احمد کاظم زاده کارشناس مسائل غرب آسیا طی یادداشتی در روزنامه جام جم نوشت:
پس از چند ماه مذاکراه سرانجام توافق شد که آمریکا ظرف ده سال، 38 میلیارد دلار کمک نظامی بلاعوض در اختیار رژیم صهیونیستی قرار دهد .هر چند کمکهای نظامی آمریکا به این رژیم بیسابقه نیست، اما از دو جهت تازگی دارد: نخست اینکه این کمکها در مقایسه با کمکهای قبلی افزایش قابل ملاحظهای را نشان میدهد و دوم اینکه کمکهای قبلی ماهیت اقتصادی و نظامی داشت، اما کمکهای جدید تنها ماهیت نظامی دارد.
چند عامل در افزایش کمکهای نظامی ایالات متحده به رژیم صهیونیستی دخیل بوده است: نخست اینکه رژیم صهیونیستی در کنار عربستان، سرسختترین و بزرگترین مخالف امضای توافق هستهای میان ایران و گروه 1+5 بود و آن را مخل امنیت خود میدانست و از آن مقطع دولت باراک اوباما برای راضی کردن این رژیم و کاهش دغدغههای امنیتی آن افزایش کمکهای نظامی را در دستور کار خود قرار داد.
دوم اینکه هرچند رژیم صهیونیستی انتظار داشت تحولات بعد از روند موسوم به بهار عربی در منطقه به نفع این رژیم پیش برود و این رژیم در حاشیه امن قرار گیرد، اما اکنون شکست طرح براندازی در سوریه و آشکار شدن نشانههای پیروزی محور مقاومت در سوریه و دیگر مناطق بحرانی و جنگزده منطقه، دغدغههای این رژیم را بیش از پیش افزایش داده است.
از این دید هرچند مذاکرات آمریکا و رژیم صهیونیستی در خصوص چارچوب جدید ارسال کمکهای نظامی آمریکا به این رژیم از چند ماه پیش آغاز شده بود، اما همزمانی نهایی شدن آن با دور جدید توافق واشنگتن و مسکو درباره آتشبس در سوریه و همچنین سرنگونی دو هواپیمای این رژیم توسط سوریه در جبهه جنوبی کاملا معنیدار است. اما عامل دیگری که در این زمینه میتوان به آن اشاره کرد، انتخابات ریاستجمهوری پیشروی آمریکاست و از این دید حزب حاکم دموکرات با افزایش کمکهای نظامی به رژیم صهیونیستی، خواسته است به نوعی از ائتلاف راستگرای حاکم در فلسطین اشغالی دلجویی و حمایت لابی یهودی را بهسمت نامزد این حزب جلب کند یا دستکم از سنگاندازیهای مافیای صهیونیستی در امان بماند. اما در مجموع میتوان گفت که ارائه و افزایش کمکهای نظامی جدید آمریکا به رژیم صهیونیستی با هر بهانه و هدفی که صورت گرفته باشد، کاملا با رویکرد اعلامی اوباما در ابتدای راهیابی به کاخ سفید در تناقض بود که حل بحران فلسطین را در اولویت قرار داده بود، اما اکنون بیشترین کمکهای نظامی آمریکا درست در زمانی صورت میگیرد که این رژیم بیش از هر زمان دیگر با اجرای طرح دو دولت مخالفت میکند و با توسعه شهرکسازیها عملا زمینه تشکیل هر گونه دولت محدود فلسطینی را از بین برده است.