این روزها فضای مجازی چقدر از زندگی حقیقی شما را به خودش اختصاص داده است؟
خیلی زیاد. دروغ چرا؟! چون بیشتر مواقعی که سر کار نیستم، در خانه هستم و کار خاصی ندارم. اگر فیلم نبینم، اکثرا وقتم را در اینترنت و صفحه‌های مجازی می‌گذرانم، ولی نگذاشته‌‌ام و نمی‌گذارم که فضای مجازی، فضای حقیقی زندگی‌ام را تحت شعاع قرار دهد.
شما از‌جمله بازیگران فعال در اینستاگرام هستید. شبکه‌های اجتماعی مجازی خصوصا اینستاگرام چه جذابیتی دارد که شما را برای حضور ترغیب کرده است؟
برای این که از حال و روز و کارهای همکاران و دوستانم با‌خبر شوم، ترغیب شدم که در این فضا حضور داشته باشم. به نظر من هر چیزی خوبش، خوب است. اینستاگرام هم جذاب است و مطالب متنوعی دارد.
بسیاری از هنرمندان مدتی است، درباره جو آزاردهنده شبکه‌های اجتماعی صحبت می‌کنند و برای مقابله با آن، حتی کمپین‌هایی راه‌اندازی کرده‌اند. شما نیز در این مدت در صفحه شخصی‌تان و همچنین در برنامه‌های مختلف نسبت به رفتار برخی کاربران این شبکه‌ها اعتراض کرده‌اید. بیشترین چیزی که در صفحه شخصی‌تان شما را می‌رنجاند، چیست؟
چیزی که آزارم می‌دهد خشم عده زیادی از هموطنان است؛ یک خشم که مثل آتشفشان منتظر سرازیر شدن است. نمی‌دانم از کجا می‌آید و چرا؟ اما آزاردهنده است. هنرمندان و ورزشکاران ایرانی نسبت به همه جای دنیا در شرایط سخت‌تری کار می‌کنند و خیلی زحمت می‌کشند و سزاوار توهین و تخریب نیستند.
بهترین شیوه واکنش به این‌گونه برخوردهای آزاردهنده را چه می‌دانید؟
شخصا سعی می‌کنم کمتر واکنش نشان دهم ولی نظرم با بزرگمهر حسین‌پور در باره بلاک کردن فرد فحاش یکی است. بی‌ادب باید بلاک شود.
این رفتارها تا حدی بوده که از ادامه حضور در این شبکه‌ها دلسرد شوید و خود و علاقه‌مندانتان را از مزایای این شکل از ارتباط محروم کنید؟
به نظر من محسنات فضای مجازی بیشتر از مضرات آن است. درست است که گاهی کسانی دل آدم را با توهین و قضاوت می‌شکنند، ولی نسبت به کل جمعیت در اقلیت هستند. اکثر مردم لطف دارند. آن زمان‌ها که فضای مجازی نبود اگر یک هنرمند یک سال کار نمی‌کرد فراموش می‌شد، ولی الان به واسطه این صفحات در یاد مردم می‌ماند. این موضوع به حفظ روحیه هنرمند کمک می‌کند و خیلی خوب است. هنرمند، بی‌مخاطب و طرفدار می‌میرد.
این احساسات منفی نسبت به چهره‌ها امروزه با ظهور و گسترش شبکه‌های اجتماعی ایجاد شده‌اند یا این‌که قبلا هم در جامعه بوده‌اند و صرفا از طریق فضای مجازی مجال بروز پیدا کرده‌اند؟
قطعا قبلا هم بوده و امروز بستر بیانش مهیا شده است. بخش بزرگی از این احساسات منفی ریشه در موفق نبودن آدم‌ها دارد. بخش دیگرش هم به خاطر این است که مردم فکر می‌کنند چهره‌ها در زندگی‌شان هیچ مشکلی ندارند و تافته جدا بافته‌اند و از مردم و مسائل‌شان بی‌خبرند، در صورتی‌که به‌هیچ‌وجه این‌گونه نیست. بازیگرها هم از همین مردم هستند و کم و بیش با همان شرایط زندگی می‌کنند. مردم عادت کرده‌اند موفقیت افراد را به حساب پول و پارتی بگذارند. درست است که این عوامل می‌تواند تاثیرگذار باشد، ولی همیشگی و مانا نیست. خیلی‌ها هستند که با زحمت خودشان و بدون هیچ کمکی به موفقیت رسیده‌اند و ماندگار شده‌اند.
در کنار برخی از نظرات توهین‌آمیز، عده‌ای هم هستند که ابراز علاقه می‌کنند. چقدر به خواندن یا پاسخ دادن به نظرهای این دسته از دنبال‌کنندگان اهمیت می‌دهید؟
اکثریت با لطف برخورد می‌کنند و من تا حدی که ممکن باشد سعی می‌کنم نظرات را بخوانم، اما متاسفانه نمی‌توانم جوابگوی تک‌تک افراد باشم.
انتقادها چطور؟
انتقاد مودبانه را هم به جان می‌خرم و از آن استقبال می‌کنم.
حضور در برنامه ماه عسل، اغلب برای مهمانان این برنامه عواقب مثبت و منفی به همراه دارد. شما یک چهره شناخته‌شده هستید و احتمالا بازتاب این اتفاق برای شما گسترده‌تر هم بوده است. حال و هوا و فضای صفحه شخصی‌تان پس از این برنامه متفاوت شده است؟
خدا را شکر در آن مورد قضاوت‌ها و نظرات عادلانه بود و هست.
خیلی‌ها معتقدند، آدم‌ها کمتر خود واقعی‌شان را در شبکه‌های اجتماعی مجازی نشان می‌دهند. تا به حال به مواردی میان همکاران‌تان برخورد کرده‌اید که شخصیت واقعی‌شان با آنچه در شبکه‌های اجتماعی برای عموم به نمایش می‌گذارند تفاوت داشته باشد؟
راستش هر کس مختار است هر جور که دوست دارد رفتار کند. من به مسائل شخصی دیگران کاری ندارم. قضاوتش هم کار من نیست. خودشان می‌دانند و خدای خودشان. من شخصا همیشه سعی کرده‌ام نه تنها در فضای مجازی بلکه در تمام زندگی‌ام خودم باشم. تا به امروز از روبازی کردن ضرر نکرده‌ام. باور من این است که اگر نقش بازی کنی تقریبا دو‌سوم آدم‌ها به صورت قلبی، راست و دروغت را تشخیص می‌دهند. پس نمی‌توان برای مدت طولانی دیگران را گول زد؛ از یک جایی به بعد همه چیز لو می‌رود.
و سوال آخر، تا به امروز از گذاشتن یک تصویر یا نوشته در صفحه اینستاگرام‌تان پشیمان شده‌اید؟
بله، بارها پیش آمده است که پشیمان شوم؛ زمانی‌که به ناحق قضاوت شده‌ام و منظورم را بد متوجه شده‌اند.
