در هر کوچه و خیابان شهر تهران تقریبا می توان ردی از زنان، مردان و البته کودکان ژنده پوشی را یافت که نه مجذوب زرق و برق پایتخت می شوند و نه به مغازه های شیک و مدرن توجهی دارند، آنان فقط سطل های زباله را می بینند و شکار زباله هایی که بتوان به پول تبدیلشان کرد.
یکی از ساکنان خیابان سبلان تهران در این خصوص، گفت: هر روز صبح زود که از خانه بیرون می آیم، زباله های شب گذشته را به سطل زباله نزدیک منزل می اندازم و بارها شاهد بودم که چندین کودک که سن شان کمتر از 12 سال است در این خیابان جولان می دهند و با گونی هایی که در دست دارند، در لابه لای زباله ها به دنبال شکار اجزایی چون پلاستیک و.. هستند.
در خیابان شهید اجاره دار نیز که معبری تنگ و باریک است، زباله گردها با چرخ های شان علاوه بر آنکه صحنه های دلخراشی می آفرینند، بر حجم ترافیک این خیابان همیشه شلوغ می افزایند.
در مواجهه با چند تن از این زباله گردها در حوالی پیچ شمیران، از آنها در مورد زندگی شان پرسیدم.
«سجاد» پسری با موهای بور که 13 سال بیشتر سن ندارد، گفت: تا کلاس پنجم بیشتر درس نخواندم و ناچار شدم برای کمک به درآمد خانواده به زباله گردی روی آورم.
«خطیب» که نسبت فامیلی با سجاد دارد نیز از اینکه هیچ گزینه دیگری غیر از زباله گردی ندارد، گفت و میزان درآمد روزانه اش از این راه را بین 15 تا 25 هزار تومان عنوان کرد.
وی گفت: زباله هایی که جمع آوری می کنیم اغلب مواد قابل بازیافت مانند پلاستیک هستند و غروب هر روز از سوی فردی که برایش کار می کنیم، یک خودروی ون می آید و زباله ها را از ما تحویل می گیرد، آن هم به قیمتی ناچیز!
اغلب این زباله گردها از حاشیه نشینان شهر تهران هستند که عمدتا روستاهای خود را به دلیل نبود کار و درآمد رها کرده و زندگی مشقت بار حاشیه نشینی و شغل زباله گردی را انتخاب کرده اند.
اما شاید برای شما هم جالب باشد که این زباله گردها در واقع و ناخواسته برای شهرداری تهران در سال درآمدی معادل 500 میلیارد تومان ایجاد می کنند!
این خبر را امروز شنبه یازدهم دی، رحمت الله حافظی عضو شورای اسلامی شهر تهران در نشستی خبری عنوان کرد و شهرداری پایتخت را بخاطر این رویه مورد انتقاد قرار داد.
** مناقصه ای برای خالی کردن جیب مردم!
رئیس کمیسیون سلامت، محیط زیست و خدمات شهری شورای اسلامی شهر تهران می گوید: زباله گردی یک رفتار غیرمجاز است و مطمئنا شهرداری تهران می تواند با آن مقابله کند اما این سئوال مطرح می شود که چرا شهرداری در این خصوص اقدامی نمی کند و چه کسی از زباله گردی ها منتفع می شود؟
به گفته حافظی، اکنون در شهر تهران وضعیتی وجود دارد که با ازدحام زباله گردها آدم سرافکنده می شود بخصوص اگر از شهرستان یا یکی از کشورهای خارجی هم مهمانی داشته باشید و آنان این صحنه ها را مشاهده کنند.
حافظی گفت: مشکل اصلی اینجاست که شهرداری تهران بجای اینکه کار جمع آوری زباله های شهر را به مزایده بگذارد و از برنده پیمان مبلغی دریافت کند، درست برعکس عمل می کند و این فعالیت را به مناقصه می گذارد که خرج آن هم باید از جیب شهروندان تهرانی تامین شود!
وی اظهار کرد: حجم پیمانی که شهرداری در قالب مناقصه با پیمانکار جمع آوری زباله های شهر تهران دارد، سالانه 500 میلیارد تومان است و به باور من «عده ای پشت زباله گردی های شهر پنهان شده و منافعی دارند».
حافظی گفت: بعید می دانم تا زمانی که این آقایان مسئولیت دارند، بساط زباله گردها جمع شود و متاسفانه همچنان شاهد روی آوردن کودکان به کار زباله گردی با دستمزدی ناچیز هستیم که برای آن باید بهای گزافی به قیمت از دست دادن سلامتی و ترک تحصیل شان بپردازند غافل از اینکه کودکان زباله گرد، منافع عده ای را تامین می کنند.
براساس اعلام حسین جعفری مدیرعامل سازمان مدیریت پسماند شهرداری تهران، روزانه هفت هزار و 500 تن زباله در پایتخت تولید می شود که یک هزار و 500 تن از این حجم را پسماندهای پلاستیکی تشکیل می دهند.
به هر حال با طرح این موضوع و مخصوصا وضعیت پیمانی که اکنون بر اساس آن زباله های تهران جمع آوری می شود و نوعی سوداگری زباله است، بجاست که شورای اسلامی شهر تهران به عنوان مرجع نظارتی بر عملکرد شهرداری در این خصوص مداخله و روشنگری کند تا مردم تهران بدانند پولی که برای جمع آوری زباله های خانگی شان می پردازند را در اصل نباید پرداخت کنند و از رانتی که در این خصوص به گفته آقای حافظی ایجاد شده، جلوگیری شود.
