زباله به درد مشترک طبیعت گیلان تبدیل شدهاست. زخم شیرابه‌ها در جایجای طبیعت کم نظیر شمال ایران نه تنها باعث از بین رفتن هکتارها جنگل و زمین کشاورزی شده که سلامت مردم را هم با خطرات جدی مواجه کرده است.
تیرماه سال ۱۳۹۴ بود که غلامرضا منصفی رئیس وقت شورای شهر نگرود از راه‌اندازی کارخانه کم پوست در شهرستان خبر داد و در ادامه همین خبر جلسه‌ای با حضور مسعود احمدی مدیرکل خدمات شهری سازمان شهرداری‌ها و دهیاری‌های کشور، فرماندار ونماینده شهرستان لنگرود و مسئولینذی‌ربط در فرمانداری این شهرستان برگزار شد.
طبق جلساتی که مسئولین در شهرستان و تهران از طریق سازمان شهرداری‌ها و دهیاری‌های کشور برگزار شد مصوب گردید تا هزینه احداث کارخانه کمپوست در لنگرود از محل بودجه ملی و استانی تأمین شود.
مدت اجرای احداث کارخانه ۱۲ تا ۱۸ ماه تخمین زده‌شده بود که ظرفیت پیش‌بینی‌شده برای کارخانه کمپوست بین ۱۵۰ تا ۲۰۰ تن در هرروز اعلام گردید.
مکان فعلی دفن زباله در مادیان گوابر بخش اطاقور یکی از مکان‌های پیشنهادی برای احداث کارخانه بود تا از طریق این کارخانه بتوان بخشی از حجم زیاد زباله‌های موجود را به‌واسطه تبدیل‌شدن، کم کرد.
یکی از نخستین مصوبه‌ای که قرار بود در راستای احداث کارخانه کمپوست انجام شود ثبت شرکت با حضور شهرداران شهرستان بود که بعد از گذشت حدود ۱۲ ماه هنوز همین اقدام کوچک انجام‌نشده است.
انتظار می‌رفت مسئولین شهری شرایط حاد شهرستان در مقوله تهدید هم برای محیط‌زیست و هم انسان‌ها را جدی‌تر پیگیری کنند ولی آن چیزی که مشخص است کوچک‌ترین اقدامی برای کاری ساده همچون ثبت شرکت را انجام نداده‌اند.
جالب اینجاست که متولیان پسماند خودآگاه‌تر به اثرات مخرب دفن و سرازیرشان شیرابه‌های زباله هستند ولی تنها عمل آن‌ها فقط نشست‌های گرم و صمیمی در فضایی آرام بود.
البته انتظار حفظ محیط‌زیست و مقوله پسماند را فقط نباید از مسئولین داشت، نقش مردم نیز در تفکیک زباله از مبدأ بسیار تأثیرگذار و از حجم زباله‌ها نیز کاسته می‌شود.
برای آشنایی بیشتر مردم در مقوله تفکیک از مبدأ نیز لازم است حداقل کارها که آموزش است را دستگاه‌های دولتی در دست بگیرند.
به گزارش لنگرخبر، طبق آخرین آمار اعلام‌شده توسط مدیریت پسماند، روزانه حدود ۱۴۰ تن زباله در شهرستان لنگرود تولید می‌شود.
تصاویر زیر مربوط به مادیان گوابر بخش اطاقور محل اصلی دفن زباله های شهرستانلنگرودمی باشد.
