مشکلاتی که پرسپولیس طی سالهای اخیر در خط حمله اش داشت این فرصت را برای مهدی طارمی فراهم کرد که با دو فصل حضور در جمع سرخپوشان و زدن گل هایی نزد هواداران محبوب شود. این در حالی است که پرسپولیس قبل از این مهاجمان تاثیرگذار و بزرگی داشت که طارمی چند سال دیگر هم به گرد پای آنها نخواهد رسید.
بعد از لیگ پانزدهم مهدی طارمی که با ۱۶ گل عنوان بهترین گلزن لیگ را به خود اختصاص داده بود مورد توجه چند تیم خارجی قرار گرفت اما باشگاه پرسپولیس و هواداران از او می خواستند که بماند. این طبیعی است که هواداران بخواهند بهترین گلزن تیمشان برای فصل بعد هم بماند. اما آیا نباید به مهدی طارمی حق داد که برای آینده اش تصمیم بگیرد؟
طارمی - آنطور که مدیر برنامه هایش اعلام کرده - از چند تیم خارجی پیشنهاد داشت و هدفش این بود که فصل بعد را در خارج از ایران بازی کند اما یک هوادار متمول و باشگاه و البته هواداران میلیونی پرسپولیس اصرار دارند که او در پرسپولیس بماند.
این اصرار به نوعی زوری نگه داشتن بازیکنی است که مشخص است دلش با تیم نیست و می خواهد به تیمی غیرایرانی برود. حالا پرسش این است که این به زور نگه داشتن آیا به سود پرسپولیس خواهد بود؟ آیا مهدی طارمی مثل گذشته با تمام وجود و از ته دلش برای تیمش بازی خواهد کرد؟ آیا او انگیزه لازم برای تاثیرگذار بودن را خواهد داشت؟
به نظر می رسد هواداران پرسپولیس هم نباید اینقدر به ماندن یک بازیکن اصرار کنند چرا که اگر فردا روزی این بازیکن نتواند کارایی لازم را داشته باشد دیگر هواداران نمی توانند به او اعتراض کنند که چرا خوب نیست. این موضوع می تواند در مورد رامین رضاییان هم صدق کند.
