محمدرضا زبده درباره چالشهای هتلداری در ایران اظهار داشت: بنده وقتی در سال ۷۸ از آلمان برگشتم تا سال ۸۲ آژانس هواپیمایی داشتم، در آن دوره این بحثها را داشتیم که واقعاً هر یک گردشگر روزانه بیشتر از یک بشکه نفت درآمد دارد، ولی متاسفانه هنوز مدیران به طور واقعی در این مملکت به این درک نرسیدند که گردشگری میتواند درآمدزا باشد، فقط باید هدفمند دنبال گردشگری بود البته شرایط ما با همه جای دنیا نیز متفاوت است زیرا نظام ما قوانین خاص خود را دارد.
دعا میکنم نفت تمام شود
این ایرانی فعال در حوزه گردشگری و هتلداری در عرصه بین المللی ادامه داد: نفت یک روزی تمام میشود، بنده واقعاً دعا میکنم نفت همین امروز تمام شود و امیدوارم روزی برسد مدیران ایمان پیدا کنند که گردشگری توانایی درآمدزایی حتی در حد نفت را دارد.
سونامی گردشگری میآید! پس چرا کار ویژهای نمیشود؟
زبده درباره روند ورود گردشگر به ایران پس از برجام عنوان کرد: از یک طرف میگویند ایران با سونامی گردشگری مواجه است و از طرفی کار ویژه ای صورت نمیپذیرد. مثلاً در همین فرودگاه امام - یک باجه کوچک گذاشتند و صف طولانی توریستهای خارجی که میخواهند ویزا بگیرند، خوب تعداد این باجهها را افزایش دهند، پس این از وضعیت فرودگاه امام که واقعاً تاسف بار است.
ویترین گردشگری که فرودگاهها هستند باید اصلاح شود
وی ادامه داد: مسؤلان ما ویترین کار را درست کنند، مسافر زمانی که وارد میشود باید خدمات فرودگاهی ما درست باشد. این تخته نقالههایی که چمدان را میآورند میبینیم مرتب یک چمدان میافتد. یک شیبی براش گذاشتند خوب تغییرش دهند، شخص یک ساعت میایستد تا چمدانش بیاید، باید یک زمان مشخص اعلام شود، مثلاً در ترکیه پاسپورت که مهر میخورد میایی جلوی صفحه نقاله میبینی چمدانت دارد میچرخد، در ایران هم همه این را میدانند ولی نمیفهمم که چرا هیچ اتفاق کوچک رخ نمیدهد.
«زیرابزنیها» از جنس گردشگری
این ایرانی فعال در حوزه گردشگری و هتلداری در عرصه بین المللی بیان داشت: بنده زمانی که خودم آژانس داشتم (از مسؤلان قبلی دل پُر خونی دارم) یکی از دلایلی که از ایران رفتم و در کشور ترکیه سرمایه گذاری کردم، دیدم دارم اینجا حرام میشوم، زیرا کثیف ترین صنف در ایران صنف گردشگری است. زیرابزنیهایی که هست - دزد بازارهایی که هست. رانتها و انحصاری که هست، مثلاً از خارج توریست وارد میکنی میبینی با وضعیت هتلهایی که داریم بیشتر هتلها دست بنیاد است، من بخش خصوصی چطور میتوانم با بنیاد که هتلها دست خودش است رقابت کنم.
حذف انحصار طلبیها در عرصه هتلداری
زبده ادامه داد: یا مثلاً من میآیم تور یک هفته ای میبندم برای تهران - شیراز - مشهد و ... هتلهای خوب را میخواهم انتخاب کنم، میروم با بنیاد صحبت میکنم که قیمت هتلت را به من چند میدهی؟ مثال شبی ۱۰۰ دلار هست میگوید من تخفیف میدهم شبی ۸۰ دلار. من می آیم پکیجم را میبندم. پکیج در قالب یک تور یک هفته ای. مسافر با پرواز فلان و فلان قیمت تمام شده برای من در میآید ۱۰۰۰ دلار که یک توریست را میخواهم وارد کنم، حال وقتی خود بنیاد همان هتلی که برای خودش است و ۸۰ دلاری که به من داده است خودش ۴۰ دلار پکیجش میگذارد و قیمت ۱۰۰۰ دلار تمام شده من را ۶۰۰ دلار برای خودش در میآید و ۸۰۰ دلار میفروشد! من چطور میتوانم ۱۲۰۰ دلار پکیج خودم را بفروشم. بنابراین انحصار میافتد دست خودشان.
هتلهای ۵ ستاره ایران خدمات ۳ ستاره میدهند ولی قیمت ۷ ستاره میگیرند
وی ادامه داد: بنده سالها است که دارم میگویم که در ایران هتلهای پنج ستاره ما، خدمات سه ستاره میدهند ولی قیمت هفت ستاره میگیرند. من مثلاً سنگاپور را برای شما مثال میزنم که در بخش گردشگری چند وقت پیش اعلام کردند که سالمترین کشور در دنیا برای زندگی سنگاپور است یعنی هم اکنون میزان اسیدفولیک جمعیتیشان را میداند چیست و یا میزان چربی مردم شان را میدانند. تازه بعد از آن کشورهایی مانند ژاپن، ایتالیا و سوئد در لیست قرار میگیرند.
کلید واژه گردشگری ایران، برنامه ریزی دراز مدت باشد
این ایرانی فعال در حوزه گردشگری و هتلداری در عرصه بین المللی خاطرنشان کرد: بروید سنگاپور ۴۰ سال پیش را نگاه کنید هیچ چیزی نبود، بنابراین باید کلید واژه ما باشد برنامه ریزی دراز مدت؛ البته اگر میخواهیم در هر کاری علی الخصوص گردشگری موفق شویم، ما نباید توقع داشته باشیم که حالا یک دولت تغییر کرد تمام گردشگرها به ایران میآیند. اگر مثلاً آقایان تصمیم بگیرند که میخواهند صنعت گردشگری ایران را تقویت کنند، ۵ سال دیگر تازه میتوانیم بهره برداری اصولی کنیم. یعنی برنامه ۵ ساله لازم داریم که خیلی اتفاقها باید رخ دهد. هم از لحاظ فکری و هم از لحاظ برنامه ریزی و مدیریتی و هم سرمایه گذاری؛ این طور نیست که حالا دولت تغییر کرد همه چیز گل و بلبل شده است.