کودک که باشی، منطق کودکانه خود را داری، نمی توانی دنیای بزرگ ها را درک کنی، ساده به همه چیز می نگری، ساده ترین مسائل که در دنیای بزرگترها پیچیده می شود و همین پیچیدگی، دنیای کودکانه ات را درگیر خود می کند.
مدت هاست؛ کودکان کشور دوست و همسایه افغانستان طعم تلخ جنگ و آوارگی که هدیه شوم دنیای بزرگان است را می چشند.
مدت هاست، خانواده های افغانستانی دست کودکان خود را گرفته به کشورهای مختلف از جمله ایران مهاجرت کرده اند تا در زیر سایه امنیت و آرامش زندگی کنند.
مدت هاست، کودکان افغانستانی ایران را وطن خود می دانند و حاضر به بازگشت به کشورشان نیستند، گاهی حتی افغانستان برای آنان غریب می آید و با تاکید خود را ایرانی می دانند و گاهی با زبان صریح فارسی که کوچکترین رگه هایی از زبان «دری» در آن نیست صحبت می کنند. کم مهر از میزبانی ایرانیان ندیده اند اما گاهی نامهربانی هایی را نیز می بینند. نامهربانی هایی که با منطق کودکان جور در نمی آید اما در منطق بزرگ ها روال اداری و روال قانونی نام می گیرد.
چهار روز است که از سال تحصیلی ۹۵-۹۶ می گذرد و صدای معلم ها و دانش آموزان را از جلوی هر مدرسه ای که عبور می کنی می شنوی اما گاهی از مدارس صداهای اعتراضی نیز شنیده می شود. صدای گریه هایی که عامل آن نامهربانی هایی است که از سوی بزرگترها به دانش آموزان روا داشته شده است.
صدای گریه دانش آموزان افغانستانی از یکی از مدارس شرق تهران به گوش رسید، دانش آموزانی که کتاب درسی نداشتند و سامانه ثبت کتاب به روی آنان بسته است. با گذشت چهار روز از سال تحصیلی که دانش آموزان افاغنه کتاب ندارند، دیگر دانش آموزان کتاب درسی خود را بر روی میز می گذراند و دانش آموزان افاغنه خیره به کتاب های درسی دیگر دانش آموزان می شوند. نمی دانم به چه می اندیشند، حتما به مسائلی که با منطق آنان جور در نمی آید، حتما به جنگ و آوارگی هم در ذهن تشری می زنند.
گریه دانش آموزان و مادران به گونه ای است که تماشاگران ماجرا، انتقادهای خود را از این تبعیض به گوش مدیر مدرسه می رسانند و آن را با خبرگزاری مهر نیز در میان می گذرانند. تماشاگرانی که خوب بلدند چگونه میزبانی کنند و از گریه میهمان، دلشان به درد می آید.
این درحالی است که مقام معظم رهبری به تکریم و تحصیل مهاجرین افاغنه تاکید دارد و فرموده است «هیچ کودک افغانستانی، حتی مهاجرینی که به‌صورت غیرقانونی و بی‌مدرک در ایران حضور دارند، نباید از تحصیل بازبمانند و همه آنها باید در مدارس ایرانی ثبت‌نام شوند» اما این مسائل گاهی موجب می شود تا موانعی برای تحصیل سر راه دانش آموزان قرار گیرد یا این ذهنیت را برای این دانش آموزان ایجاد کند که به گونه ای تبعیض آمیز به آنها نگاه می شود در حالی که کلیت برنامه ها این‌چنین نیست.
آماری از دانش آموزان افغانستانی نداشتیم/ توزیع کتاب با چند روز تاخیر
ماجرا را از مدیرکل نظارت بر نشر مواد آموزشی آموزش وپرورش که در هر زمانی پاسخگوی خبرنگاران است در میان می گذاریم که این موضوع را رد نمی کند و به خبرنگار مهر می گوید: تاکیدات زیادی کردیم تا دانش آموزان در سامانه برای کتاب درسی ثبت نام کنند، حتی بارها سامانه را باز هم کردیم و هشدار نیز دادیم تا دانش آموزان ثبت نام کنند.
وی افزود: برای دانش آموزان افغانستانی به دلیل داشتن برخی از مشکلات، پیش بینی می کردیم که این اتفاق ها بیفتد لذا به مسئولین توزیع کتاب مناطق و استان ها این مجوز داده شد تا دانش آموزانی که در سامانه ثبت نام نکرده اند از جمله دانش آموزان افغانستانی می توانند با مراجعه به مسئولین توزیع کتاب ها در مناطق و استان ها کتاب دریافت کنند.
لیندا نیک روش با بیان اینکه کمبود کتاب نداریم، تصریح کرد: برخی از این دانش آموزان در سامانه سناد نیز به دلیل نداشتن مجوز اقامت نتوانستند ثبت نام کنند با این حال آموزش وپرورش تمام تلاش خود را کرد تا کمک کند این دانش آموزان ادامه تحصیل بدهند. ممکن است با چند روز تاخیر کتاب تحویل بگیرند که خیلی به ما مربوط نمی شود چراکه اطلاعات و آماری از آنان نداشتیم.
امسال ۱۳۴ میلیون تیراژ کتاب منتشر شده است و کمبود کتابی وجود ندارد و در عین حالی که مسئولان آموزش و پرورش نیز تمام تلاش خود را برای این منظور کرده اند اما کاش تدابیر بیشتری اندیشیده می شد تا دانش آموزان افغانستانی بدون دغدغه کتاب درسی خود را تهیه کنند. کودکانی که نمی توانند خود، مجوز اقامت دریافت کنند و دنیایشان درگیر دنیای بزرگترها و بعضا ناآگاهی والدین خود می شود.
