گروه اجتماعی- معمولا همراهان بیماران به دلیل تألمات روحی و ناراحتی ناشی از بیماری یکی از عزیزانشان نمی توانند خود را کنترل کرده و عصبانیت ناشی از ناتوانی خود را بر سر پرستاران خالی کرده و آنها را با الفاظ ناشایست مورد خطاب قرار داده و یا این عزیزان را کتک می زنند.
به گزارش افکارنیوز، این مساله بسیار ناگواری برای جامعه پرستاری است و متاسفانه تاکنون هیچ کس نتوانسته مانع چنین خشونت های عیله پرستاران شود اما موضوع بدتر اعمال خشونت های کلامی و فیزیکی از سوی پزشکان علیه پرستاران است که در چند سال گذشته باب شده است.
نگاهی به اخبار نشان می دهد در دی ماه سال 93 یک پرستار خانم در اتاق عمل بیمارستان شهید صدوقی یزد توسط پزشک مورد ضرب و شتم قرار گرفته است.
یک پزشک که به تازگی برای پیوند کلیه به بیمارستان صدوقی رفته بوده به دلیل کمبودها و نداشتن کمد برای تعویض لباس، روز حادثه برای اعتراض به این وضعیت به صورت نمادین با کت و شلوار و کفش به اتاق عمل وارد شده است».
سوپروایزر اتاق عمل در واکنش به این اقدام چندین بار به پزشک تذکر داده است اما وی زیربار نرفته و عنوان کرده من امروز میخواهم با این لباسها به اتاق عمل بروم. سوپروایزر به درخواست رییس بیمارستان به عنوان مسئول اتاق عمل شروع به گرفتن عکس از این پزشک میکند که همین مسئله موجب بروز درگیری و در نهایت ضرب و شتم سوپروایزر میشود».
البته پزشک خاطی بعد از گذشت چند روز از ماجرا عذر خواهی کرده اما سوپروایزر عذرخواهی پزشک را قبول نکرده و اقدام به شکایت کرده است.
هنوز سرانجام این ماجرا مشخص نشده بود که در بهمن ماه 93 ؛ دبیرکل خانه پرستار از حمله رزیدنت مرد به پرستار زن شیفت شب در بیمارستان قلب شهید رجایی خبر داد.
به گفته محمد شریفی مقدم، به دنبال انتقال نوزاد سه ماهه از اتاق عمل به بخش آی سی یو، برای این نوزاد کد زده می شود و بر همین اساس، پزشک مربوطه می بایست به سرعت خودش را بالای سر او برساند.
وی تصریح کرده است: به دلیل ایست قلبی نوزاد که در نهایت منجر به فوت او شد، رزیدنت بخش به جای اینکه به بررسی وضعیت نوزاد بپردازد، به سراغ پرستار مربوطه می رود و با او درگیری فیزیکی پیدا می کند.
دبیرکل خانه پرستار عنوان کرده است: وقوع چنین حوادثی مسبوق به سابقه استبه طوری که علاوه بر حادثه بیمارستان صدوقی یزد؛ چند ماه قبل نیز در بیمارستان شهدای تجریش تهران، یک جراح در اتاق عمل با ضربه مشت به شکم پرستار زده بود، ولی متاسفانه با فرد خاطی هیچ برخوردی نشد.
باز هم از سرنوشت رسیدگی به این شکایت هیچ خبری در دست نیست و گویا برخورد جدی نکردن با پزشکان خاطی سبب شده تا این عده فضا را برای اعمال خشونت های فیزیکی علیه پستاران باز ببینند به طوری که به گفته قائم مقام سازمان نظام پرستاری از حمله به دو پرستار توسط پزشکان در هفتههای اخیر در یکی از بیمارستانهای بابل و همچنین در بیمارستان شهدای تجریش خبر داد و اظهار کرد: در بیمارستان بابل یکی از پرستاران توسط متخصص قلب مورد حمله قرار گرفته است و در بیمارستان شهدای تجریش رزیدنتی پرستار دیگر را مورد حمله قرار داده که در هر دوی این حملهها، پرستاران مرد مورد تهاجم قرار گرفتهاند.
محمد شریف مقدم گفت: اراذل و اوباشی که اظهار نخبگی میکنند و حرکاتی دور از شان مراکز درمانی انجام میدهند؛ چطور به خود اجازه میدهند که به پرستاران حمله کنند و مشتی را نثار چانه پرستار کنند.
وی تصریح کرد: این مسائل که امروزه در بیمارستانها شاهد آن هستیم؛ نتیجه پرداخت چند ده میلیونی به پزشکان است که اتفاقا در یکی از این موارد نیز پزشکی که پرستار را مورد اصابت ضربات خود قرار داده، پرداخت چند ده میلیونی داشته است. این افراد احساس میکنند از کره دیگری آمدند و پرستاران را زیر دست خود میدانند و با آنها هرطور که میخواهند رفتار کنند.
با توجه به اینکه تاکنون هیچ مرجع رسمی و هیچ یک از مسوولان وزارت بهداشت نتوانسته اند از خشونت عیله پرستاران توسط پزشکان خودداری کنند و متاسفانه تاکنون هیچ یک از پزشکان خاطی یا مسوولان بیمارستان ها به طور رسمی از پرستارانی که مورد خشونت واقع شده اند، عذرخواهی نکرده اند.
به همین دلیل و برای پیشگیری از خشونت های فیزیکی احتمالی از سوی پزشکان علیه پرستاران دکتر ادابی رییس کل سازمان نظام پرستاری توصیه های به همکاران خود کرده است.
به گفته وی در صورت ادامه جسارت پزشکان به پرستاران، آقایان مجاز به برخورد فیزیکی متقابل هستند اما خانمها این توان فیزیکی و اجازه را ندارند بنابراین می بایست در صورت تهدید و توهین توسط پزشک فقط با انگشت اشاره درب بخش را به وی نشان دهند و به او بگویند از بخش برو بیرون؛ اگر تمکین نکرد و فاصله را به قصد برخورد فیزیکی در حد ٣-٢متر کم کرد باز با انگشت نشانه به او اخطار دهند که حرمت خود و مرا حفظ کن و به حریم من نزدیک نشو کرد یا بگویند حق نداری به من نزدیک شوی و در صورتی که فاصله را از یک متر کمتر کرد با دست مانع شوند و اگر وحشیانه و به قصد هتک حرمت فاصله را از نیم متر کمتر کرد با تیغ بیستوری از خود دفاع کنند!
این توصیه ها نشان می دهد برخی از پزشکان محترم با وجود اینکه باید سرمشق جامعه باشند همانند ازاذل و اوباش رفتار کرده و پرستاران زن و مرد در برابر انها هیچ گونه امنیتی ندارند و برای دفاع از خود یا باید اقدام به عمل مشابه کنند یا دست به سلاح سرد برده و مانع اعمال خشونت شوند.
مسوولان وزارت بهداشت باید هرچه سریعتر برای حل این مشکل چاره ای بیاندیشند زیرا بارها دیده شده که پزشکان به پرستاران با دیده حقارت نگریسته و هیچ احترام و حقی برای این فرشتگان زمینی که ساعات طولانی مشغول تیمار بیماران هستند، قائل نمی شوند و حتی پا را از دایره اخلاق فراتر گذاشته و خود را محق به کتک زدن و اعمال هرگونه خشونت کلامی و فیزیکی علیه این عزیزان می دانند.