«۵۷ نفر از کسانی که فرم‌های لیست امید را امضا کردند، پس از ورود به مجلس اصلاً سلام ما را علیک هم نگفتند!» این‌ها را مصطفی کواکبیان نماینده‌ی اصلاح‌طلب مردم تهران توئیت کرده. متنی که خیلی خوب پیوستگی و عملکرد تشکیلاتی نمایندگان عضو فراکسیون موسوم به «امید» را نشان می‌دهد. کواکبیان و حزب متبوعش (مردم‌سالاری) حالا مدت‌ها است پرچم‌دار نقد ساز و کار حزبی و رفتار تشکیلاتی اصلاح‌طلبانند؛ از فراکسیون امید گرفته تا شورای عالی سیاستگذاری. وی درباره‌ی شورای عالی هم توئیت کرده: «در شورای عالی سیاستگذاری سؤال این است که چرا برخی افراد معرفی‌شده، به اندازه‌ی یک حزب حق رأی دارند؟»
حالا ماجرا چیست؟ نمایندگان اصلاح‌طلب مجلس دهم این روزها مشغول چه کارهایی هستند؟ کسی از فراکسیون امید خبر دارد؟
نمایندگان لیست امید در بهارستان چه می‌کنند؟
نه تذکر کتبی، نه تذکر شفاهی، نه حتی یک نطق؛ رئیس فراکسیون امید در چند ماه گذشته هیچ مشارکتی در بررسی هیچ طرحی نداشته است. تمام فعالیت‌های نمایندگی دکتر محمدرضا عارف به عنوان نماینده‌ی مردم تهران منحصر در مصاحبه‌هایی است که گاه و بی‌گاه با رسانه‌ها می‌کند. این آمار مبتنی بر جدولی است که «فریده اولاد قباد» دیگر نماینده‌ی مردم تهران در حساب اینستاگرامش به‌عنوان ارزیابی عملکرد اعضای فراکسیون امید منتشر کرده. جدولی که نمای نسبتاً مناسبی از عملکرد تهرانی‌های فراکسیون اصلاح‌طلبان مجلس به دست می‌دهد.
بیشتر از بیست نفر از نمایندگان تهران تا امروز حتی یک نطق هم در صحن علنی مجلس انجام نداده‌اند؛ یعنی نزدیک به هفتاد درصد. مشارکت آنها در دیگر امورات یومیه‌ی بهارستان هم فاجعه است. خیلی‌هاشان کلاً اهل تذکر هم نیستند، حالا چه شفاهی چه کتبی. لیستی که خانم اولاد قباد منتشر کرده، نشان می‌دهد تهرانی‌های لیست امید حتی رابطه‌ی چندان مناسبی با رسانه‌ها هم ندارند. بعضی‌ها هم که کلاً تعطیلند؛ از عبدالرضا هاشم‌زایی بگیر تا ابوالفضل سروش و تا داود محمدی و محمدرضا بادامچی. این‌ها نمایندگانی هستند که تنها چند تا صفر در مقابل جدول ارزیابی عملکرد آنان ثبت شده است.
اگرچه ارزیابی دقیقی از رفتار نمایندگان شهرستانی عضو فراکسیون امید در دست نیست، اما نباید از آنها هم انتظاری بیشتر از همکاران تهرانی‌شان داشت.
عملکرد تشکیلاتی فراکسیون امید چگونه است؟
گذشته از آمار و ارقام، بررسی عملکرد تشکیلاتی فراکسیون امید هم ناامیدکننده است. مطلبی که شاید برای اصلاح‌طلبان، حتی مهمتر از عملکرد فردی این نمایندگان باشد. از همان اول هم خیلی از نمایندگانی که با بلیت لیست امید راهی بهارستان شدند، کمترین تعهدی نسبت به فراکسیون نداشتند. کواکبیان حق دارد شاکی باشد؛ فراکسیون اصلاح‌طلبان آنقدر تکه-پاره است که به زور بخیه هم نمی‌توان آن‌را یکپارچه نشان داد. این از هم‌پاشیدگی پیشتر خودش را در انتخاب رئیس مجلس و رؤسای کمیسیون‌های تخصصی پارلمان و ماجرای انتخاب اعضای حقوقدان شورای نگهبان، نشان داده بود.
وقتی اصلاح‌طلبان بهارستان دلواپس جاسوس‌ها می‌شوند
حتی برای امضای نامه خطاب به رئیس قوه‌ی قضاییه هم فراکسیون امید متحد عمل نکرد. اینکه ۱۵ تن از اعضا مستقلاً و بدون همراهی دیگر نمایندگان پای نامه‌ی کذایی را امضا کردند، نمودار روشن دیگری بود از اختلاف. به نظر نمی‌رسید عقلای قوم و اعضای مجرب فراکسیون امید علاقه‌ی چندانی برای حمایت از یک مجرم امنیتی داشته باشند. با این همه 15 تن از نمایندگان عمدتاً تازه‌وارد لیست امید خیلی خودجوش پای مرقومیه‌ای را امضا کردند که شأن و اعتبار دستگاه قضایی مملکت را زیر سؤال می‌برد و عملاً در جهت تقویت فشارهای حقوق بشری و تشدید تحریم‌ها بود.
«اگر امضای این نامه از روی نادانی انجام شده برای جامعه و نظام مصیبت است و اگر این حرکت‌ها عمدی باشد مصیبت بزرگ‌تری است.» این واکنش دادستان کل کشور بود؛ حجت الاسلام منتظری که در کنگره‌ی شهدای خراسان شمالی سخنرانی می‌کرد، افزود: «اگر قوه قضائیه اسناد تخلف این افراد را برملا نمی‌کند دلیل این نیست که این جماعت انسان‌های خوبی هستند.»
غیر از دادستان کشور، تحرکات نابخردانه‌ی اعضای فراکسیون امید صدای خیلی‌ها را درآورد. جواد کریمی قدوسی نماینده‌ی مردم مشهد و عضو کمیسیون امینت ملی در این‌باره به خبرنگار ما گفت: «این افراد از مجلس ششم و وقایع آن عبرت نگرفتند، توصیه می‌کنم بار دیگر کارنامه‌ی آن مجلس را مطالعه کنند. برخی افرادی که در مجلس ششم حضور داشتند از این روش‌ها استفاده می‌کردند. حالا ببینید کارشان به جایی رسید که امروز در خانه‌ی شیطان بزرگ پناهنده شدند. بعضی‌هاشان در فتنه ۸۸ زندانی شده و برخی دیگر امروز به آمریکا و لندن گریخته‌اند.»
کریمی‌قدوسی تصریح کرد: «نظام جمهوری اسلامی بر سر امنیتش با هیچ کس شوخی ندارد؛ حضرت امام (ره) نیز فرمودند اگر روزی احمد در مقابل نظام بایستد با دست‌هایم آنقدر گلویش را فشار می‌دهم که جانش درآید؛ هیچ کس حق ندارد در مقابل نظام اسلامی بایستد. امام کسانی که با نظام اسلامی معارضه می‌کنند را باغی بر انقلاب یعنی طغیان‌گر می‌دانست؛ امثال نرگس محمدی‌ها چنین وضعی دارند.»
حجت‌الاسلام سید صادق طباطبایی نژاد عضو کمیسیون فرهنگی هم با اشاره به نامه ۱۵ تن از نمایندگان برای آزادی یک محکوم امنیتی، اظهار داشت: «نمی‌توان با موضع‌گیری‌های این‌چنینی خواستار آزادی شخصی که جرم امنیتی دارد، شد. بنده این‌گونه تحرکات را نمی‌پسندم، نباید آب در آسیاب دشمن بریزیم.»
حجت‌الاسلام علیرضا سلیمی عضو هیئت رئیسه کمیسیون آموزش و تحقیقات هم گفت: «این‌گونه موارد مرتبط با دستگاه‌های امنیتی و قضایی بوده و باید از طریق سازوکار خودش انجام شود. محکومان امنیتی همواره به صورت صریح درباره ارتباط‌شان با سازمان‌های بیگانه و اینکه به عنوان سَر پل‌های اطلاعاتی آنها محسوب می‌شوند، اعتراف کرده‌اند. این محکومان امنیتی از سال ۸۸ برای کشور هزینه ایجاد کرده‌اند.»
سلیمی تصریح کرد: «همین افراد باعث شدند تحریم‌ها علیه کشورمان افزایش یابد و مردم اکنون تا این اندازه در شرایط سخت به سر ببرند. این افراد باعث شدند که دشمن علیه کشورمان زیاده‌خواهی و درشت‌گویی کند.»
