پایگاه خبری‌تحلیلی «فرانت پیج مگزین» در گزارشی به قلم«کنث آر.تیمرمن» به بررسی اتحاد جدید ایران_روسیه_ ترکیه پرداخته و تبعات این ائتلاف را برای آمریکا هشداردهنده دانست.
دراین گزارش آمده است: از زمان وقوع کودتای شکست‌خورده در ترکیه در اواسط ژوئیه، تحولی بزرگ در توازن قدرت در خاورمیانه روی داده؛ تحولی که تقریبا هیچ‌کس در واشنگتن توجهی به آن ندارد. ترکیه و ایران به طور همزمان به روسیه متمایل شده در حالی که روسیه نیز در حال گسترش دامنه نظامی و استراتژیک خود است؛ رویکردی که به زیان ایالات‌متحده و متحدانش است. این وضعیت تاثیری عمیق بر کل منطقه داشته و بطور بالقوه، متحدان آمریکا از جمله اسرائیل را نه تنها منزوی کرده بلکه در مواجهه با ائتلافی خصمانه و مسلح به تسلیحات هسته‌ای قرار داده است.
یهودیان اسرائیل طبق پیشگویی کتاب مقدس خود معتقدند این وضعیت همان اتحاد پیش‌بینی شده‌ای است که در نهایت اسرائیل را در «دشت مجدو» شکست خواهد داد. در همین حال، اسرائیل نهایت تلاش خود برای تلطیف روابطش با ترکیه از طریق مشارکت با روسیه را به کار بسته است. طی هفته‌های اخیر کنش‌ها و واکنش‌هایی در صفحه شطرنج عظیم و سه‌بعدی منطقه با چندین بازیگر و مخالف مشاهده شده است.
*ترکیه_روسیه: اکنون مشخص شده که نهاد اطلاعاتی روسیه اردوغان را تنها ساعاتی پیش از اجرای کودتا علیه وی، از این اقدام آگاه ساخته است. کودتاچیان با اطلاع از این وضعیت زمان اجرای خود را به تاخیر انداختند تا بتوانند خیابان‌ها را مسدود کنند. برای اردوغان، هشدار روسیه در حساس‌ترین زمان ممکن اعلام شد و این فرصت را به وی داد تا هتل محل اقامتش را دقایقی پیش از آنکه بدست نیروهای کودتاچی بازداشت شود، ترک نماید.
بیانیه‌ها و ویدئوهای اردوغان در خیابان‌های پرازجمعیت استانبول و تحریک حامیان دولت به اعتراض علیه کودتا بیشترین تاثیر ممکن را داشت. پس از پاکسازی دولت و ارتش از دشمنان احتمالی، اردوغان روسیه را بعنوان نخستین سفر خارجی خود تعیین کرد. وی در 8 اوت از پوتین قدردانی و اعلام کرده بود که«محور دوستی آنکارا_مسکو احیا خواهد شد». دو روز بعد چاووش‌اوغلو وزیر خارجه ترکیه انتقاداتی تند علیه ناتو مطرح کرده و چراغ سبز آنکارا برای همکاری‌های نظامی با روسیه را نشان داد. این مقام ترک ناتو را متهم به تعیین روسیه و ترکیه به عنوان کشورهایی درجه‌دو نمود و اظهار داشت:«ترکیه تنها کشور عضو ناتوست که با تشدید تحریم‌ها علیه روسیه به بهانه الحاق کریمه و مداخله در اوکراین مخالفت کرده است.» روسیه نیز در حال مذاکره با ترکیه در خصوص استقرار جنگنده‌های خود در پایگاه هوایی«اینجرلیک» است؛ پایگاهی که حدود 2400 نظامی آمریکایی از زمان کودتای نافرجام در آن محبوس شده و آنکارا دلیل آن را عدم‌پاسخگویی واشنگتن به درخواست استرداد فتح‌الله گولن به ترکیه می‌داند.
این وضعیت زنگ هشداری برای ایالات‌متحده به شمار می‌آید. در صورت تائید خروج بمب‌افکن‌های هسته‌ای آمریکا از ترکیه، مانع استراتژیک بزرگی پیش‌روی واشنگتن قرار می‌گیرد: جایگزینی روسیه بعنوان شریک اصلی ارتش ترکیه پس از 60 سال مشارکت با ناتو.
*روسیه_ایران: هشدار گرمی روابط میان روسیه و ترکیه در حالی است که مسکو بطور همزمان در حال پیشرفت روابط با تهران است. این دو کشور دارای تاریخی طولانی در ارتباط با یکدیگر هستند. طی سال‌های اخیر ایران و روسیه همکاری‌های مشترکی برای فرار از تحریم‌های بین‌المللی داشته، بدین صورت که بانک‌های روسی مسئولیت پرداخت پول برای خریدهای نفتی ایران را بر عهده داشتند. هفته گذشته تهران و مسکو به طور ناگهانی از امضای توافق‌نامه نظامی جدید میان خود خبر دادند که بر اساس آن جنگنده‌های روس اجازه دارند از پایگاه هوایی نوژه در غرب ایران به منظور انجام عملیات علیه شورشیان در سوریه استفاده نمایند.
این نخستین بار است که ایران اجازه استفاده کشوری خارجی از پایگاه‌های هوایی خود به منظور انجام عملیات در یک کشور خارجی دیگر را می‌دهد. این اقدام، زمان پرواز جنگنده‌های روس به سوی مواضع داعش در سوریه را بطور چشمگیری کاهش می‌دهد. پایگاه هوایی نوژه در فاصله کمتر از 900 کیلومتری مناطق جنگی در سوریه واقع است. زمان کوتاهتر پرواز و رسیدن جنگنده‌های روس به هدف زنگ هشداری برای شورشیان سوری نیز به شمار می‌آید. طبق گزارش رسانه‌های روسی، ایالات‌متحده«اطلاعات جاسوسی ماهواره‌ای» درباره زمان و مکان بمباران‌های روسیه را در اختیار این شورشیان قرار داده و شرایط را برای فاصله کوتاهتری که پایگاه هوایی ایران نسبت به سوریه دارد، احتمال فرار و تغییر مکان تروریست‌ها به حداقل می‌رسد.
*ایران_عراق: در کنار تمام این تحولات عمیق، کریس گارور سخنگوی ائتلاف آمریکایی هفته گذشته اعلام کرد که ایران هم‌اکنون حدود 100هزار نیروی نظامی در خاک عراق دارد. ایران در حالی حضور نظامی خود را در عراق افزایش می‌دهد که به وضوح می‌تواند از این حضور سازمان‌یافته و عظیم برای کنترل این کشور(عراق) نیز استفاده کند.
اگرچه هیچ‌یک از این وقایع بطور مستقیم توسط واشنگتن انجام نشده، اما پرواضح است که فقدان رهبری ایالات‌متحده دشمنان ما(آمریکا) را جسور کرده، آنها دارای چشم‌انداز روشن‌تری در منطقه بوده و بهتر از ما درحال هدایت خاورمیانه به جهت مطلوب خود هستند. در همین حال روسیه نیز علیرغم کاهش درآمدهای نفتی خود، طرح 650 میلیارددلاری پوتین برای نوسازی ناوگان نظامی کشور را که در سال 2010 به تصویب رسید، همچنان اجرا می‌نماید. این طرح شامل 8 زیردریایی هسته‌ای جدید، 600 جت جنگنده جدید، هزار هلیکوپتر و سایر ادوات و تجهیزات زمینی از جمله تانک می‌باشد. بسیاری از این تسلیحات نوین بر اساس فناوری‌های پیشرفته جدید ساخته شده نه سیستم‌های تسلیحاتی موجود.
تمامی این مسائل بدین معنا نیست که احتمال رویارویی مستقیم نظامی میان روسیه و آمریکا وجود دارد بلکه این پیام را دارد که ایالات‌متحده به سادگی در حال واگذاری منطقه به روسیه و متحدان آن در ایران و ترکیه است. از جمله تبعات حتمی این واگذاری ترغیب سعودی‌ها به توسعه سلاح هسته‌ای بعنوان وزنه‌تعادل با ایران می‌باشد.
