این روزها از جنوب و غرب تا مرکز کشور درگیر گرد و غباری است که دیگر میهمان کشورمان نیست بلکه میزبانی است که هر روز قلمروی خود را بزرگ و بزرگتر میکند بیآنکه حرکتی ولو نمایشی برای دلخوشی مردمی که نفسشان از آن به تنگ آمده است از سوی مسئولان انجام شود.
شهرهای آلوده کشور روزگاری 7 کلانشهر بود اما این روزها شهرهای کوچک هم آلودگی، دامنگیرشان شده است و در خبرها میآید شهری مثل قم، رکورددار آلودگی هوا آن هم در تابستان شده است.
معصومه ابتکار؛ رئیس کهنهکار محیط زیست هم که دولت به بهانه وعدههایش، نام بزرگ دولت محیط زیستی را یدک میکشد نتوانست کاری برای این گرد و غبار انجام دهد و مردم را تنها به «کنار آمدن با گرد و غبار» دعوت کرد!
ابتکار؛ نامدار است به قهرمان زمین، انتظار پاک کردن هوا که در مقوله وظایف رئیس سازمان محیط زیست یک کشور بودن نمیگنجد! حال اینکه زمین هم آلوده است و سفرههای آب زیرزمینی هم از آلودگیها به صدا درآمدهاند و آب و خاک پاکی هم نمانده بماند. ابتکار؛ عناوین جهانی دارد و ید طولایی در اظهار نظرهای سیاسی؛ همین برای مردم، کفایت نمیکند؟!
این روزها البته ابتکار، عزم خود را جزم کرده تا در کنار سیاست و محیط زیست، در گرافیک هم نامدار شود اما رسانهها بر مدار خواستههای او نمیچرخند و پیش از آنکه جهانی شود آثار هنریاش را فاش کردند!
ولی بد نیست خانم ابتکار! هر از گاهی حتی برای یک سفر یک روزه سری به شهرهای آلوده بزنید سوژههای خوبی برای نقاشی هست، حال آنکه مردم چگونه با آلودگی هوا و آب و زمین کنار میآیند، بماند، مگر اهمیتی هم دارد؟ مهم این است که شما گفتهاید کنار بیایند! آنها هم کنار میآیند، حال میخواهد ثمرهاش هر چه باشد، مسمومیت، سرطان، نازایی، تولد کودکان ناقصالخلقه و...
ای کاش روزی که ریاست محیط زیست را واگذار کردید صادقانه بگویید که چقدر به تعداد شهرهای آلوده اضافه شد، چه رودخانهها و تالابهایی رنگ خشکی به خود گرفت، چه گونههایی به انقراض رسید، چقدر از مناطق تحت حفاظت محیط زیست، آب رفت و چقدر، چقدرهای دیگر که شاید دولتهای بعدی از آنها خبر بدهند.