یافته های تحقیقات مختلف نشان می دهد خوردن نامنظم بر ساعت درونی بدن موسوم به «ریتم شبانه روزی» تاثیر می گذارد. بسیاری از فرایندهای متابولیکی ناشی از تغذیه در بدن از الگوی شبانه روزی نظیر اشتها، هضم غذا و متابولیسم چربی، کلسترول و گلوکز پیروی می کنند.
مصرف غذا می تواند بر ساعت درونی بدن، بخصوص در اعضای نظیر کبد و روده، تاثیر گذارد، درحالیکه ساعت مرکزی بدن هم از طریق چرخه تاریکی/روشنی تنظیم می شود که آن هم می تواند تحت تاثیر زمان مصرف غذا باشد.
تعدادی از مطالعات نشان داده اند که افراد دارای شیفت کاری با افزایش ریسک ابتلا به شماری از بیماری ها نظیر سرطان، بیماری قلبی-عروقی و سندروم متابولیک روبرو هستند. شیفت کاری موجب بروز تغییر در الگوی رژیم غذایی می شود.
سفرهای متعدد کاری هم موجب بروز اختلافات فاحشی بین ساعت درونی بدن و ساعت اجتماعی می شود که این اختلاف با افزایش ریسک ابتلا به بیماری های نظیر چاقی و سندروم متابولیک همراه است، در حالیکه مدت زمان کوتاه خواب هم با افزایش وزن همراه است.
همچنین مطالعه تاثیر الگوهای نامنظم غذایی نشان می دهد که توجه به نوع غذای مصرفی فرد هم اهمیت دارد. برخی از مطالعات به رابطه بین نظم غذایی و انتخاب نوع غذا پی برده اند، به عنوان مثال، یکی از گزینه های اشتباه غذایی نخوردن صبحانه است.
محققان هشدار می کنند تغییر مداوم در زمان غذا خوردن موجب اختلال در ریتم شبانه روزی بدن شده و در نتیجه بر میزان اشتها، روند هضم غذا و فرایندهای متابولیکی بدن تاثیر می گذارد. به مرور زمان این عدم تعادل باعث تغییرات متابولیکی شده که منجر به چاقی، بیماری قلبی و سرطان می شود.
