در ابتدای این مراسم که شامگاه یکشنبه سوم مرداد در سینما آزادی برگزار شد، سیدرضا میرکریمی کارگردان فیلم «دختر» ضمن قدردانی از عوامل فیلم و کسانی که در ساخت فیلم به او کمک کردند گفت: «به دلیل گرفتاری‌های کاری و اتفاق ناگوار فوت عباس کیارستمی فرصت نشد مراسم افتتاحیه‌ای برای فیلم کنیم. به همین دلیل تصمیم گرفتیم مراسمی برگزار کنیم تا از عوامل فیلم به ویژه فرهاد اصلانی که به نیابت از همه بازیگران از جمله مریلا زارعی و ماهور الوند این جایزه را از جشنواره مسکو دریافت کرد، تجلیل نماییم.»
پس از سخنان میرکریمی و حضور چهره‌هایی چون مریلا زارعی، کمال تبریزی و فریدون جیرانی و فرهاد اصلانی روی صحنه کلیپی از مراسم اهدای جوایز فیلم «دختر» در جشنواره مسکو برای حاضران پخش شد.
در ادامه، فرهاد اصلانی در سخنانی گفت: «خدا را شکر می‌کنم که این افتخار نصیب من شد اما متاسفانه موفقیت این فیلم مصادف شد با درگذشت عباس کیارستمی که جای او نه تنها در سینمای ایران بلکه در سینمای جهان خالی خواهد بود.»
اصلانی در ادامه با ابراز خوشحالی از اینکه سینمای ایران در جشنواره‌های جهانی از جنبه‌های مختلف فنی و هنری ارزیابی می‌شود، گفت: «قبلا در جشنواره‌های جهانی جوایزی مثل جایزه ویژه هیئت داوران و جایزه بزرگ به فیلم‌های ایرانی داده می‌شد که از جانب برخی افراد سیاسی تلقی می‌شد.»
بازیگر فیلم «یه حبه قند» در ادامه تصریح کرد: «هرچند برخی از مدیران ما در سینما، موسیقی و دیگر هنرها از همان روش‌های ناکارآمد قدیمی استفاده می‌کنند، اما دولت امید است و ما کماکان امیدواریم.»
در بخشی دیگر از این مراسم، مریلا زارعی دیگر بازیگر فیلم «دختر» ضمن تمجید و تجلیل فرهاد اصلانی، به وضع پخش تیزرهای تلویزیونی این فیلم اشاره کرد و گفت: «نمی‌شود گفت فیلم ما تبلیغ تلویزیونی ندارد چون هر از گاهی چند پلان پخش می‌شود و از بس در این‌باره حرف زده‌ایم دیگر خاصیتش را از دست داده است.»
این بازیگر ادامه داد: «با وجود اینکه به اندازه توانم برای این سینما زحمت کشیده‌ام اما نمی‌دانم چرا باید در فیلمی بازی کنم که در سینماهای کشور نمایش داده شود اما بعد بگویند پلان‌های شما در تیزر تلویزیونی پخش نمی‌شود.»
کمال تبریزی نیز که برای اهدای جایزه فرهاد اصلانی روی صحنه آمده بود از فرصت استفاده کرد و با تمجید از این بازیگر گفت: «من تاکنون با آقای اصلانی کار نکرده‌ام اما کارهایی که او می‌کند ویژگی خاصی دارد و آن اینکه او در کارهایش بازی نمی‌کند بلکه نقش‌هایش را زندگی می‌کند.»
