محمد عباس زاده که مذاکراتی با صنعت نفت داشت و در نهایت با این تیم به توافق نرسید در پیامی نوشت:
خیلی دوست داشتم این فصل درکنار نادردست نشان عزیزدرخدمت تیم صنعت باشم،امانشد!نشد و نخواستند...درآبادان مات ومبهوت شدم ازحرف هایی که شنیدم،ازبندهایی که به قراردادم اضافه می شد!
باشنیدنشان ناخودآگاه یادعصر برده داری افتادم!
کجای دنیا به بازیکن می گویند درصورت مصدومیت و مریضی باشگاه حق فسخ یک طرفه دارد؟؟؟؟قضاوت باخودتان،این نوع بستن قرارداد چیزی غیرازتوهین به شخصیت وشعور یک بازیکن است؟؟؟ترجیح می دهم درخانه بمانم اماشخصیت حرفه ای وفوتبالیم زیرسؤال نرود...خدامی داند همه جوره باآنها کنارآمدم وبحث مالی ملاک عدم توافق من نبوده...قرارداد نبستم زیرا میخواستم شأن خودم راحفظ کنم...حتی اگر به قیمت بی تیم شدنم باشد.درآخر جادارد بازهم تشکر کنم ازمردم خوب آبادان که دراین چندروز به من لطف زیادی داشتند،وهمچنین تشکرویژه از آقای دست نشان عزیز که متأسفانه قسمت نشد شاگردایشان و درخدمت آبادانی های عزیز باشم.