ماجرای کالبد‌شکافی زنده اسرای جنگی!

در جنگ جهانی دوم شاهد پروژه‌های تسلیحاتی بسیاری بودیم ولی واحد 731 ژاپن از سری ترین و مرموزترین پروژه های جنگ جهانی دوم است که به فرمان امپراتور ژاپن جهت گسترش سلاح های شیمیایی در نقاط اشغالی چین دایر شد.

در واحد 731 پروژه‌ای خاص با نام رمز «ماروتا» کلید خورد که از انسان برای آزمایش استفاده می‌شد. افراد مورد نیاز برای آزمایش از اطراف آزمایشگاه جمع آوری می شدند و برای مخفی نگه داشتن این موضوع از حکام محلی آن واحد را کارخانه چوب معرفی می‌کردند.

افراد مورد آزمایش را معمولا جنایتکاران، راهزنان دستگیر شده، پارتیزان‌های ضد ژاپن، زندانیان سیاسی و همچنین مردم عادی که حتی کودکان، زنان باردار و کهنسالان هم جزشان بودند شامل می‌شدند.

اسرای جنگی بدون هیچ‌گونه بیهوشی به صورت زنده مورد کالبد شکافی قرار می‌گرفتند. کالبد شکافی زندانیان پس از آلوده کردن آنان با بیماری‌های مختلف انجام می شد.

دانشمندان عمل جراحی را به صورت زنده انجام می‌دادند چون از این بیم داشتند که اگر روی یک مرده یا فردی بیهوش عمل را انجام دهند روی نتیجه که به منظور بررسی اندام و اجزای بدن قربانی بعد از آلوده شدن توسط بیماری انجام می‌دادند تا اثراتی که برجای گذاشته شده است را مشاهده کنند تاثیر بگذارد. این قربانیان حتی شامل کودکان و نوزادان می‌شد.

زندانیانی که قطع عضو شده بودند به منظور مطالعه روی کم خونی استفاده می شدند. گاهی اوقات نیز اندامی که قطع کرده بودند در جهت مخالف بدن پیوند می‌زدند یا اینکه منجمد می‌کردند تا بعد از مدتی با گرم کردن اثرات حاصل از بیماری قانقاریا درمان نشده را مطالعه کنند.

در بعضی از آزمایشات معده قربانی برداشته می شد و مری را مستقیم به روده وصل می کردند یا کاهی قسمتی از مغز ، ریه ، کبد قربانیان را بر می‌داشتند.

در سال 2007 یکی از جراحان unit 731 مطلبی را عنوان کرد : من در اولین باری که زنده شکافی می‌کردم بسیار نگران بودم برای بار دوم نسبت به بار اول بسیار راحتر بودم برای بار سوم من مایل به انجام این کار بودم.

به عده‌ای از بیماران واکسن‌های بیماری‌های مقاربتی نظیر سوزاک و سفلیس تزریق می‌شد سپس قربانیان را مجبور به آمیزش می‌کردند و پس از پیشرفت بیماری مورد مطالعه قرار می‌گرفتند.

کک طاعون ، لباس آلوده و منابع آلوده به وبا ، سیاه زخم و طاعون توسط بمب های روکش دار روی اهداف مورد نظر رها می کردند. طی همین عمل در حدود 400.000 چینی کشته شدند. بیماری تولارمی نیز به طور وسیع روی چینی ها مورد آزمایش قرار گرفت.

در بعضی از آزمایش ها نارنجک های آلوده را در فواصل و موقعیت های مختلف به سوی زندانیان که در منطقه ای به دکل‌های چوبی بسته شده بودند می‌انداختند بعد از این زندانیان را مورد آزمایش‌های ویژه ای قرار می‌دادند تا صدمات وارد شده را اطلاع پیدا کنند. گاهی اوقات برای تست قدرت Flame throwers ، مواد منفجره از انسان زنده استفاده می کردند.

در آزمایش‌های دیگر قربانیان از آب و غذا محروم بودند تا متوسط بازه زمانی زنده ماندن انسان بدون آب و غذا را در شرایط مختلف به دست بیاورند. قربانیان را داخل فضایی با فشار بسیار بالا با درجات مختلف دمایی قرار می دادند تا میزان فشار و دما بر انسان را اندازه گیری کنند.

آزمایشی دیگر این بود که یکی از زندانیان را داخل دستگاه سانتریفیوژ می گذاشتند تا بدین صورت فشار وارده بر انسان در اثر چرخش شدید را اندازه گیری کنند در آخر به دلیل فشار بیش از حد فرد متلاشی میشد یا اینکه خون حیوانات مختلف به قربانیان تزریق می شد تا ببینند خون کدام حیوان با انسان همخوانی دارد.

با تهاجم شوروی به Manchukuo و Mengjiang در اوت 1945 اعضا و کارکنان 731 کار خود را با عجله رها کردند و با خانوادهایشان به ژاپن گریختند.

بعد از تسلیم ژاپن در سال 1945 داگلاس مک آرتور فرمانده عالی نیروهای متفقین به صورت کاملا محرمانه به تمامی پزشکان و دانشمندان unit731 اعطای مصنوعیت کرد .

ایالات متحده بر این باور بود که پژوهش های انجام شده توسط ژاپنی ها بسیار با ارزش هستند برای همین نمی خواستند کشورهای دیگر به ویژه شوروی اطلاعاتی از این سلاح ها بدست بیاورد.

امروزه کشور چین یکی از ساختمان های باقیمانده این پروژه را تبدیل به موزه کرده است.