معلوم نیست چرا وزارت ارشاد بیشترین نظارت خود را بر فیلم‌های سینمایی متمرکز کرده در حالی که دایره مخاطبان آثاری که در شبکه خانگی تولید و توزیع می‌شود به مراتب از فیلم‌های سینمایی بیشتر است.
در تازه‌ترین مورد از این دست، مسابقه‌ای با عنوان "ویترین" در شبکه نمایش خانگی عرضه شده که فارغ از استانداردهای کیفی نامطلوب، به واسطه ایجاد امکان رقابت برای رقصنده‌ها مورد توجه قرار گرفته است. از فیلمساز پرحاشیه‌ای چون علی عطشانی به عنوان یکی از تهیه‌کنندگان این مسابقه یاد می‌شود.
جواد یحیوی مجری ممنوع التصویر نیز اجرای این مسابقه را بر عهده دارد. دو بازیگر هم در پشت صحنه به گپ و گفت با شرکت‌کنندگان در مسابقه می‌پردازند. بعد از کپی‌برداری برخی برنامه‌های تلویزیون از یک خواننده‌یابی به سبک شبکه‌های ماهواره‌ای حالا دست‌اندرکاران شبکه خانگی هم وارد این فضا شده‌اند و البته برای آنکه تنور رقابت‌شان داغ‌تر شود، فقط به کشف استعدادها در زمینه صدا نمی‌پردازند و همه جور شرکت‌کننده‌ای در مسابقه حاضر می‌شود؛ از علاقه‌مندان خوانندگی گرفته تا علاقه‌مندان اجرای استندآپ کمدی تا توانمندان در عرصه تقلید صدا.
یکی از بخش‌های این مسابقه هم کشف استعداد در عرصه حرکات موزون یا همان رقص است! جالب است که روی جلد مسابقه ویترین فقط نوشته شده «کشف استعداد ایرانی» و درباره زمینه‌های کشف استعداد چیزی نیامده است. این محصول که با مجوز ارشاد در شبکه خانگی توزیع شده یک آیتم خود را به کشف مستعدان حرکات موزون اختصاص داده و در قسمت ابتدایی هم بیشتر از پنج دقیقه از مسابقه به هنرنمایی یک گروه رقص چهار نفره اختصاص دارد.
جالب است که نه سرمایه‌گذار برنامه و نه هیچ کدام از هیئت داوران به هنگام صحبت درباره کیفیت اجرای این گروه چهار نفره از واژه رقص یا حتی حرکات موزون استفاده نمی‌کنند و سعی می‌کنند با به کار بردن واژه حرکات آیینی ممیزی را دور بزنند.
آنچه به ذهن می‌رسد این است که آیا ممیزی‌ها به تدریج و به شکل خودکار در حال تغییر است؟ حتی اگر فرض کنیم دست‌اندرکاران ممیزی شورای پروانه نمایش خانگی از کنار این تغییر واژگان گذشته‌اند، چطور است که به آن نماهای رقص مجوز داده شده است؟
