«دلنوازان» نقطه عطف کارنامه بازیگری اوست. جایی که تعداد زیادی از مخاطبان رسانه ملی شبانه پای تلویزیون می‌نشستند تا سرنوشت دختر بی‌کس و کار با پسری که خاطر خواهش شده بود را دنبال کنند. زمان گذشت؛ قریشی سر از سینما در آورد و توانست در فیلم‌هایی بازی کند که فروش‌شان بد نبود.
او در حال حاضر فیلم «رسوایی2» را روی پرده سینما دارد از این‌ها که بگذریم، قریشی می‌خواهد فیلم بسازد! رویایی که انگار چند سالی است در سرش بوده و حالا قرار است در هفته آینده و با ساخت سه چهار فیلم کوتاه عملی‌اش کند و بعدش هم برسد به ساخت اولین فیلم سینمایی‌اش.
*چه شد که بازیگر فیلم «رسوایی2» مسعود ده‌نمکی شدید و به این فیلم و این نقش بله گفتید؟
انتخاب حضور در این فیلم هم، مثل بقیه کارهایی که انتخاب کردم کاملا حرفه‌ای بود، پیشنهاد را دریافت کردم، بعد از خواندن سناریو قبول کردم در فیلم بازی کنم.
*بازخوردهای کسانی که فیلم را دیده‌اند و شاهد بازی شما در این کاراکتر بودند، چگونه بود؟
متأسفانه موفق نشدم در جشنواره فیلم را ببینم. آن روزها مشغول بازی در پروژه سینمایی بودم و وقت نکردم در برج میلاد یا سالن‌های دیگر «رسوایی2» را ببینم بعد از اکران عمومی هم نشد که فیلم را ببینم.
*در جشنواره فجر، منتقدان اسقبال سردی از فیلم داشتند.
متأسفانه بسیاری از صاحب نظرها، نگاهی شخصی به فیلم دارند و فیلمها را با توجه به سازندگانش می‌سنجند. به نظرم این نوع نگاه درست نیست، باید فیلم را بدون هیچ پیش زمینه‌ای تماشا کرد. باید دید مردم در مورد فیلم چه نظر ی دارند و نظر آن‌هاست که مهم است.
*چه چیزی در فضای کاراکتری که در این فیلم بازی کردید برایتان خاص و تازه بود که قبول کردید آن را بازی کنید و به تصویر بکشید؟
این فیلم پر از ویژوال افکت‌هایی است که سینمای ما اصلا ندارد و به شدت به اینچنین تجربه‌هایی نیازمند است. این یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های این فیلم است که بسیار دوستش داشتم.
*اولین تجربه بازی در کنار اکبر عبدی چطور بود؟
اولین تجربه بازی کنار بازیگر دوست داشتنی و بزرگی مثل اکبر عبدی افتخاری بود که در پرونده کار من ثبت شد. این تجربه شیرین در کنار بزیگری که از بچگی به او علاقه‌مند بودم و از دیدن بازی‌اش در سینما لذت می‌بردم، فوق العاده بود.
*به روزهای ساخت فیلم برگردیم، مسعود ده‌نمکی، کارگردان سختگیری است؟
تصور اشتباهی از ایشان داشتم و فکر می‌‌کردم مسعود ده‌نمکی آدم جدی و بداخلاقی است که اگر تعداد برداشت‌ها بیشتر از سه چهار تا شود، با عصبانیت از خجالت بازیگرها در می‌آید اما این طور نبود و ایشان با آرامش خاصی که بر گروه حاکم بود، کار را پیش می‌برد. مسعود ده‌نمکی آدم صبوری است که کار کردن در فیلم‌هایش تجربه جذاب و دوست داشتنی است، حداقل برای من این طور بود.
*در این فیلم، نقش یک روزنامه نگار را بازی می‌کنید؛ برای درک بهتر به این نقش چقدر به فضای مطبوعات نزدیک شدید؟
به عنوان یک بازیگر با خبرنگارهای زیادی در ارتباط بوده‌ام، خبرنگارهای خوب و خبرنگارهای بد...! یک بار یکی از خبرنگارها بدجوری مرا اذیت کرد و صدای ضبط شده‌ام را در فضای مجازی منتشر کرد! خبرهای دروغی مثل حضور در مهمانی و دستگیر شدن و ... از دیگر دورغ‌هایی بود که به من نسبت داده شد که الان در مورد همان اتفاق هم می‌گویم: «هر جایی آن خبرنگار را ببینم، برخوردی غیرحرفه‌ای با او می‌کنم!»
بعد از آن اتفاق با وکیلی صحبت کردم و قرار شد که او در مورد اینچنین اتفاق‌هایی وارد عمل شو و از حقم دفاع کند! واقعا، دیگر نمی‌خوانم در این راه آسیب ببینم.
*پس برای این ایفای نقش به همان برخوردهایی که با خبرنگارها داشته‌اید، بسنده کرده‌اید؟
تمام تلاشم را کردم تا بتوانم از عهده نقشم برآیم و فکر می‌کنم موفق هم بوده‌ام.
*عده‌ای معتقدند سحر قریشی این شانس را داشت که در سینمای ایران ستاره شود اما انتخاب‌هایش برای بازی در فیلم‌های سینمایی مانع از این اتفاق شده است. نظرتان چیست؟
واقعیتش این است که به این ماجرا شخصی نگاه نمی‌کنم و سعی می‌کنم به حرف دلم گوش بدهم تا انتخاب‌های حرفه‌ای! همیشه سعی کرده‌ام با کارگردان‌های فیلم اولی کار کنم چون خیلی خوب آنها را می‌فهمم و بر خلاف بسیاری از بازیگرها که به فیلم اولی‌ها اعتماد ندارند، دوست دارم در فیلم‌هایشان بازی کنم.
*به نظر می‌رسد، بازی در تله فیلم‌های سینمایی هم از سوی شما، تصمیم حرفه‌ای نبوده است.
موافقم متأسفانه در دوره کوتاهی از تلویزیون دور بودم، تله فیلم‌های زیادی بازی کردم و انرژی زیادی برای حضور در این فیلمها صرف کردم البته دلیل خودم را داشتم.
*چه دلیلی داشت؟
همیشه برای مردم بازی کرده‌ام و برایم خیلی مهم بوده که آنها مرا دوست داشته باشند. از آن جایی که تلویزیون در ایران رایگان است و مردم می‌توانند بدون پرداخت هزینه‌ای از این جعبه جادویی استفاده کنند، برخلاف روال معمول در دنیا که برای تماشای کانال‌ها، شما باید پول پرداخت کنید، در ایران تلویزیون رایگان است و من هم دوست داشتم، مردم بتوانند رایگان فیلم‌هایم را تماشا کنند. شاید بسیاری از مردم توانایی رفتن به سینما و خرید بلیت را نداشته باشند. هر چند به تازگی تصمیم گرفتم که گزیده کار باشم و در تله فیلمها کمتر بازی کنم ولی هنوز هم معتقدم که انتخاب‌های من دلی بوده تا حرفه‌ای اما تصمیم دارم از این به بعد انتخاب‌های دقیق‌تری برای بازی در فیلمها داشته باشم.
*کارنامه کاری سحر قریشی نشان می‌دهد که فیلم‌هایی را بازی می‌کند که گیشه پسند هستند.
فیلمنامه‌های زیادی برایم ارسال می‌شود که تقریبا تمام‌شان تجاری هستند. راستش سینمای ایران در سال‌های اخیر سمت فیلم‌های تجاری رفته و فروش بالای این نوع فیلم ها باعث شده تا کارگردان‌های زیادی این نوع فیلمسازی را انتخاب کنند. از طرفی، تبلیغات فیلم‌های سینمایی در شبکه ماهواره‌ای GEM به فروش بیشتر فیلمها هم کمک بسیاری کرده است. در حالی که تلویزیون ایران تیزر تبلیغاتی بسیاری از فیلمها را پخش نمی‌کند و این شبکه‌های ماهواره‌ای هستند که از شبکه‌های داخلی سبقت کرفته‌اند و با تبلیغ برای فیلم‌های روی پرده، به فروش بیشتر آن فیلمها کمک زیادی کرده‌اند. البته تمام این پول‌ها در جیب تهیه کننده می‌رود و به بازیگر چیزی نمی‌رسد(می‌خندد)
*منظورتان این است نوع فیلمنامه‌های پیشنهادی به شما این گونه بوده است که چنین انتخاب‌هایی داشته‌اید؟
متأسفانه تمام بازیگرها به صورت اکیپی و دورهمی در فیلم‌های خاص بازی می‌کنند! شما وقتی فیلمها را می‌بییند، متوجه می‌شوید که البته این یک طرف ماجراست و در طرف دیگر بازیگرهایی را می‌ّبینیم که با پول دادن به نویسنده‌ها و کارگردان‌ها از آنها درخواست می‌کنند تا برایشان فیلمی را بسازند و آن طور که دوست دارند در آن ظاهر شوند!در این شرایط، شانس بازی در فیلم‌های خاص برای بازیگرهایی که حاضر به باج دادن نبوده‌اند، وجود ندارد!
هیچ وقت جزو این باندها نبوده‌ام و ترجیح داده‌ام. منتظر بمانم تا نوبتم برای بازی در فیلم‌هایی از این دست، فرا برسد. متأسفانه نگاه به سینما مادی شده است، فیلمسازان برای فروش فیلم‌هایشان به بازیگری‌های بفروش و گیشه‌دار زنگ می‌زنند و نیت‌شان فقط فروش بالای فیلم است. البته در فیلمی بازی کرده بودم که به شدت فیلم خاصی بود اما کار دیده نشد.
*چه فیلمی؟
«اکباتان» به کارگردانی مهرشاد کارخانی که سال 90 خورشیدی ساخته شد، آنجا توانستم در کنار داود رشیدی و سروش صحت نقش آفرینی کنم. این فیلم، تجربه خاصی در سینمای ایران و برای خود من بود که متأسفانه دیده نشد.
*چقدر بازیگری برایتان دغدغه است؟ آیا به عنوان یک شغل به آن نگاه می‌کنید؟
همه چیز به دوران کودکی‌ام باز می‌گردد؛ آن زمان بازیگری برای من یک رویا بود. علاقه شدیدی در من وجود داشت و هر طور بود، می‌خواستم بازیگر شوم. دوران مدرسه گذشت و با خوش شانسی توانستم وارد دنیای تصویر شوم. راستش فکر می‌کنم اگر پسر بودم، حتما فوتبالیست می‌شدم! صادقانه بگویم که آن همه شور و شوق در من تبدیل به یک عادت شده است و بازیگری دیگر برای من شور و شوق ندارد!
*یعنی ممکن است از بازی در سینما و تلویزیون فاصله بگیرید؟
بله! هشت فیلم از سال گذشته و آماده اکران دارم. به اندازه کافی فیلم سینمایی بازی کرده‌ام و تصمیم دارم کارگردانی کنم! می‌خواهم گزیده کار باشم و به دغدغه اصلی‌ام در این روزها که کارگردانی است، روی بیاورم.
*پس می‌خواهید فیلم بسازید؟!
راستش چند طرح دارم که دوست دارم بسازم. با بزرگانی در عرصه سینما مشورت کرده‌ام و اگر همه چیز درست پیش برود، سال بعد فیلم‌هایم را در مقام کارگردان خواهم ساخت.
*تا به حال تجربه ساخت فیلم کوتاه را داشته‌اید؟
نه! اما تمام تلاشم را می‌کنم تا همین هفته سه چهار فیلم کوتاه بسازم!
*دوره‌های آکادمیک فیلمسازی را گذرانده‌اید؟ یا قصد دارید کاملا تجربی وارد این حوزه سخت شوید؟
همه چیز را تجربی یاد گرفته‌ام و می‌خواهم از سال‌ها کسب تجربه در سینما و حضور در فیلم‌های بی‌شمار، استفاده کنم و فیلم بسازم. البته ممکن است در آینده نه چندان دور، دوره‌هایی از فیلمسازی را نیز بگذرانم تا آمادگی بیشتری برای ساخت فیلم پیدا کنم.
*قصه‌هایی که نوشته‌ای، چقدر با شخصیتی که از سحر قریشی سراغ داریم و فیلم‌هایی که بازی کرده است، شباهت دراد؟
کارهای اجتماعی تأثیر گذاری نوشته‌ام را که فشار روحی و مشکلاتی که آدم‌های اجتماع با آنها دست و پنجه نرم می‌کنند، نشان می‌دهد و از طرفی نیاز به همدلی در اجتماع و بین مردم‌های آن اجتماع را بازگو می‌کند. سعی کردم در داستانم، آدم‌ها حرف‌هایشان را با خنده بزنند تا فضای دوست داشتنی پیش چشم مخاطب شکل گیرد.
*در آخر قصد ندارید به تلویزیون برگردید؟
من بچه تلویزیون هستم. قبل از سینما در تلویزیون بودم و تجربه بازی در سریال«» حسین سهیلی زاده برای من فوق العاده بود. حضور در پروژه‌ای سالم که درس‌های زیادی برای من داشت. سهیلی زاده مثل معلم به من، چیزهای زیادی آموخت که هنوز از آن استفاده می‌کنم. او بدون هیچ چشمداشتی آموخته‌هایش را در اختیار من قرار داد، برخلاف بسیاری از سینمایی‌ها که چشم دیدن یکدیگر را ندارند و از موفقیت دیگری کفری می‌شوند! در حالی که موفقیت دیگران باید تو را خوشحال کند.
*تجربه نشان داده است بازیگرهایی که در فیلم‌های ده‌نمکی بازی کردند، در پس این حضور و انتخاب، نگاه خاصی در دنیای سینما بر آنها حاکم می‌شود. وقتی پیشنهاد بازی در «رسوایی2» را پذیرفتید، به مسائل حاشیه‌ای از این دست هم فکر کردید؟
راستش این موضوع برای من اهمیتی ندارد. فقط می‌خواهم کار کنم به مسائل حاشیه‌ای توجه نمی‌کنم و برایم مهم است که در فیلم بازی کنم. رزومه کاری موفق این کارگردان(ده نمکی) یکی از دلایل اصلی انتخاب این نقش و بازی در این فیلم از سوی من بود. البته این کارگردان هر فیلمی ساخته، پرفروش بوده و مردم با میل و علاقه فیلم را دیده‌اند. آمار فروش فیلم‌های ده‌نمکی بسیار بالاست و این نکته نشان از علاقه مردم به فیلم‌های وی دارد. من هم به این نکته توجه داشتم و پیشنهاد بازی در «رسوایی2» را پذیرفتم.
