روش آخر که بدون نسخه قابل دستیابی است، امروزه شایع است. در این روش دوز بسیار پایینی از مواد سفیدکننده استفاده می‌شود و یکی از این مواد خمیردندان‌ها هستند.
خمیردندان‌های سفیدکننده با دو روش دندان‌ها را سفید می‌کنند؛ مکانیسم اول به صورت سایش است یعنی با استفاده از مواد ساینده سطح دندان‌ها را از موارد رنگ‌زا پاک می‌کنند که متاسفانه در این روش پس از مدتی خطوط و خش‌هایی روی دندان به زردتر شدن دندان‌ها به مرور زمان منجر می‌شود .
در مکانیسم دوم، خمیر دندان حاوی موادی سفیدکننده با دوز پایین است که سازمان‌های نظارتی نیز آن را تایید کرده‌اند. این خمیر دندان‌ها قدرت اندکی در سفیدکردن دارند، اما برای نگه داشتن سفیدی دندان‌ها پس از اقدامات دندانپزشکان بسیار مفید هستند و با دوز پایین، ضرری برای بدن یا دندان‌ها ندارند و قدرت آنها برای نگه‌داشتن دندان‌های سفید شده در حالت ایده‌آل دندان‌ها کافی نیست.
در سفید کردن دندان‌ها از مواد اکسیدان مانند هیدروژن پراکساید استفاده می‌شود که در روش اکسیداسیون و از بین رفتن رنگدانه‌ها مقداری حساسیت دندانی مورد انتظار است، اما خمیر دندان‌های ساینده، این کار را با روش سایش مکانیکی انجام می‌دهند.
استفاده از ذرات کربنی به این گونه است که این مواد از تبادل یونی با سایر مواد می‌توانند ذرات آنها را در فضای متخلل خود جذب کنند و به این ترتیب با جذب رنگدانه‌ها به سفیدی دندان‌ها منجر شوند و در عین حال ذرات کربن اثر ساینده هم دارند و به طور مستقیم روی مینای دندان و لثه‌ها اثر می‌کنند. اثر این خمیر دندان‌های حاوی ذغال در برداشتن رنگدانه‌هاست ولی معلوم نیست این اثرات از مواد دیگر بیشتر باشد و تا این لحظه این مواد مورد تایید انجمن دندانپزشکان آمریکا قرار نگرفته است.
از مضرات سفیدکننده‌های کربنی همین اثر سایندگی است که اگر با مسواک زبر انجام شود باعث سایش سمان روی ریشه دندان، سایش مینا و تحلیل لثه می‌شود. بنابراین باید با احتیاط مصرف شوند بخصوص در افراد با تحلیل لثه یا دارای سابقه حساسیت دندانی حتما باید با نظارت دندانپزشک دندان‌ها سفید شوند.
نگرانی اصلی در مصرف این خمیر دندان‌ها، کنار گذاشتن خمیر دندان‌های فلورایددار با اثرات ضدپوسیدگی است. پس در صورت استفاده حتما مشاوره با دندانپزشک توصیه می‌شود.
