آیت‌الله هاشمی رفسنجانی پیش از ظهر امروز در دیدار اعضای هیأت مؤسس خانه روابط عمومی ایران، با تأکید بر کارکرد دو سویه روابط عمومی‌ها برای بیان حرفهای حاکمیت و مردم و رساندن پیام متقابل آنان به همدیگر، گفت: روابط عمومی‌ها در سازمان‌ها و نهادها، هم حکم گوش را برای شنیدن نکته‌ها و انتقادات دارند و هم مانند دست و زبان، باید نیازها، نظرها و بایدها و نبایدهای نظام و مردم را بگویند و بنویسند.
رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام، حقیقت را شرط اصلی موفقیت روابط عمومی‌ها در هر جامعه و حاکمیتی دانست و گفت: حقیقت در ذات خویش جذابیت‌هایی دارد که فطرت هر انسانی آن را می‌پذیرد و اگر به پیرایه‌های غیر واقعی آغشته گردد، حتی اگر پذیرش عمومی یابد، مقطعی خواهد بود.
هاشمی رفسنجانی، با اشاره به رشد خیره کننده رسانه‌های مجازی در کشور و تأثیراتی که بر جهت‌دهی افکار عمومی در جامعه دارند، گفت: دیگر زمان انحصاری کردن اطلاع‌رسانی در جوامع گذشته است و رسانه‌های مجازی بر آن عقیده باطل خط بطلان کشیدند که می‌توان با سانسور و تحریف، حقایق را از مردم پنهان کرد.
وی با توصیه به مسئولین روابط عمومی‌های سازمان‌ها و نهادهای مختلف و متعدد کشور، گفت: نصیحت من به شما به عنوان زبان متقابل مردم و نظام این است که مسایل را خیلی صریح و صادقانه بگویید.
هاشمی رفسنجانی، با بیان این جمله که «مسئولین روابط عمومی وظیفه سنگینی دارند»، گفت: این که در همه دستگاه‌ها و نهادها، پست روابط عمومی، ضروری و ماندگار است، به خاطر این است که مسئولین نهادها و دستگاه‌ها ملزمند در همه سطوح نظرات خود را به جامعه برسانند و حرفهای مردم را بشنوند.
رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام، با تأکید بر این نکته که نقش میانگی و پل دو سویه ارتباطی روابط عمومی‌ها بسیار مهم است، گفت: فراموش نکنیم که با مردمی آگاه در جامعه سروکار داریم که دوست دارند حقایق را از تریبون‌ها، بلند‌گوها و رسانه‌های نظام بشنوند و اگر چنین نباشد، دسترسی به رسانه‌های بیگانه خیلی آسان شده که آنان هم به شکل کاملاً حرفهای با شناخت کامل از فرهنگ و جامعه مخاطب، اهداف و برنامه‌های خویش را به مخاطبین القا می‌کنند.
وی با بیان این جمله که «کارکنان روابط عمومی‌ها باید معتقد باشند که در بخش مهم سازمان و نهاد خویش مشغول به کارند»، گفت: خوشبختانه سیر آگاهی مردم در همه بخش‌های جامعه کار روابط عمومی‌ها را آسان و در عین حال پیچیده‌تر کرده، چون اقناع عمومی وظیفه‌ی بسیار سنگینی است که باید براساس دانش روان‌شناسی و جامعه‌شناسی باشد.
