اوج نشاط، انرژی کار و تلاش و هدف، واژه‌ای که وقتی زمزمه‌اش می‌کنیم، این کلمات را در ذهن‌مان تداعی می‌کند.
جوانی از جمله فرصت‌هایی است که اندیشمندان و سیاست‌مداران در حوزههای فکری و کاری خود بهایی ویژه به آن داده‌اند. چراکه از جوانی می‌توان به عنوان یک سرمایه ارزشمند نام برد که استفاده و بهره درست از آن می‌تواند سبب رستگاری حقیقی شود.
جوانان در هر کشوری به عنوان نیروی انسانی سرمایه‌های اصلی و مایه قدرت و توان آن کشور محسوب می‌شوند. کشوری در مسیر پیشرفت و توسعه موفق میشود که به بهترین شکل از نیرو و پتانسیل جوانان خویش در عرصه‌های مختلف استفاده کند. اگر به شکل مناسب و با برنامه‌ریزی دقیق از توان این نیروی عظیم استفاده شود، یک فرصت بی‌نظیر را برای پیشرفت و توسعه همه جانبه و ارتقا امنیت ملی کشور به ارمغان خواهد آورد.
در مقابل اگر نیروی جوان به حال خود رها شود و به نیازهای منطقی آنان توجهی نشود و برای استفاده از نیروی آنان برنامه‌ریزی لازم انجام نگیرد، پیشرفت و رشد کشور دچار وقفه و مشکل خواهد شد و امنیت ملی کشور به خطر خواهد افتاد.
ایران اسلامی نیز در دوره‌ای از تاریخ خود به سر می‌برد که بیشترین جمعیت نیروی جوان را تجربه می‌کند، به طوری‌که آمارها نشان می‌دهد ۷۰ درصد جمعیت ایران زیر ۳۵ سال سن دارند، که متاسفانه این خیل عظیم نیروی انسانی که می‌تواند رشد بسیاری را برای کشور به همراه داشته باشد، در سایه بی‌تدبیری مسئولان در حال هدر رفتن است و به‌زودی با روند کاهشی رشد جمعیت و سالخوردگی جوانان امروز، می‌بایست با این حجم عظیم نیروی‌کار جوان و این سرمایه ارزشمند خداحافظی کنیم.
از این رو در سالروز ولادت باسعادت حضرت علی‌اکبر(ع) و آغاز هفته جوان بر آن شدیم تا بار دیگر به عنوان رسالتی کوچک در عرصه اطلاع‌رسانی در گفتوگو با جوانان و کارشناسان، بخشی از مشکلات نیروی عظیم جوان در کشور عزیزمان را به گوش مسئولان برسانیم.
مشکل اصلی جوانان عدم امید به آینده است
محمدعلی کتابچی؛ دانشجوی کامپیوتر دانشگاه مازندران در این خصوص معتقد است: امروز مهم‌ترین موضوعی که ذهن جوان ایرانی را به خود درگیر کرده، عدم امید به آینده و به نوعی آینده مبهم است.
وی افزود: وقتی جوان آینده‌ای را برای خود متصور نباشد و امید به آینده نداشته باشد، فعالیت فعلی او هم تحت شعاع قرار خواهد گرفت و این پرسش را مطرح می‌کند که اگر آینده‌ای در کار نیست، تلاش امروز من برای چیست؟
این دانشجو ادامه داد: وقتی جوان نتواند برای این پرسش، پاسخی داشته باشد، کم‌کم حال خود را هم از دست می‌دهد و این نیروی جوانی به مرور زمان و به دلیل عدم برنامه‌ریزی برای آن به هدر می‌‌رود.
کتابچی با بیان اینکه این روزها همه مسئولان از همه چیز حرف می زنند جز جوان و آینده‌اش و نیرویی که در حال هدر رفتن است، تصریح کرد: همه دنیا آرزوی داشتن چنین نیروی جوانی دارند تا بتوانند با این نیروی پرنشاط و فعال رشد کشورشان را در همه عرصه‌ها رقم بزنند، اما مسئولان ما نه‌تنها از این نیرو استفاده نمی‌کنند، بلکه در مقابلش موانع مختلفی نیز قرار می‌دهند.
وی تاکید کرد: بی‌توجهی مسئولان به قشر جوان باعث شده تا جوانان به جای اینکه نیروی خود را در ساخت کشور به کار گیرند، در شبکه‌های اجتماعی و کانال‌های تلگرامی و قلیان‌سراها مشغول شوند.
کتابچی با اشاره به مشکلات جوانان ادامه داد: نکته جالب اینجاست که همه هم مشکلات جوان را می‌دانند و همه‌جا هم سخنرانی می‌کنند که مشکل امروز جوان ما اشتغال و ازدواج و مسکن است، اما هیچ مسئولی کاری انجام نمی‌دهد.
وی با بیان اینکه مجلس باید دولت را موظف به ایجاد وزارت جوان کند، افزود: قبلا سازمان ملی جوانان وجود داشت که تا حدی پیگیر مطالبات جوانان باشد، ولی بعد از ادقام این سازمان و ایجاد وزارت ورزش و جوانان، کاملا جوانان از عرصه برنامه‌ریزی کشور حذف شدند.
این دانشجو در پایان با اشاره به اینکه دود این اهمال‌کاری در حوزه جوانان در آینده به چشم نظام خواهد رفت، گفت : مسئولان باید هرچه سریع‌تر نسبت به حل مشکلات جوانان اقدام کنند و مطمئن باشند که از اعتماد به جوان و نیروی جوانی، پشیمان نخواهند شد.
معضلات امروز جامعه به دلیل عدم ریل گذاری صحیح برای قشر جوان است
سیدباقر پیشنمازی؛ معاون سابق امور فرهنگی و تربیتی وزارت ورزش و جوانان نیز در پاسخ به این پرسش که نیاز امروز قشر جوان و دانشجوی ما چیست، گفت: جوان ما در درجه اول نیاز به آرامش دارد و ما باید بررسی کنیم و ببینیم که چه چیزی آرامش این جوان را برهم می‌زند و بعد برای رفع آن اقدام کنیم.
وی با اشاره به اینکه جوان دارای یک نیروی قدرتمند در وجود خود است، افزود: باید برای این جوان ریل‌گذاری اساسی تعریف کرد تا بتوانیم از این نیروی جوانی برای ساختن و آبادانی کشور در حوزههای مختلف استفاده کنیم.
معاون سابق امور فرهنگی و تربیتی وزارت ورزش و جوانان با بیان اینکه دغدغه آینده مهم‌ترین عامل برهم زننده آرامش جوان است، گفت: نگرانی از اینکه آیا می‌‌توانم به امنیت اقتصادی برسم، شغل به دست آورم، خانواده تشکیل دهم و در کنار این خانواده به آرامش برسم، مهم‌ترین مواردی است که امروز آرامش جوان ما را تهدید می‌کند.
وی ادامه داد: اگر مسئولان ما به این موضوعات توجه نکنند و آرامش جوان از بین برود، آن‌وقت این نیروی جوانی که می‌توانست در مسیر درست برای آبادانی ایران اسلامی هدایت شود، باعث تخریب میشود و این تخریب به دلیل قوت زیاد به سطح جامعه کشیده میشود و بعد شما می‌بینید که پوشش جوان مناسب نیست، اعتقادات جوان سست شده است و حتی ادبیات جوان نیز تغییر کرده است.
پیشنمازی با اشاره به اینکه همه این معضلات به علت عدم ریل‌گذاری صحیح برای قشر جوان است، تصریح کرد: اگر ریل‌گذاری خوبی برای نسل جوان ما صورت نگیرد، این ظرفیت عظیم را هدر داده‌ایم.
نیاز اولویتیک جوان ورزش نیست، اعتماد به او و نشست پای درد دل اوست
حجت‌الاسلام علی‌اکبر یزدانی؛ مسئول نهاد رهبری دانشگاه کشاورزی ساری در این خصوص گفت: امروز مهم‌ترین مشکل نسل جوان مبهم بودن آینده است، چه آن جوانی که در حال تحصیل است و چه جوانی که تحصیل نمی‌کند، دارای یک ابهام بزرگ نسبت به آینده است، که شغلم چه میشود، ازدواجم چه میشود، کارم چه میشود، هویتم چه میشود، رفاهم چه میشود، خانواده‌ام چه میشود و... .
وی افزود: ای کاش مجلس شورای اسلامی هنگام تشکیل وزارتخانه، تصویب می‌کردند که نام این وزارتخانه باید بشود وزارت جوانان و ورزش، چراکه وقتی شما می گویید وزارت ورزش و جوانان یعنی ورزش اهمیتش بیشتر از جوانان است.
مسئول نهاد رهبری دانشگاه کشاورزی ساری ادامه داد: اگر می‌شد وزارت جوانان و ورزش برنامه‌ریزی به آن سمت می‌رفت که ما ابتدا به نیازهای اساسی جوان توجه می‌کردیم، که یکی از آن نیازها که البته نیاز درجه یک هم نیست، نیاز ورزشی است.
این مسئول اضافه کرد: نیاز اولویتیک جوان کار، ازدواج، اعتماد به او، توجه به او و نشستن پای سخنان او و درد دل‌های او و درک نیازهای واقعی اوست.
وی با بیان اینکه امروز مهم‌ترین نیاز جوان بحث ازدواج و رفع نیازهای جسمی و جنسی او از راه صحیح و شرعی است، ادامه داد: بحث ازدواج یکی از مهم‌ترین مباحثی است که باید به‌طور جدی در این زمینه کار شود.
در پایان باید یادآور شد، حل مشکلات مربوط به جوانان نیازمند همکاری تمامی دستگاه‌هاست. مسائل و مشکلات جوانان چندوجهی است که باید با مراقبت و هدف گذاری مطلوب علاوه بر جلوگیری از آسیب‌های اجتماعی و فراهم کردن اوقات فراغت مناسب، بتوانیم مشکل اشتغال و ازدواج آنها را برطرف کنیم و انجام این کار هم، از عهده یک نهاد خارج است و همکاری و مساعدت همه دستگاه‌ها را می‌طلبد.
