در این نامه ضمن سرزنش دولت فعلی آمریکا به‌خاطر عدم حمایت از «فتنه 88»، داعش و جمهوری اسلامی ایران به عنوان دو روی یک سکه معرفی شده‌اند و تاکید شده داعش و جمهوری اسلامی هر دو باید «جایگزین» شوند. این نامه حملاتی را متوجه نیروهای جبهه انقلاب اسلامی نموده و از ترامپ خواسته تا در توافق هسته‌ای 23 تیرماه 94 بازنگری کند. تحریم‌های سخت‌تر علیه بخش‌هایی در ایران، عدم تعامل با جمهوری اسلامی ایران و استفاده از تمام ابزارهای موجود برای مقابله با فعالیت‌های منطقه‌ای ایران از جمله خواسته‌های امضاکنندگان نامه است.
30 نفر از ضد انقلاب نامه فوق‌الذکر را امضا کرده‌اند که نام‌هایی چون احمد باطبی، فعال مشهور فتنه 78، سیاوش صفوی و امیرحسین اعتمادی از اعضای گروهک موسوم به دانشجویان لیبرال در میان آن‌ها هستند.
گویا «میرزا آقاخان نوری» از خاک برخاسته باشد و روح خیانت و وطن فروشی را در روح این جماعت دمیده باشد؛ یا «حاج ابراهیم خان کلانتر» به آن‌ها خیانتکاری را الهام کرده باشد، یا روح «خالو قربان خائن» در کالبدشان حلول کرده باشد یا دریوزگی از خارجی را از «فضل‌ا... زاهدی» آموخته باشند یا... هرچه هست، وطن‌فروشی در جماعت مزبور به حد اکمال رسیده که تحریم کشور خود را از سردمدار آتی آمریکا تمنا می‌کنند و او را می‌خوانند تا با هرچه در توان دارد و هر ابزاری که در دست دارد، جلوی ایران را در منطقه بگیرد!
این جماعت حتی نمی‌دانند که دولت فعلی آمریکا، به همراه متحدینش در منطقه، هر آنچه در توان داشت به‌کار برد تا دست ایران از محور مقاومت کوتاه کند، اما همین پنج‌شنبه‌شب گذشته بود که خبر آزادی حلب در گوش‌ها پیچید. امثال همین جماعت، همه تلاش خود را کردند که محور مقاومت را به جنایت علیه بشریت در جریان آزادسازی حلب متهم کنند و از کنار سربریدن‌های تروریست‌های تکفیری به راحتی عبور کردند.
در این میان، خود البته حتما واکنش‌های مردم را در شبکه‌های اجتماعی به نامه‌نگاری وقیحانه خود دیده‌اند. نه فقط حامیان نظام جمهوری اسلامی که حتی برخی افرادی که با نظام رابطه چندان خوبی هم ندارند، حملات گسترده‌ای را متوجه آن 30 نفر و حامیانشان کردند و با تمام توان از خجالتشان درآمدند؛ پیام‌هایی که هنوز در توئیتر و دیگر شبکه‌های اجتماعی قابل مشاهده هستند. در توئیتر برای پاسخ به جماعت وطن‌فروش، هشتگ خاصی هم به راه افتاد.
در گذشته شاید برخی از امضاکنندگان نامه تحریم ایران به ترامپ، خود را فعال مدنی و حامی حقوق بشر نشان می‌دادند اما حداقل خوبی چنین رفتارهایی آن است که چهره فروخفته زیر خروارها پروپاگاندا را بی‌پرده برون می‌فکند و بوی تعفنی را که با عطرهای «فرانسوی» پوشیده داشته بودند را به مشام عامه می‌رساند. آنهایی که روزی پیراهن خونی بر دست، مدعی خون‌خواهی بودند، اکنون با تشویق ترامپ به تحریم کشورشان، خون مردمشان را آشکارا می‌مکند.
و البته این چنین فاش نامه‌نگاری کردن، بلاهت این جماعت را نیز می‌رساند. بوده‌اند کسانی که پیش از اینها، خواستار تحریم ایران شده باشند اما نه چنین رسوا، بلکه از طرقی دیگر و پنهان‌تر.
