مراسم بزرگداشت روز دانشجو صبح امروز با حضور حجت‌الاسلام حسن روحانی رئیس جمهور، جمعی از مسئولان آموزش عالی کشور و همچنین نمایندگان دانشجویان دانشگاه‌ها در تالار فردوسی دانشکده ادبیات دانشگاه تهران برگزار شد.
امین اقرلو، نماینده بسیج دانشجویی، صادق آقاجری نماینده دفتر تحکیم وحدت، علیرضا فقیر نماینده جنبش عدالتخواه دانشجویی، پیام مرادی نماینده انجمن اسلامی دانشجویان مستقل، حسین اخگرپور نماینده جامعه اسلامی دانشجویان به نمایندگی از دانشجویان امروز در حضور رئیس جمهور سخنرانی کردند.
علیرضا فقیر نماینده جنبش عدالتخواه دانشجویی در ابتدای سخنرانی خود با گرامیداشت یاد و خاطره مرحوم محمدجواد جلال‌فرد نخستین دبیر مجمع دانشجویان عدالتخواه دانشگاه تهران که سال گذشته به نمایندگی از این اتحادیه سخنران همین مراسم بود، از حضار خواست تا برای شادی روح وی صلواتی ختم کنند.
فقیر سپس سخنرانی خود را اینگونه آغاز کرد: سلام آقای رئیس‌جمهور! خدای را شاکریم که این برنامه با مهندسی مدیران دانشگاهی‌تان به جنگ شادی و استندآپ کمدی تبدیل نشد تا آئین‌های روز دانشجو بیش از این مایه شرمساری شما نباشد. اما چرا از حاشیه نشین‌های فراموش شده کارگران غریب، کامیون‌داران بی‌تریبون، کارتن‌خواب‌های بی‌پناه، قربانیان فقر و فساد و تبعیض و در یک کلمه از پابرهنگان مظلوم، احساس شرمساری نمی‌کنید؟
وی افزود: صبر بفرمایید آقای رئیس‌جمهور! ما را به جهنم حواله ندهید، هر چند اگر بدانیم با ورود ما به جهنم صاحبان فیش‌های نجومی ذخایر زیاده‌خوار نظام، غارتگران صندوق فرهنگیان و اصحاب زر و زور و تزویر نیز با ما به جهنم خواهند آمد آتش جهنم را هم به جان می‌خریم.
نماینده جنبش عدالتخواه دانشجویی خطاب به رئیس جمهور گفت: آقای رئیس‌جمهور! ما از یک راه طی شده با شما سخن می‌گوییم، راه اعتماد و تکیه بر توان داخل، راه شهریاری‌ها، راه طهرانی‌‌مقدم‌ها، راهی که خیلی زود خسته و پشیمان از آن برگشتید، می‌دانید چه زمانی؟ از آن روز که طبل پایان انقلابی‌گری را به بهانه بازگشت به عقلانیت زدید و کوشیدید انقلابی‌گری را بر خلاف باورهای پیشین خود افراطی‌گری بنامید.
فقیر ادامه داد: میوه این حرکت شتابان به سمت غرب را در برجام بی‌ثمرتان دیدیم، تا جایی که یادمان است قرار بود صدای ترک برداشتن دیوارهای تحریم اقتصادی را بشنویم نه عربده کشی مکرر مستکبران غربی را.
وی افزود: شما برای دلبری از فرنگی‌های پررو حتی فتیله حمایت از مظلومان امیدوار به انقلاب اسلامی را هم در سراسر جهان پایین کشیدید. اما آنچه به دست آوردیم چه بود؟ به قول خزانه‌دارتان تقریبا هیچ.
فقیر خطاب به رئیس جمهور اظهار داشت: آقای روحانی! در این سه سال و نیم می‌شد به جای مزخرف نامیدن مسکن مهر، بر وعده‌هایتان پایبند می‌ماندید و یک میلیون خانوار چشم انتظار مسکن مهر را خانه‌دار می‌کردید؛ می‌شد به جای تزریق پول‌های کلان به جیب بعضی پزشکان کاسب‌کار به هشدارهای کارشناسان نظام سلامت گوش می‌دادید و پیشگیری را مقدم بر درمان می‌دانستید.
وی اضافه کرد: می‌شد به جای اعتماد به شرکت‌های بدعهد خارجی و برخورد گازانبری با دانشجویان معترض به قراردادهای آی‌پی‌سی در برابر وزارت نفت به شرکت‌های داخلی اعتماد می‌کردید؛ می‌شد به جای حذف طرح‌هایی همچون شبنم، کارت سوخت و ایران کد به وعده‌هایتان عمل می‌کردید و به شفاف‌سازی اقتصادی در کشور روی می‌آوردید.
نماینده جنبش عدالتخواه دانشجویی عنوان کرد: جناب آقای رئیس‌جمهور! لازمه مقابله با فساد، سیستمی شفاف اطلاعات است نه همایش‌های کلیشه‌ای، راه مقابله با فساد سیستمی آن است که حسن روحانی علی لاریجانی و صادق آملی‌لاریجانی به جای شعار، شفافیت را از خودشان آغاز کنند. لیست اموال و دارایی‌هایتان را به افکار عمومی اعلام کنید، به جای ابلاغیه‌های نمایشی، فیش حقوقی‌تان را منتشر کنید. دانستن حق مردم است.
فقیر گفت: نگاه‌های تبعیض‌آمیز و جناحی در مقوله مبارزه با فساد، سبک زندگی اشرافی مسئولان ویژه‌خواری و آقازاده پروری زمینه‌ساز انحراف از آرمان‌های اصیل انقلاب اسلامی شده است.
نماینده جنبش عدالتخواه دانشجویی در ادامه عنوان کرد: آقای رئیس‌جمهور! شما با شعار امید بر کرسی قدرت نشستید اما کورسوهای امید را هم خاموش کردید. رکود و تعطیلی صنایع و شرمندگی ن‌انآوران خانواده‌ها را می‌بینید؟ نمی‌بینید؛ از سونامی آسیب‌های اجتماعی خبر دارید؟ ندارید؛ از اعتیاد گسترده نوجوانان و جوانان از طوفان سهمگین طلاق اطلاع دارید؟ ندارید.
وی گفت: آقای رئیس‌جمهور! ما ریشه این به هم ریختگی را در یک چیز می‌دانیم. در عقب ماندن خواص از آرمان‌های حضرت روح‌الله، ما به پشتوانه این مکتب عزت و سربلندی را زیستیم. از امام خامنه‌ای آموختیم دل به نقطه‌های خیالی نبندیم و از امام خمینی آموختیم که کدخدا و هم پیاله‌هایش هیچ غلطی نمی‌توانند بکنند. باید به راه امام خمینی و خلف صالح او برگردیم.
وی سخنرانی خود را با قرائت شعری پایان داد و گفت: خدایا اگر دستبند تجمل
نمی‌بست دست کمانگیر ما را
کسی تا قیامت نمی‌کرد پیدا
از آن گوشه کهکشان تیر ما را
ولی خسته بودیم و یاران همدل
به نانی گرفتند شمشیر ما را
ولی خسته بودیم و می‌برد طوفان
تمام شکوه اساطیر ما را
طلا را که مس کرد دیگر ندانم
چه خاصیتی بود اکسیر ما را
