هرچند که از سال ۸۴ حقوق کارگران به صورت نامنظم پرداخت می شد ولی این حریق از یک سو و عدم بیمه دستگاه های ریسندگی از سوی دیگر بهانه ای برای عدم پرداخت حقوق کارگران شد, تاجایی که تعدادی از کارگران پس از سالها به کمک دستگاه قضا و زمانی که ارزش پولشان افت کرده بود توانستند حقوق عقب مانده خود را دریافت کنند و برخی هنوز در انتظار طلب های میلوینی خود هستند و روز به روز به تعداد طلبیکاران این کارخانه افزوده می شود چرا هر سال بهانه ای برای عدم پرداخت حقوق کارگران دارند که امسال هم رکد بهانه ای تازه است برای تضییع حقوق کارگران.
بسیاری از مسئولین رده بالای شهرستانی و حتی استانی آنچه در توان داشتند برای راه اندازی این واحد تولیدی به کار گرفتند و دوباره این واحد را به چرخه تولید بازگرداندند و انتظار می رفت که روز به روز شاهد پیشرفت در کارخانه و وضع معیشتی کارگران باشیم که در مصاحبه صدای سراب مدیران کارخانه به آن اذعان داشتند ولی نه تنها این امر محقق نشده بلکه کارگران همچنان دست خالی مانده و مسئولان همچنان سکوت کرده اند.
با توجه به سابقه مدیریت سراب بافت در عدم پرداخت حقوق کارگر ان در کارخانه سراب بافت , تبریز کف و …. که با یک جستجوی ساده در فضای مجازی کاملا مشهود است انتظار می رفت که مسئولانی که در راه اندازی مجدد این واحد تولیدی تلاش کرده اند تضمین های لازم را در مورد کارگران نیز می گرفتند تا دوباره شاهد چنین مواردی نباشیم هر چند “جلوی ضرر را از هر جا بگیری منفعته”.
“من در تعجبم که چگونه برخی مسئولان شبها سر بر بالین می گذارند در حالیکه عده ای کارگر ماه هاست حقوق نگرفته اند ” جمله مذکور را جبارزاده, استاندار آذربایجانشرقی در رابطه با مدیر کارخانه سراب بافت در معرفی یکی از فرماندارن گفته , امیدواریم مسئولان محلی هرچه زودتر تدابیر لازم را قبل از اینکه وضعیت سراب بافت مثل گذشته به بحران برسد برای احقاق حق کارگران و خانواده های آنان و کودکانی که نگاهشان به دست پدران کارگری هست که پیامبر(ص) بر آن بوسه زد را اتخاذ نمایند.
همچنین گفتنی است از آغاز بازگشایی مجدد کارخانه که حدود ۷ ماه می شود فقط حقوق دوماه از کارگران پرداخت شده و برخلاف قول مدیران سراب بافت مبنی بر پرداخت معوقات ۳۰ کارگری که در مدت تعطیلی این کارخانه زندگی خود را فدای این واحد کردند هنوز مبالغ ناچیزی پرداخت شده و هرکدام نزدیک به ۲۰ الی ۳۰ میلیون تومان طلب دارند و این کارگران خود را بزرگترین متضرر این کارخانه می بینندچرا که سالهاست جانفشانی می کردند به امید آینده ای بهتر ولی اکنون آنچه می بینند همان وضعیت کارخانه در آتش سوخته است .
پای درد دل کارگران نساجــــــــــــی سراب بافت
این روزها ما کارگران سراب بافت در حالی وارد ایام ماه مبارک رمضان شدیم که بیش از ده ماه تمام ریالی از جانب کارخانه ای که وعده حقوق سربرج میداد ندیدیم.
ده ماه تمام است که درخواست مساعده و حداقل هزینه معیشت شدیدا از جانب کارخانه سرکوب و تعبیر بر تشویش و اختلال در امور کارخانه و پیگیری حقوقی این مسئله از جانب کارخانه میشود.
به نظر میرسدکارفرما از شرایط حاکم بر کشور و رکود کاملا سوئ استفاده میکند به نحوی که علی رغم فروش پارچه بازهم حقوقی پرداخت نمیشود.
طی این مدت مقادیری انبوه و قابل توجه ضایعات و غیره فروخته میشود ولی پول آن هرگز در جیب کارگران لمس نمیشود.
در عوض گاهی مقادیری وجه برای سرپرستان سالن ها در نظر گرفته میشود که کارگران تحت امر خود را به اصطلاح مدیریت نمایند.
مدیر کارخانه تاب هیچ گونه انتقادی را نداشته و کارگر معترض با خدعه و نیرنگ به نحوی اخراج میشود که در اداره کار عنوان استعفا از کار را بر دوش میکشد.
کارگری که پایش را از کارخانه بیرون بگذارد جهت دریافت حقوق و حتی صحبت با مدیریت .حق ورود به کارخانه را نداشته و در صورت ورود با ممانعت حراست روبرو میشود.و همه و همه در حالی اتفاق میافتد که چشم مسئولین شهرمان میبیند و گوششان میشنود.
