اندک اندک جمع مستان می رسد/ اربعین؛ و تو چه می دانی اربعین چیست؟

آن هنگام که سیل خروشان عشاق حسین علیه السلام را می بینی که از حرم پدر امت، مولای متقیان، علی علیه السلام و چه بسا دورتر با پای پیاده در این بزم عاشقان، گام برمی دارند عشق مجسم را می بینی ولی یاد حرکت کاروانی دیگر با پای پیاده و یا شتران بدون جهاز، شراره ای بر جان و دلت می اندازد که هیچگاه خاموش نمی شود.

اربعینی های امروز با زن و فرزندان، از نجف و کوفه تا کربلا، عاشقانه طی طریق می کنند و منزل به منزل، تکریم می شوند و به سوی محبوبشان پر می کشند اما اربعینی های اولین اربعین،  مسیری معکوس داشتند؛ از کربلا تا کوفه و شام، ولی آنان از نزد محبوبشان حسین علیه السلام دور می شوند، البته وصفشان اینگونه است:

تنها گذاشتیم تنت را و می رویم

اما سر تو همسفر ماست کو به کو

از زائران اربعین حسینی که می پرسی خسته شدی از پیاده روی این مسیر، جوابی مشابه می شنوی که هر چقدر خسته شویم به خستگی اولاد پیغمبر در اولین اربعین نمی رسیم.

اگر خدا را به خاطر نعمت اهل بیت علیهم السلام پیوسته شکر کنیم، باز هم قاصریم. حتی اگر به خاطر توفیق اربعینی شدن نیز اینگونه باشیم باز هم قادر نخواهیم بود شاکر این نعمت باشیم.

موکب حضرت صاحب الزمان (عج) در عمود 828 همچون سال های گذشته با همت خیرین در اربعین سید و سالار شهیدان در مسیر نجف تا کربلا از عاشقان حسینی پذیرایی می کند اما شاید روال ساخت این موکب با موکب های دیگر متفاوت باشد. موکبی با خیرینی که وجه مشترکشان عشق به حضرت سیدالشهدا و خدمت به زوار آن حضرت است.

خادمین افتخاری این موکب و خیرین گرامی آن از سراسر کشور گرد هم آمدند و یکدل و متحد به عشاق الحسین علیه السلام خدمت می کنند؛ از جغتای و بیرجند تا تهران و قم و اقصی نقاط کشور.

زائرانی که عاشقانه این راه را می پیمایند تا عرض ارادتی به محضر مولایمان کنند، سلام خدامی که بعضا فرصت نمی کنند، از فاصله نزدیک تر، مراتب خاکساری خویش را اعلام کنند برسانند.

پزشکان نیک منش و بزرگواری که از بیمارستان نیکان تهران، بانی تجهیز دارالشفای موکب شدند و ساعت ها و روزها صبورانه و دلسوزانه مرهمی بر زخم عاشقان حسین علیه السلام گذاشتند نیز حتما اجرشان نزد خداوند و اهل بیت علیهم السلام محفوظ است.

خیرین و خادمین موکب حضرت صاحب الزمان (عج) به نیابت از همه عاشقان امام حسین (ع) زیارت و خدمت می کنند، باشد که مقبول درگاه الهی واقع شود.

این اجتماع و اتحاد و همبستگی موجود در این مسیر، دل ها را قرص می کند به روزی که منتقم خون حسین علیه السلام می آید و سپاهی به مثابه بنیان مرصوص یاری اش می کند. ان شاالله

در موکب های حضرت علی بن موسی الرضا در عمود 707 و صاحب الزمان در عمود 828 منتظر قدوم مبارک شما هستم.