آبزرور نوشت از وقتی که قیمت نفت از حدود 100 دلار در هر بشکه در نیمۀ سال 2014 به 50 دلار در سپتامبر سال 2016 رسید، بحران مالی عربستان سعودی عمیق تر شد. چنان که دولت به ناچار، برنامه های ریاضت اقتصادی را در دسامبر سال 2015 اعلام کرد.
پس از آن، از چشم انداز جدیدی برای تنوع بخشیدن به اقتصاد و کاهش مشارکت بخش عمومی در آن رونمایی شد. اخیرا هم شورای وزیران سعودی، برای نجات اقتصاد کشور تاریخ قمری را به تاریخ میلادی تغییر دادند.
اما جنجالی ترین اقدام وقتی بود که دولت تصمیم گرفت به دلیل در اختیار داشتن اماکن مقدس اسلامی، با تحمیل عوارض 2 هزار ریالی بر ویزای حج و عمره، به سود مستقیم دست یابد. همۀ این تحولات نشان می دهد که دولت سعودی به پایان خود نزدیک شده و خودش مسئول فروپاشی خویش است، به ویژه آن که با توجه به مانع هایی که مانع اجرای چشم انداز 2030 است، به هیچ وجه نخواهد توانست از درآمد نفت مستقل شود و اصلاحات اقتصادی نیز آثار منفی برای عربستان خواهند داشت.
آبزرور تأکید می کند عربستان سعودی، به لطف جایگاه تاریخی و اجتماعی خود به دیکتاتور دینی قدرتمندی تبدیل شده است چنان که حکومت به قیمت محدود کردن آزادی های مدنی، حقوق اقتصادی سخاوتمندانه ای را ارائه می کرد، اما بعد از اصلاحات اقتصادی جدید، عرش این کشور شروع به لرزیدن کرده است. در مارس 2016 دولت، یارانۀ بنزین، برق و آب را کاهش داد که این امر به خشم مردم انجامید و در رسانه ها نیز انعکاس یافت.
این نشریۀ انگلیسی خاطرنشان می کند این چالش به استبداد در عربستان سعودی منتهی خواهد شد، به خصوص که به دلیل دخالت در بحرین، مهارت زیادی در این زمینه دارد. تانک های عربستان سعودی، میدان های منامه را برای درهم کوبیدن اعتراض ها در سال 2011 می پیمودند و ممکن است به زودی خود این کشور با مشکلات داخلی و مالی و تهدیدات سیاسی متعددی روبرو شود که این خود به معنای تهدید سایر حکومت های دیکتاتوری منطقه نیز هست.
