکی، روسیه، مجارستان، اروگوئه و ... را شکست دادیم و یکی، دو عنوان قهرمانی را کسب کردیم. همچنین ما موفق شدیم یکسری از تیم های دسته یکی آمریکا را از پیش رو برداریم و سر آخر تیم زیر 19 ساله های آمریکا را با نتیجه 2 بر یک مغلوب کنیم. همه این عوامل باعث شده تا کار من مورد رضایت مسئولان فدراسیون فوتبال آمریکا قرار بگیرد.
* به تازگی یورگن کلینزمن هم از سمت سرمربیگری آمریکا برکنار شد. نظر شما در این رابطه چیست؟
- کلینزمن 5 سال سرمربی تیم ملی آمریکا بود. در ابتدا او تغییرات بسیار خوبی را در تیم به وجود آورد و نتایج خوبی را هم کسب کرد اما در این اواخر مشخص بود تیم از دست او در رفته و نظم تیمی را از دست داده است. خیلی از بازیکنان شاید برای او آنطور که باید و شاید بازی نمی کردند و همین مساله سبب شده بود تا دو بازی نخست مقدماتی جام جهانی را واگذار کند. فدراسیون فوتبال آمریکا هم تصمیم گرفت به این تیم شوک وارد کند و به جای کلینزمن مربی ای را آورده اند که قبلا هدایت آمریکا برعهده داشته و کارنامه خوبی هم در لیگ MLS برجای گذاشته است. من تصمیم فدراسیون فوتبال آمریکا را درست می دانم.
* از فوتبال آمریکا فاصله بگیریم. فوتبال ایران را هم دنبال می کنید؟
- کم و بیش بله. نمی توانم با جزییات بازی ها را تماشا کنم اما نتایج و بازی های تیم هایی چون پرسپولیس، استقلال، تراکتورسازی و ذوب آهن که دوست خوبم سعید آذری مدیریت آن را برعهده دارد را دنبال می کنم.
* پرسپولیس قهرمان نیم فصل شد و تراکتورسازی هم عملکرد خوبی داشت اما استقلال انتظارات را برآورده نکرد.
- فکر می کنم برانکو عملکرد خیلی خوبی داشته است. از سال گذشته مشخص بود که تیم او به موفقیت خواهد رسید. آنها بازی روبه جلو و تماشاگر پسندانه ای را به نمایش می گذارند و توانستند قهرمان نیم فصل اول شوند البته قهرمانی نیم فصل معنای چندانی ندارد اما می تواند ایمان و اعتماد را در بین بازیکنان و هواداران ایجاد کند. از طرفی تراکتور هم قدم به قدم با پرسپولیس پیش می آید. آنها تیم خوبی را جمع کردند و مربی ای دارند که بلد است چگونه باید در فوتبال ایران به موفقیت برسد. اما استقلال علیرضا منصوریان که از دوستان خوب من هم به شمار می آید برای اولین بار به مجموعه ای آمده که انتظارات در آن بسیار بالاست. طرفداران و مدیران باشگاه فقط و فقط برد می خواهند و همین کار را کمی سخت کرده است. استقلال بازیکنان خوبی را هم جمع کرده اما اگر اختلافات درون تیمی بین کادر فنی و بازیکنان حل شود فکر کنم آنها می توانند در نیم فصل دوم نمایش خوبی داشته باشند و رضایت هواداران شان را جلب کنند.
* برای استقلال شانس قهرمانی هم قائل هستید؟
- خیر. قهرمان شدن با فاصله ای که به وجود آمده بسیار سخت و بعید است اما به نظرم این تیم می تواند سهمیه لیگ قهرمانان آسیا را برای فصل بعد گارانتی کند.
* برسیم به تیم ملی همانطور که می دانید تیم کی روش صدرنشین گروه خود در رقابت های مقدماتی جهانی است و ما خیلی به روسیه نزدیک شدیم.
- بازی های تیم ملی را اخیرا فقط به صورت هایلایت توانسته ام ببینم اما نتایج فوق العاده بوده است. کی روش توانسته انضباط و دیسیپلین خود را به تیم تزریق کند. ایران سخت گل می خورد و این پایه ای ترین مساله در فوتبال به حساب می آید که یک تیم موفق باید سخت گل بخورد. در فاز تهاجمی هم تا جایی که من دیده ام تیم روز به روز پیشرفت می کند. جوان ها با شرایط جدید عادت کردند و پوست اندازی بسیار خوبی در تیم ملی شکل گرفته است.
* زمانی که شما با کی روش کار می کردید هم او چنین برنامه هایی داشت که مثلا تیم را جوان کند یا خط دفاعی ترمیم نماید.
- بله. آن موقع هم چنین تفکراتی در سر او وجود داشت. هر مربی خوب اولین کاری که می کند این است که تیمش را از عقب مهیا می کند و ترمیم می نماید و سپس کم کم به جلو می آید. ابتدا باید بنیاد دفاعی را سفت و سخت کرد و سپس یواش یواش اعتماد بازیکنان را جلب کرد. بعد از آن می توان ایده های جدید و نو را وارد تیم کرد و کی روش همه این کارها را انجام داد. برای جام جهانی 2014 هدف کی روش فقط صعود به جام جهانی بود. اگر یادتان باشد میانگین سنی بازیکنان هم در آن زمان بالا بود. اما بعد از جام جهانی اوضاع فرق کرد. کی روش بازیکنان جوان را به تیم ملی دعوت کرد و از یک نسل بسیار آینده دار رونمایی کرد. نسلی که کم کم باتجربه می شود و خوب هایی مثل سردار آزمون و علیرضا جهانبخش را دارد که لژیونر شدند.
* حتما مطلع هستید که این روزها درگیری و کشمکش بین کی روش و برانکو به وجود آمده است. صراحتا بگویید حق را به کدام می دهید.
- نمی خواهم کلیشه ای صحبت کنم اما واقعا حق با هر دو نفر است. فکر می کنم عدم مدیریت مهم ترین مشکل در این بین است. من آن زمان که در تیم ملی فعالیت داشتم هم چنین مشکلاتی را می دیدم. سازمان لیگ که زیر نظر فدراسیون کار می کرد از کی روش خواست برنامه اش را بدهد تا آن را مو به مو انجام دهند و اعلام کردند که باشگاه ها هم باید این برنامه ها را اجرا نمایند. طبیعی بود که اختلافاتی به وجود بیاید. بازی های لیگ قهرمانان آسیا هم بود و بعضی مربیان ناله می کردند. قلعه نویی و فرکی چون تیم هایشان درگیر مسابقات آسیایی بودند بیشتر از بقیه اعتراض داشتند اما سازمان لیگ مدام قول های همین جوری می داد. الان هم راه حل بسیار ساده است باید کی روش و مدیران و مربیان لیگ برتری علی الخصوص آن مربیانی که تیم هایشان در لیگ قهرمانان آسیا هست را بگذارند درون یک اتاق و روبه روی هم بنشانند. باید این مشکل حل شود و طرفین خودشان باید به یک نتیجه ای برسند که هیچ کس ضرر نکنند. خیلی راحت است مثلا پرسپولیس 7 ملی پوش دارد ولی هر 7 نفر فیکس نیستند. قرار بگذارند که نفرات فیکس همراه تیم ملی باشند و بقیه به تیم باشگاهی شان کمک کنند. این کار را می توان وقتی انجام داد که تیم ملی اردو دارد و روز فیفا هم نیست. این تعاملات را می توان خیلی ساده به وجود آورد تا حاشیه ها زیاد و زیادتر نشوند.
* پس از این فعل و انفعال، کی روش باز هم از سمت خودش استعفا داد، شما به عنوان فردی که خیلی به او نزدیک بودید استعفای این بار او را جدی می دانید یا نه.
- من حدود دو سال است که کی روش را ندیده ام و از حالات روحی الان او خبر ندارم. مطمئن باشید اگر جایی بیرون از کشور به او پیشنهاد خوب بدهند ممکن است به سیم آخر بزند و تیم ملی را ترک کند. عدم امکانات خیلی او را اذیت کرده است اما از طرفی تیم او صدرنشین رقابت های مقدماتی جام جهانی است و موقعیت خیلی خوبی دارد. کی روش می تواند با صعود به جام جهانی حیثیت خودش را پیش از پیش در فوتبال جهان ارتقا دهد. از طرفی او علاقه زیادی به مردم ایران و تیم ملی دارد. به همین دلیل شخصا بعید می دانم او دوست داشته باشد از تیم ملی جدا شود. با این حال همه این حرف ها حدس و گمان است. چه گارانتی وجود دارد؟ تیم های چینی ممکن است به یکباره سر برسند و مبلغ آزادی کی روش را بدهند و او را ببرند. هیچ چیز نمی توان گفت اما فکر می کنم اگر امکانات لازم را برای کی روش فراهم کند او دوست ندارد ایران را ترک کند چرا که علاقه خاصی به ایران دارد.
* زمانی که شما با او کار می کردید هم کی روش استعفا داد. آن موقع می خواست واقعا برود یا نه.
- راستش را بخواهید می خواست کمی توجهات را به سمت تیم ملی و خودش جلب کند. می خواست تا تیم ملی بهترین امکانات را داشته باشد تا بهترین نتایج را کسب کند.
* اگر دوباره شرایط فراهم شود که با کی روش کار کنید خودتان تمایل به این همکاری دارید یا خیر؟
- پیش از این اختلافاتی بین ما به وجود آمد اما من کدورت ها را به صورت شخصی نمی بینم الان دو سال از آن زمان گذشته و من موقعیت های خوبی برای خودم ایجاد کردم. اگر جای دیگر باشد یا فرصت دیگر فراهم شود دوست دارم با کی روش دوباره کار کنم اما این علاقه باید دو طرفه باشد.
* یعنی اگر در تیم ملی ایران اگر این اتفاق بخواهد رخ بدهد شما قبول نمی کنید؟ یا اصلا به ایران برمی گردید؟
- در ایران یکسری مسایل را دیدم که کار برای من بسیار سخت شد. دوست ندارم دوباره در این شرایط و موقعیت قرار بگیرم. نمی گویم دوست ندارم به ایران برگردم اما همیشه خواسته ام وقتی جایی کار می کنم مدیران و ارگان پشت سرم باشند وگرنه من به ایران علاقه خاصی دارم اما این حمایت را هنوز هم نمی بینم.
* به عنوان سوال پایانی همانطور که می دانید جام جهانی از سال 2026 با حضور 48 تیم برگزار می شود نظر شما در این باره چیست و آن را چگونه ارزیابی می کنید؟
- طبیعتا برای کشورهایی مثل ایران زیاد شدن تیم ها می تواند خوب باشد چرا که سهمیه ها اضافه می شود و شانس ایران برای صعود به جام جهانی راحت تر می شود اما این اتفاق برای فوتبال بین المللی خوب نیست چرا که کیفیت رقابت ها پایین می آید. جام جهانی جایی است که بهترین های دنیا باید مقابل هم بازی کنند و از بین آنها بهترین تیم قهرمان شود ولی با این تصمیمی که گرفته شده فکر نمی کنم دیگر شاهد چنین اتفاقی باشیم.
