السفیر درآخرین شماره خود کلکسیونی از تاریخ پرفراز و نشیب و پر از شکست و موفقیت هایش خود را که ملت های منطقه و عرب زبان و به ویژه لبنان ، سوریه و فلسطین با آن زندگی کرده اند، منتشر ساخته است.
السفیر در این شماره تولیدات به یادماندنی خود به ویژه مصاحبه با حضرت امام خمینی (ره) بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران ، مرحوم حافظ اسد رئیس جمهوری سابق سوریه ، مرحوم یاسر عرفات ، مرحوم محمد حسنین هیکل و همچنین مصاحبه معروف با سید حسن نصرالله دبیرکل حزب الله را در کنار دهها مصاحبه و گزارش دیگر چاپ و منتشر کرده است.
در این شماره شخصیت ها و روزنامه نگاران از جمله « سلیم الحص» نخست وزیر اسبق لبنان از دوران لبنان با السفیر و بدون السفیر نوشته اند و طلال سلمان قبل از نامه خداحافظی سرمقاله ای را باز نشر کرده است که آن را برای شماره بیستم روزنامه السفیر منتشره در تاریخ 14/4/ 1974 نوشته بود.
طلال سلمان در نامه خداحافظی می نویسد: 26 ماه مارس 1974 نخستین شماره السفیر چاپ وعرضه و درهمین شماره گفت وگوئی مفصل با مرحوم « یاسرعرفات» منتشر شد.
وی از تحریریه السفیر به عنوان « گردان مبارز» و متشکل از نخبگان و حرفه ای ترین روزنامه نگاران لبنان و دیگر کشورهای عربی یاد می کند که برای ترسیم راه لبنان به سوی آینده بهتر قلم می زدند.
سردبیر السفیر با تشریح روند تکاملی السفیر و جابجائی های زیاد محل روزنامه، خاطرنشان می کند که یک سال بعداز انتشار السفیر نشانه های جنگ داخلی بروز پیدا کرد که خطرناک ترین آن ترور شخصیت مبارز « معروف سعد» در شهر صیدا بود و سپس بحران با انفجارها و کمین های مسلحانه شروع شد و این در حالی بود که اوضاع سیاسی هم فلج شده بود.
«این جنگ متوقف نشد مگر اینکه نیروهای ارتش سوریه وارد بیروت و دیگر مناطق لبنان شدند و به ناچار السفیر مدتی زیر سانسور نظامی به کار خود ادامه داد».
طلال سلمان می افزاید: در چهارم ژوئن 1982 نیروهای دشمن صهیونیستی جنوب و منطقه شوف لبنان تا بیروت به ویژه شرق آن را اشغال کردند.
... برای اطمینان از وضعیت خانواده ام که بعداز سه بار تلاش برای منفجر کردن خانه ما در فرانسه بسر می بردند به پاریس رفتم اما هنگامی که بازگشتم راهی بجزعبور از ایست و بازرسی های دشمن صهیونیستی وجود نداشت.
در پاریس ماموریت « خبرنگار جنگی» را برعهده گرفتم و خبرهای السفیر از داخل ضاحیه جنوبی بیروت و درگیری های بین رزمندگان مقاومت و ارتش اشغالگر اسرائیلی را همراه با تحلیل ها و گزارش های منتشره در روزنامه های فرانسوی تهیه می کردم.
وی به مرحله دیگر از تاریخ لبنان و السفر اشاره می کند و می نویسد:« بشیر الجمیل» تحت نظر اشغالگران اسرائیلی و بعداز چندین بار رفت و آمد و دیدارش با اسرائیلی ها در داخل برخی شهرهای اشغالی فلسطین به عنوان رئیس جمهوری انتخاب شد و در آن شرایط استثنائی اسرائیلی ها با همدستی برخی طرف های لبنانی کشتار پناهجویان فلسطینی در دو اردوگاه صبرا و شتیلا را رقم زدند و بیش از 1500 زن ، کودک و کهنسال را قربانی کردند.
... یر این مرحله «امین الجمیل» برادر بشیر الجمیل که ترور شده بود تحت حفاظت نیروهای نظامی اسرائیلی در پایگاه الفیاضیه به عنوان رئیس جمهوری لبنان انتخاب شد و در واقع مرحله جدیدی از جنگ داخلی بعداز عقب نشینی نیروهای سازمان آزادیبخش فلسطین از خاک لبنان و دور شدن نیروهای ارتش سوریه از بیشتر مناطقی که اسرائیلی ها اشغال کرده بودند، شروع شد.
طلال سلمان تاکید می کند که جنگ داخلی پایان نیافت مگر اینکه سعودی با کمک سوریه گروه های مختلف لبنانی را قانع کردند تا دور یک میز بنشینند و به یک راه حل سیاسی دست یابند، نشست های ژنو 1983 و لوزان 1984 به نتیجه نرسید اما توانستند در طائف عربستان به توافق دست یابند.
وی با اشاره به تحولات در هیات تحریریه و کادر السفیر در این مرحله می افزاید: جنگ اسرائیل علیه لبنان در تابستان سال 2006 معروف به جنگ 33 روزه شروع شد و مقاومت قهرمان لبنان این فرصت را برای السفیر فراهم کرد تا بر نقش خود به عنوان روزنامه مبارز تاکید کند.
در این مرحله نیروهای جوان و مستعد به السفیر پیوستند که به صلابت در موضع ، تلاش و حرفه ای بودن، شهره بودند و از جمله آنان حسین ایوب بود که پدرش در جریان مقاومت در مقابل دشمن صهیونیستی در سال 1972 و مادرش در جریان جنگ 2006 به شهادت رسیده بودند.
وی در ادامه این نامه خداحافظی به معرفی تک تک اعضای خانواده السفیر پرداخته و از همه آنها برای مشارکت در خلق موفقیت های السفیر قدردانی و تشکر کرده است.
طلال سلمان خاطرنشان می کند:السفیر « صدای کسانی که صدائی نداشتند» بعداز طی یک مسیر طولانی و سخت و اما با تلاش ، کوشش و ایمان راه خود را پیمود تا « روزنامه لبنان در جهان عرب و روزنامه جهان عرب در لبنان » باشد.
وی تصریح می کند: السفیر امروز بعداز 43 سال و هشت ماه، شب بیداری ها و عرق ریختن ها، مواجهه با انحراف ها و باندهای فاسدی که بر ملت های عرب حکومت می کنند و رویاروئی با طبقه فاسدی که مانع است تا لبنان در حد و اندازه شایستگی های ملتش قدرتمند و همچون مشعلی در جهان عرب فروزان باشد... خود را مجبور می بیند که صفحه هایش را ببندد اما از خداوند و مردم می خواهد که از مابقی منابع نور حمایت کنند.
طلال سلمان در پایان نوشت:ایمان ما به خداوند، وطن ، مردم پاک ، سازندگان وطن و حامیان فردا ثابت و پایدار خواهد بود و امیدواریم تلاش های ما، امروز و فردا برای آنها نفعی داشته باشد،به امید دیدار....
