به نقل از "کازرون خبر"، روز پنج شنبه شاهد صحنه دردآوری در حوالی آب بند حسین آباد رودخانه شاپور بودیم که چشم هر بیننده‌ای را می‌آزرد و قلب هر انسانی را به درد می‌آرود و البته تحقیقات ما نشان داد این صحنه اتفاقی نیست و بارها و بارها به وقوع پیوسته است.
با نگاه به رودخانه شاپور و ماهی‌های مرده و آبزیانی که نابود شده بودند انسان به این فکر فرو می‌رود که چرا این اتفاق افتاده است و آیا اصلا کسی به فکر ماهی‌ها و آبزیان و اکوسیستم این رودخانه هست یا خیر؟!
آری! پس از تالاب پریشان که به جاده خودروها تبدیل شد! این روزها رودخانه شاپور نیز حال و روز خوشی ندارد! از یک طرف خشکسالی‌های اخیر بر سطح آب این رودخانه تاثیر زیادی گذاشته است و از طرف دیگر افراد ناآگاه و به اصطلاح خودشان ماهیگیر! بلای جان ماهی‌ها و آبزیان و اکوسیستم این رودخانه شده‌اند.
متاسفانه این افراد علاوه بر این که به صورت غیرمجاز و در زمان ممنوع(زمان تخم‌ریزی ماهی‌ها) صید می‌کنند به روش‌های بسیار بی‌رحمانه‌ای به صید می‌پردازند که این روش‌ها به اکوسیستم رودخانه خسارات جبران ناپذیری وارد می‌کند.
صیادان بسیاری اوقات از دو روش برای صید غیرمجاز در رودخانه شاپور استفاده می‌کنند اول سم و دوم الکتریسیته! که هر دوی این روش‌ها خسارات فراوانی به بار می‌آورد.
در روش نخست صیاد با استفاده از سم، ماهی را به روی آب می‌آورد تا آن را شکار کند و این روش به این دلیل ممنوع و غیرمجاز است که علاوه بر کشتار گسترده ماهیان، همه اکوسیستم رودخانه را برهم می‌زند و همه «فیتوپلنگتون»های موجود در رودخانه و آبزیانی که مصرف خوراکی ندارند را نابود می‌کند.
استفاده از این روش باعث می‌شود تا سم باقی‌مانده در رودخانه با آب محلول شود و از طریق ماهی صید شده یا با آب رودخانه به چرخه غذایی مردم وارد شود و باعث بروز مشکلاتی برای سلامتی جامعه شود.
علاوه بر آن صید ماهی با سم و آن‌هم در زمان ممنوع باعث می‌شود تا بچه ماهی‌هایی که تازه متولد شده‌اند نیز کشته شوند و در واقع تداوم این روش باعث انقراض نسل برخی از ماهی‌ها در رودخانه شاپور می شود.
مرتضی شیخی، کارشناس امور آبزیان در این باره می‌گوید: این سم ممکن است در برخی نقاط رودخانه که آب راکد است جمع شود و غلظتش بالا رود و در نهایت کل اکوسیستم را تغییر دهد، از سویی این سم در گوشت ماهی جذب می‌شود و برای مصرف کنندگان انواع حساسیت‌ها را به وجود می‌آورد.
وی ادامه می‌دهد: تصور کنید کودکی 5 ساله از این ماهی مصرف کند، چه تضمینی وجود دارد که این کودک دچار حساسیت و بیماری‌های متعدد نشود؟
روش دوم یعنی استفاده از شوکر و الکتریسیته در رودخانه نیز باعث می‌شود تا همه جنبنده‌های موجود در رودخانه کشته شوند! شاید در روش صید ماهی با سم، برخی از ماهی‌ها به علت قوی بودن و یا فرار کردن از محل صید و یا تاثیر کم سم، زنده بمانند ولی در روش صید با شوک برقی، همه ماهی‌ها در محدوده صید کشته می‌شوند!! و عملا تا شعاع در نظر گرفته برای الکتریسیته به کار رفته، هیچ جنبنده‌ای زنده نمی‌ماند.
یکی دیگر از آسیب‌ها در این روش، وارد کردن خسارت به منابع ماهی در رودخانه و صید در زمان تخم‌ریزی ماهی است که باعث می‌شود ماهی ماده‌ای که در حال تخم‌ریزی است صید شود و در نتیجه، نسل ماهی پس از گذشت چند دوره تخم‌ریزی منقرض شود و یا در شرایط هشدار قرار گیرد.
البته خوب است صیادان غیرمجاز بدانند؛ اگر در زمان تخم‌ریزی از روش‌های صید به وسیله سم و یا الکتریسیته استفاده شود همه تلاش ماهی‌ها برای تخم‌ریزی از بین می‌رود و بچه ماهی‌ها به کلی از بین می‌روند!
شیخی با بیان اینکه این نوع روش صید ماهی در هیچ جای جهان پذیرفته شده نیست و غیر انسانی نیز هست می‌گوید: صیادان غیر مجاز با این کار نه فقط ماهی هایی که مصرف خوراکی ندارند را از میان می‌برند بلکه به گونه‌هایی از آبزیان که ممکن است منبع غذایی ماهی‌های خوراکی باشند صدمه جدی وارد می‌کنند.
این کارشناس امور آبزیان درباره معایب دیگر این نوع روش صید اظهار می‌کند: برخی از ماهی هایی که به این روش صید می‌شوند هنوز رشد کامل نکرده‌اند و مراحل تکثیر را انجام نداده اند و شکار ماده ماهی نابالغ خارج از زمان صید هم باعث می‌شود به مرور ذخایر رودخانه شاپور کمتر و کمتر شود.
البته بر کسی پوشیده نیست که فرهنگ سازی و یاری طلبیدن از مردم منطقه نیز می‌تواند یکی از راهکارهای پیشگیری از وارد آمدن خسارات بعدی باشد همچون زمانی که مردم محلی برای مهار آتش سوزی در شهر تاریخی بیشاپور و تالاب تشنه پریشان شتافتند.
حال با این تفاسیر باید به مسئولان امر به ویژه متولیان محیط زیست گوشزد کرد که با نظارت دقیق با خاطیانی که به وسیله روش‌های بی‌رحمانه باعث از بین بردن ماهی‌ها و آبزیان و در نهایت وارد آوردن خسارت‌های جبران ناپذیر به اکوسیستم رودخانه شاپور می‌شوند برخورد کنند تا در آینده نه چندان دور فاجعه دیگری برای محیط زیست شهرستان کازرون و میراث‌های گران بهایش رقم نخورد.
