آمریکا مدت زیادی است که ایران را حامی تروریسم می داند ولی در حال حاضر زمینه را برای فروش هواپیماهای «بوئینگ» به این کشور فراهم کرده است.
در این گزارش آمده است دولت «باراک اوباما،» رئیس جمهور آمریکا باعث شده شرکت بوئینگ برای فروش یگان جدیدی از جت های این شرکت به ایران، با این کشور وارد مذاکره شود. لغو تحریم های بین المللی علیه ایران در ماه ژانویه باعث شد یک توافق 17.6 میلیارد دلاری میان تهران و این شرکت مطرح امضا شود.
بنابر گزارش ها، بوئینگ بر اساس توافق مذکور باید 80 هواپیما را از جمله جت های بین قاره ای «جامبو» به هواپیمایی «ایران ایر» تحویل دهد. در این گزارش ادعا شده است ایران ایر تجهیزات نظامی را از ایران به سوریه ارسال می کند. نگارنده در ادامه می نویسد: هیچ کدام از این مسائل برای باراک اوباما مهم نیست و توافق هسته ای با ایران به این کشور توان خرید هواپیما و نوسازی یگان های فرسوده را داده است.
در ادامه این گزارش آمده است: البته شرکت بوئینگ برای صادرات هواپیماها به ایران باید از دفتر کنترل سرمایه های خارجی وزارت خزانه داری آمریکا مجوز دریافت کند. یک بانک یا سرمایه گذار آمریکایی نیز باید عملیات ارسال هواپیماها را از نظر مالی حمایت کند. از آنجایی که آمریکا تاکنون ایران را یکی از حامیان تروریسم به حساب آورده، اقدام جدیدش برای ارسال هواپیما به این کشور احمقانه به نظر می رسد.
نگارنده گزارش در ادامه می نویسد: دلیلی وجود ندارد که برقراری روابط ایران و آمریکا را دلیلی بر میانه رو شدن تهران بدانیم. پس از توافق هسته ای و در چند ماه اخیر نیروهای ایرانی، نیروی دریایی آمریکا را به چالش کشیده اند، دریانوردان آمریکایی را در خلیج فارس بازداشت کردند و موشک هایی را که حامل پیام هایی برای رژیم صهیونیستی بودند، آزمایش کردند.
قانونگذاران آمریکایی در نامه ای به بوئینگ از این شرکت خواستند در صورت نقض توافق هسته ای در ایران، ارسال هواپیماها را متوقف کند. «پتر روساکم،» یکی از اعضای کنگره آمریکا در این خصوص گفت: « چنین تصمیمی از سوی یک شرکت مطرح آمریکایی تأسف بار است. اگر بوئینگ با ایران وارد چنین معامله ای شود برای همیشه در فعالیت های تروریستی این کشور شریک خواهد بود.»
برخی اعضای کنگره از جمله روسکام برای جلوگیری از تحقق پیدا کردن این توافق دست به دامان اعمال مالیات شده اند. برای مثال «چارلز بوستنی،» عضو کنگره آمریکا قانونی را مطرح کرده که بر اساس آن مالیاتی برای انجام معاملات خارجی به بوئینگ داده نمی شود. در نتیجه بوئینگ باید مالیات این قرارداد را از درآمدش پرداخت کند. اما این تلاش ها برای جلوگیری از به انجام رسیدن توافقی که یک طرف آن شرکتی بین المللی مانند بوئینگ است، کافی نیست.
بوئینگ برای تحقق این توافق و جلب نظر کنگره مبالغ زیادی را هزینه کرده و مسئولان این شرکت معتقدند برای رقابت با ایرباس باید این معامله انجام بگیرد. شرکت اروپایی ایرباس یک قرارداد 27 میلیارد دلاری با تهران برای فروش 118 هواپیما به ایران امضا کرده است.
نگارنده در پایان ادعا می کند کنگره و دیگر مخالفان قرارداد شرکت هواپیمایی بوئینگ با جمهور ی اسلامی ایران باید علاوه بر قوانین مذکور در خصوص اعمال مالیات، اقداماتی جدی‌تر را انجام دهند تا این قرارداد به سرانجام نرسد و این شرکت وسیله ای برای دستیابی ایران به اهدافش نشود.
