براساس قرارداد جدید رنو با ایدرو این شرکت توانست به عنوان نخستین خودروساز خارجی سهم 60 درصدی را در مشارکت جدید خود با خودروسازان ایرانی کسب کند. از طرف دیگر هم ایدرو به عنوان نماینده صنعت خودروی کشور سایت "بن رو" را به عنوان آورده خود در اختیار رنو قرار می دهد.
این قرارداد در دو فاز پیش بینی شده به نحوی که در فاز اول 150 هزار خودرو در سال و در فاز دوم 300 هزار خودرو تولید می‌شود در مجموع با احتساب قراردادهای قبلی مانند ال 90 و ساندرو حجم تولید این شرکت در ایران به 500 هزار دستگاه در سال خواهد رسید.
البته رنو در قرارداد گذشته خود با دو شرکت ایران خودرو و سایپا قرار بود سالانه 150 هزار دستگاه خود را در این دو شرکت تولید کند و در کنار این موضوع یک سایت مستقل با تولید 200 هزار دستگاه خودرو در کشور راه اندازی نماید اما با وجود مقدمات این کار این موضوع اجرایی نشد.
علاوه بر بدقولی رنو در تولید و صادرات محصولات؛ در گزارش تحقیق و تفحص مجلس نهم هم تخلفاتی از سوی این شرکت با خودروسازان شناسایی شد که براساس آن رنو در هر خودروی ال 90 حدود 10 تا 12 میلیون دلار خسارت به کشور وارد کرده است حتی پرونده آنها برای رسیدگی به مراجع قضایی ارسال هم شد ولی متأسفانه هنوز در این رابطه تصمیمی گرفته نشده و 16 پرونده تخلف رنو همچنان در مراجع قضایی مسکوت مانده است.
براساس گزارش تحقیق و تفحص مجلس نهم از صنعت خودرو؛ رنو در روند تولید ال 90 بالغ بر هزار میلیارد تومان خسارت به ایران وارد کرده است اما این شرکت در قرارداد جدید خود نه تنها صحبتی از پرداخت غرامت نکرده بلکه با یک قرارداد شیرین سود قابل توجهی را هم در این مشارکت کسب کرده است اما سوال اینجا وزیر صنعت و معاونین او که در روند امضاء این قرارداد بودند چرا پرداخت خسارت از رنو را مطالبه نکرده و پرداخت آن را یکی از شروط اصلی امضاء قرارداد جدید عنوان نکرده اند؟
