در بدو ورود به ساختمان دیوارها، سقف، حیاط، پنجره‌ها همه نشان از مدرسه ندارند؛ اما آدرس را اشتباه نیامده ایم اینجا مدرسه شهید موگویی شهرستان دورود است.
مدیر به استقبالمان آمد، نگرانی در چهره اش موج می زد، به گمانم دقایقی قبل سیستم برق مدرسه اتصالی کرده و خطری عظیم را پشت سر گذاشته است، ولی این دلیل تمام نگرانی های مدیر مدرسه نبود.
حسن علیزاده مدیر مدرسه با ابراز تاسف از شرایط مدرسه می گوید: سقف تمامی کلاس ها در وضعیت نامناسبی قرار دارد و هر لحظه انتظار حادثه ای فکرم را آشفته کرده است.
علیزاده می گوید: دانش آموزان با چتر سر کلاس درس حاضر می شوند و این جز شرمندگی برای مسئولینی که در نوسازی و تجهیز مدارس کوتاهی کرده اند چیزی را ندارد.
مدیر مدرسه از پیگیری های زیادی که برای حل این مشکلات داشته است می گوید: بارها نامه نگاری و مکاتباتی با مسئولین آموزش و پرورش داشته ایم ولی گویا کسی صدای ما را نمی شنود و وضعیت هر روز بدتر و نگرانی ما بیشتر می شود.
یکی از بارزترین نمونه‌های محرومیت لرستان مشاهده شرایط درس خواندن دانش آموزان آن است که با وجود اختصاص اعتبارات فراوان برای رفع این محرومیت ها، برخی با توسعه خواندن لرستان مانع دریافت این اعتبارات شده اند.
درس خواندن در شرایط نامناسب و غیراستاندارد در چنین کلاس‌هایی مشکلاتی همچون افت تحصیلی، دلسرد شدن و به تبع آن ترک تحصیل را به دنبال دارد اما برخی نمی خواهند که این پیامدها را بپذیرند؛ در خوش بینانه ترین حالت از آوار شدن سقف کلاس بر سر دانش آموزان چیزی نمی نویسیم.
با وجود اینکه بارها در طی چند سال گذشته مسئولان اعلام کرد‌ه‌اند که طرح نوسازی مدارس در سطح کشور آغاز شده است ولی گویا لرستان به علت توسعه یافته بودن! سهمی در این طرح نداشته که اگر غیر از این بود وضعیت به اینصورت نبود.
دورود یکی از شهرهای پر جمعیت لرستان است و با توجه به قرار گرفتن بر روی گسلی عظیم هر لحظه امکان دارد این فرسودگی مدارس خسارت های جبران ناپذیری به جای گذارد.
دالوند پدر یکی از دانش آموزان این مدرسه با ابراز نگرانی از وضعیت بد مدرسه می گوید: سال ها است که این مدرسه از کم ترین امکانات موجود بر خوردار بوده و با توجه به اینکه این مدرسه در مرکز شهر قرار دارد انتظار می رود به آن رسیدگی بیشتری شود.
وی می گوید: با شروع فصل بارندگی و سرما نگرانی های ما برای تحصیل فرزندانمان بیشتر می شود چرا که سقف کلاس آنها در حال ریزش است.
محرومیت از سر روی مدرسه می بارد ولی شوق و اشتیاق به تحصیل، دانش آموزان را هر روز سر کلاس ها حاضر می کند؛ اگر به مسئولین دولت بر نمیخورد لطفا کمی از وعده های صد روزه ی پایانی خود را به این مدرسه اختصاص دهید تا برای چند روزی کوتاه دلگرم به وعده های شما باشند؛ فقط برای چند روز...
دلمان نیامد حرف پدر یکی دیگر از دانش آموزان را منتشر نکنیم؛ ابتدای حرفش گفت: اگر منتشر می کنید تا بگویم! به او اطمینان دادیم که منتشر می کنیم و او در ادامه گفت: آموزش و پرورش با وجود داشتن سالن های ورزشی و پاساژ و تالار و رستوران و استخرهایی که در شهر دارد، به راحتی می تواند درامد یک هفته ی خود از این مراکز را خرج نوسازی این مدرسه کند ولی اینکار را نمی کند، شما از مسئولین بپرسید و انها را قسم دهید که این پولها خرج چه چیزی هایی می شود!؟
منتظر پاسخ مسئولین آموزش و پرورش در خصوص مشکلات این مدرسه و همچنین پاسخ سوال پدر این دانش اموز هستیم.
