لیست اخیر تیم ملی ایران که توسط کی روش اعلام شده است، خالی از ابهام نیست و بعضا انتقاداتی را هم متوجه سرمربی تیم ملی می‌کند.
در میان رویکرد جوانگرایی کی روش که تقریبا در همه اردوها نام های جدیدی را در لیست خود به عنوان ردپای خود باقی می گذارد و این مهم قابل تحسین است، در لیست اخیر این مربی نام بازیکنانی دیده می شود که طی ماه های گذشته بیش از اینکه بازی کرده باشند، مصدوم بوده‌اند و عملا به کار تیم‌های باشگاهی خود نیامده‌اند.
حضور هاشم بیک زاده، خسرو حیدری، آندرانیک تیموریان و مسعود شجاعی که طی ماه های گذشته هرگز خوب عمل نکرده اند جای بحث و بررسی دارد و به نظر می‌رسد به جای این بازیکنان می‌توانستند دو یا سه بازیکن جوانتر را در کنار همه جوان های دیگر امتحان کنند. شاید بازیکنانی مثل عالیشاه، محسن کریمی، احمدزاده و ... انتخاب های بهتری بودند.
از کی روش این توقع می رود که چنین کند، روزی روزگاری یک خداداد عزیزی یا یک دایی را که مربی می خواست کنار بگذارد انگار زلزله ای ایجاد می شد و همه ایران و همه مربیان در مورد جانشین این بازیکنان سوال می کردند اما دایره ملی کی روش بسیار بزرگ تر از مربیان قبلی است و هیچکس همانطور که در مورد نبود جباری، خلعتبری، عقیلی، نویدکیا و ... نپرسید، در مورد این بازیکنان هم پرسشی نخواهد داشت حتی طرفداران مهدی رحمتی هم امروز می دانند که تصمیم کی روش هم از منظر فنی و هم از نظر حاشیه ای درست بوده است.
به همین دلایل از کی روش توقع می رفت که به جای بازیکنان قدیمی و همیشه مصدوم فوتبال ایران بازیکنان جوان و دونده و محکم تر را به دایره تیم ملی دعوت کند هرچند که شاید کی روش برنامه و دیدگاه خاصی در این رابطه داشته باشد.
