30 اردیبهشت 1390 در حین تماشای دیدار تیم فوتبال استقلال مقابل پاس همدان در روز آخر لیگ برتر به دلیل وخامت حالش به کما رفت و در حالی که از بیماری سرطان ریه رنج می‌برد، در تاریخ 2 خرداد 1390، ساعت 10:55 صبح، در بیمارستان کسری در تهران درگذشت.
ناصر حجازی در طول 18 ماه بیماری هیچ گونه کمک دولتی را قبول نکرد. او دربارهٔ بیماری‌اش و حضور مسئولان دولتی در کنار خود در بیمارستان گفته بود: خیلی از مسئولان آمدند. من احتیاجی به کمک آنها نداشتم. آنها عددی نیستند که بخواهند به من کمک کنند، در اندازهٔ این حرف‌ها نیستند که بخواهند به ناصر حجازی کمک کنند.
ناصر حِجازی 23 آذر 1328 در پیرانشهر به دنیا آمد. وی دروازه‌بان اول تیم ملی فوتبال ایران در دهه 1350 بود و 2 قهرمانی در جام ملت‌های آسیا، یک قهرمانی در بازی‌های آسیایی و شرکت در المپیک و جام جهانی فوتبال را در کارنامه دارد. او هم‌چنین به هم‌راه تیم استقلال، قهرمانی در جام تخت جمشید و جام باشگاه‌های آسیا را نیز تجربه کرده است.
فدراسیون بین‌المللی تاریخ و آمار فوتبال حجازی را دومین دروازه بان برتر قرن بیستم قاره آسیا پس از محمد الدعایه عربستانی معرفی کرده است تا از این لحاظ نیز حجازی یکی از افتخارات فوتبال ایران به شمار برود.
حجازی در دوران مربیگری هم تیم استقلال تهران را به نایب‌قهرمانی جام باشگاه‌های آسیا و قهرمانی لیگ آزادگان رساند.
وی در روز 2 خرداد 1390 پس از تحمل مدت‌ها رنج ناشی از بیماری سرطان ریه در بیمارستان کسری تهران درگذشت و در تاریخ 4 خرداد 1390 خورشیدی در قطعه نام‌آوران بهشت زهرا به خاک سپرده شد. از وی به عنوان یکی از بزرگترین اسطوره های باشگاه استقلال نام برده می‌شود.
واکنش اهالی ورزش به فوت ناصر حجازی:
کنگره فیفا: سپ بلاتر در نشست ژوئن 2011 نام کسانی را برد که در سال گذشته از خانواده فوتبال درگذشته‌اند و در این میان نام ناصر حجازی هم از ایران مطرح شد و بلاتر با صحبت درباره ناصر حجازی به احترامش یک دقیقه سکوت در کنگره اعلام کرد.
سایت فیفا در گزارش اختصاصی: هفته اخیر، هفته‌ای بود که در آن مردی که با واکنش‌های ماورای صوت خود ایران را به دو قهرمانی جام ملت‌های آسیا در روزهای اوج آن تیم در دهه 1970 رسانده بود، مردی که منچستریونایتد برای به خدمت گرفتن او تمایل داشت، مردی که دومین دروازه‌بان برتر آسیا در قرن بیستم شناخته شد و مهم‌تر از همه مردی که در طول 61 سال زندگی‌اش متواضع، صادق و فروتن ماند، از میان دوستدارانش رفت و دست آخر این آخرین حضور او در فوتبال بود و ورزش تا آخرین لحظه‌ها در کنار او ماند. در واقع هنگامی که او روز جمعه به کما رفت، در حال تماشای بازی استقلال و پاس همدان از تلویزیون بود.
سپ بلاتر رئیس فیفا با ارسال نامه‌ای به علی کفاشیان ابراز تاسف نموده و به طرفداران ناصر حجازی تسلیت گفته‌است.
کارلوس کی‌روش، سرمربی تیم ملی فوتبال ایران: امروز، روز غمگینی برای فوتبال ایران است. درگذشت یکی از بزرگترین بازیکنان فوتبال ایران را تسلیت می‌گویم. به دلیل درگذشت حجازی تمرین را با یک دقیقه سکوت آغاز کردیم.
حشمت مهاجرانی، سرمربی سابق تیم ملی فوتبال ایران: من با ناصر زندگی کردم. او یکی از مفاخر فوتبال ایران است.
باشگاه فرهنگی ورزشی پرسپولیس: فقدان اسطوره فوتبال ایران غم بزرگی را در دل خانواده ورزش به جای گذاشت. این باشگاه به همین مناسبت درگذشت دروازه‌بان اسبق تیم ملی و استقلال را به جامعه ورزش کشور و خانواده حجازی تسلیت گفته، از درگاه خداوند متعال برای آن مرحوم مغفرت الهی و برای خانواده گرانقدر ایشان آرزوی صبر می‌نماید.
باشگاه ماشین‌سازی تبریز: این مرد بزرگ در فوتبال تبریز نیز نقش موثری را ایفا کرده و در دو سال مربیگری خود در باشگاه ماشین‌سازی تبریز این تیم را به یکی از قطب‌های ایران مبدل کرده بود.
حبیب کاشانی سرپرست باشگاه پرسپولیس: خبر فراق جانسوز درگذشت ناصر حجازی دروازه‌بان اسبق تیم ملی و استقلال بر ما نیز گران آمد و فقدان ایشان ضایعه بزرگی برای جامعه ورزش کشور خواهد بود. بدینوسیله ضمن عرض تسلیت به جامعه ورزش کشور، از درگاه خداوند سبحان برای آن مرحوم مغفرت الهی و برای خانواده محترم شان صبر و شکیبایی مسئلت می‌نمایم. روحش شاد و یادش گرامی باد.
افشین قطبی سرمربی سابق تیم ملی فوتبال ایران: از درگذشت ناصر حجازی بسیار متاسفم و با خانواده‌اش ابراز همدردی می‌کنم. حجازی اسطوره ورزش ایران و یکی از الگوها و اخلاق ورزشی‌ام در دوران کودکی بود. متاسفم که او فوت کرد و همه ما را تنها گذاشت. امیدوارم قدر پیشکسوتان را بیشتر بدانیم و تا زمانی که زنده‌اند برایشان ارج و منزلت قائل شویم.
علی دایی، سرمربی سابق تیم پرسپولیس و کاپیتان سابق تیم ملی فوتبال ایران: ناصر حجازی به گردن من حق دارد و من خودم را مدیون او می‌دانم. وقتی کسی علی دایی را نمی‌شناخت، ناصر حجازی مرا کشف کرد.
علیرضا منصوریان، بازیکن سابق تیم فوتبال استقلال و تیم ملی فوتبال ایران: من شاگرد مرحوم حجازی بودم و درگذشت این پیشکسوت بزرگ فوتبال ایران را باور نمی‌کنم. او محبوب مردم بود و در دل مردم جا داشت و امروز همه ورزش دوستان در فقدان چنین مرد بزرگی داغدار هستند.
علی کریمی، کاپیتان سابق تیم ملی فوتبال ایران: اصلاً دوست ندارم فقدان ناصرخان حجازی را باور کنم.
رحمان رضایی، بازیکن پیشین تیم ملی فوتبال ایران: ناصر حجازی شخصیتی منحصربه‌فرد، چه از لحاظ شخصیتی، چه از لحاظ ورزشی و چه از لحاظ علمی بود.
کریم باقری، کاپیتان سابق تیم ملی فوتبال ایران: نمی‌دانم چرا تا زمانی که اسطوره‌ها و پیشسکوتان زنده هستند به فکرشان نیستیم؟ عزاداری مردم ایران و حضور در این مراسم نشان داد که امثال حجازی‌ها زنده هستند و هرگز نام آنها از یاد مردم پاک نخواهد شد.
علی کفاشیان رئیس وقت فدراسیون فوتبال ایران: مردم نه تنها در زمین بازی بلکه در زمان مرگ نیز با اسطوره‌های خود هستند. این موضوع برای ما درس باشد و تلاش کنیم تا برای مردم بیشتر کار کنیم.
یادی از ناصر حجازی:
حاشیه‌سازی‌ها فقط برای ناصر حجازی است
ناصر حجازی در تاریخ 14 بهمن 1386 درباره روابطش با امیر قعله‌نویی، شرایط استقلال و اوضاع تیم ملی صحبت‌هایی را مطرح کرده بود که بازخوانی این گفت و گو در پنجمین سالگرد درگذشت اسطوره استقلال می‌تواند خواندنی باشد:
شرایط استقلال چطور است؟
فعلاً که خوب است. در حال آماده شدن برای بازی بعدی هستیم.
استقلال به آرامش خوبی رسیده است؛ برعکس پرسپولیس که روزهای خوبی ندارد.
معمولاً این دو تیم همینطور هستند و همیشه حاشیه دارند. فوتبال این دو تیم با همین حاشیه‌ها به اینجا رسیده است.
اما فعلاً که استقلال در حاشیه امنیت قرار گرفته است.
اگر سر کار باشم، این آرامش نیست. من باشم، همه را سرگرم می‌کنم. برخی می‌خواهند که تیم و من را به حاشیه ببرند.
در همین شرایط، اگر موفق بیرون بیایید، نشان دادید که کار بزرگی انجام دادید؟
بحث اینجا است که وقتی در رأس کار باشم، فقط نباید با یک یا دو نفر بجنگم. شمار حاشیه‌سازان زیاد است. بیشتر حاشیه‌ها برایم درست می‌شود.
بگذریم. چه بازی حساسی پیش‌رو دارید؟
چرا این حرف را می‌زنید؟ مگر با آث میلان بازی داریم؟
به هر حال، تقابل با امیر قلعه‌نویی جذابیت‌های خاص خودش را دارد. به خصوص که روابط شما دو نفر تغییر پیدا کرده؟
این روابط برای مطبوعات راضی‌کننده نیست.
چطور؟
خیلی‌ها دوست دارند که ما با هم مشکل داشته باشیم. می‌خواهند ما را با هم درگیر کنند تا استفاده‌اش را دیگران ببرند.
اما صحبت‌های شما علیه هم، باعث به وجود آمدن چنین فضایی شده بود.
قبول ندارم چون صحبت‌های مطرح شده، برای ما نبوده است. این مطبوعات بودند که ما را روبروی هم قرار دادند.
آقای حجازی! شما نبودید که بارها علیه قلعه‌نویی مصاحبه کردید؟
در مصاحبه‌هایم اسم نمی‌آورم.
اما منظورتان همان شخص بود.
چه کسی این استنباط را کرده است؟ خود روزنامه‌نگاران اسم می‌گذاشتند. حالا که همه چیز تمام شده است.
فکر می‌کنید دیدار برابر مس چطور شود؟
یک بازی خوب و جذابی می‌شود. تیم قلعه‌نویی در دو بازی اول نیم فصل دوم نتیجه خوبی گرفته است.
می‌توان روزی را دید که شما و آقای قلعه‌نویی با هم در استقلال مشغول به کار شوید؟
این اتفاق اگر رخ دهد، چه ایرادی دارد؟
هیچی. خیلی هم خوب است. منظور این بود که می‌توان چنین روزی را دید؟
چرا که نه؛ اصلاً همه استقلالی‌ها باید دور هم جمع شدند. از امیرقعله‌نویی گرفته تا بقیه. جباری، احدی، نامجو مطلق، زرینچه و ...، البته چنین اتفاقی برای برخی ایراد است. همیشه هدفم این بوده که تمام آنهایی که برای استقلال بدون چشمداشت مالی کار کرده‌اند را دور هم جمع کنم. اول فصل هم افرادی مثل نامجو مطلق را پیشنهاد دادم که به دلیل مسائلی نشد به استقلال باز گردند. در واقع، اشتباه کردم.
چرا؟
همان‌روز که جلوی ورود آنها به تیم گرفته شد، من هم نباید می‌ماندم.
فتح‌ا...زاده که همیشه حامی برنامه‌های شما بود. پس چه کسی مانع از ورود آنها شد؟
هیئت مدیره. اگر هم حرفی نزدم، به خاطر فتح‌ا...زاده بود. او بود که گفت کوتاه بیایید؛ در غیر اینصورت آدم کوتاه‌بیایی نبودم. به همین دلیل، می‌گویم که اشتباه بزرگی مرتکب شدم.
یعنی قابل جبران نیست؟
البته که جبران می‌شود. باید همه استقلالی‌ها را دور هم جمع کنیم تا خیلی از افراد در مورد این تیم تصمیم نگیرند. باید با هم باشیم و نگذاریم که این جمع از هم پاشیده شود. این کار را انجام می‌دهم.
فکر می‌کنید می‌توانید این ایده را پیاد کنید؟
می‌توانم و یک روز همه را دور هم جمع می‌کنم. به عنوان پیشکسوت، بزرگان استقلال را به این تیم باز می‌گردانم. بایرن مونیخ را نگاه کنید. همه بزرگان این تیم در رأس هستند؛ بدون اینکه کسی با کس دیگری مشکل داشته باشد.
کمی هم در مورد تیم ملی صحبت کنیم. دیدار برابر کاستاریکا چطور بود؟
بازی نبود که از آن لذت ببریم. تیم ملی چنگی به دل نمی‌زند. امیدوارم از این گروه که خیلی آسان است، به راحتی صعود کند.
یعنی می‌گویید نباید حریفان را جدی گرفت؟
بحث جدی نگرفتن نیست. اگر قرار باشد از امارات و سوریه هم بترسیم که از این گروه صعود نکنیم، بهتر است.
به نظر برخی کارشناسان، مشکل فعلی تیم ملی، ضعف در گلزنی است.
باید در تمرینات این مشکل حل شود. شاید در بازی رسمی این ناکامی درست شود.
تیم ملی بیش از حد به لژیونرها وابسته نیست؟
فعلاً که هست. باید از استعدادهای خوب لیگ استفاده کنیم. لیگ امارات که با ما قابل قیاس نیست. از فشردگی، نوع تمرینات و خیلی مسائل دیگر با آنها فرق داریم. تنها مزیت امارات، امکانات آنها است.
باید دید نظر سرمربی جدید چیست.
این هم از اتفاقات مسخره فوتبال ما است. سرمربی تازه شنبه (امروز) می‌آید و تا قبل از بازی با سوریه چند جلسه بیشتر در تمرین نیست. این مربی بر چه اساسی می‌خواهد ترکیب را شناسایی کند؟
کلمنته که هنوز با ما قرارداد رسمی امضا نکرده است.
او می‌خواهد شرایط ایران را بررسی کند. این هم از بدبختی فوتبال ما است که تازه باید بیاید شرایط را بسنجد.
این نشان نمی‌دهد که او مربی حرفی‌ای است؟
زمانی مربیان خارجی برای حضور در فوتبال ایران از جان و دل کار می‌کردند. این نشان می‌دهد فوتبال ما پیشرفتی نداشته است.
