در حال حاضر و آن‌طور که مدیرعامل پرتیراژترین خودروساز چینی ایران می‌گوید، خودروهای چینی با حداکثر 20 درصد ساخت داخل در کشور به تولید می‌رسند. هرچند این مقام مسوول تاکید کرده که قرار است داخلی‌سازی خودروهای چینی به 32 درصد افزایش یابد، اما این عدد حتی به حداقل‌های وزارت صنعت،معدن و تجارت در بحث ساخت داخل قطعات خودرو نیز نمی‌رسد.طبق الزام وزارت صنعت، تمام خودروسازان خارجی در ایران باید ساخت داخل خود را به حداقل 40 درصد برسانند و چینی‌ها نیز از این قاعده مستثنی نیستند. با این حال در مورد افزایش ساخت داخل خودروهای چینی، دو نظر متفاوت وجود دارد که یکی بر احتیاط در داخلی‌سازی بیشتر و دیگری بر تسریع ساخت داخل تاکید می‌کند. طبق نظریه اول، بالا رفتن درصد داخلی‌سازی قطعات خودروهای چینی در ایران، به افزایش قیمت خواهد انجامید، زیرا چینی‌ها با هزینه کمتری قطعات مربوطه را تولید می‌کنند. به‌عبارت بهتر، این نظریه می‌گوید داخلی‌سازی قطعات خودروهای چینی چندان به نفع بازار نیست؛ زیرا به دلیل هزینه‌های بالای تولید در ایران، قیمت این خودروها بالا رفته و در نهایت مشتریان ضرر خواهند کرد.
این در حالی است که مدافعان نظریه دوم معتقدند نفع داخلی‌سازی قطعات خودروهای چینی بیش از ضرر آن بوده و سود صنعت خودرو کشور و مشتریان را در پی دارد.به اعتقاد آنها، اگرچه در ارزان‌تر تولید شدن قطعات در چین آن هم نسبت به ایران، شکی نیست، با این حال با توجه به مسائلی مانند حذف تعرفه، ایجاد ارزش افزوده و همچنین تقویت بازار لوازم یدکی خودروهای چینی (در صورت داخلی‌سازی بیشتر)، اتفاقات بهتری پس از ساخت داخل چینی‌ها رخ خواهد داد. به‌عنوان مثال، حذف تعرفه واردات قطعات خودروهای چینی، می‌تواند تا حد قابل‌توجهی، افزایش قیمت حاصل از داخلی‌سازی قطعات این خودروها را همپوشانی کند. نکته مهم دیگر اینجاست که با داخلی‌سازی هر چه بیشتر قطعات خودروهای چینی، اولا اشتغال در صنعت قطعه کشور افزایش خواهد یافت و ثانیا ارزش افزوده بیشتری نصیب این صنعت بزرگ داخلی خواهد شد. از سوی دیگر اما ساخت داخل خودروهای چینی می‌تواند سر و سامانی به بازار پر از کمبود و گران لوازم یدکی این خودروها داده و تضمینی باشد برای ارائه خدمات پس از فروش بهتر به آنها.
