زینب شجاعی در حوزه پوشش جامعه گفت: بیشترین آسیب را از سوی اجناس چینی و ترک داریم. آن ها که وضعشان خوب است ترک و ضعیف ترها چینی و کره ای می‌خرند و کمتر مردم ما به سمت کارهای ایرانی می آیند.
این طراح با اشاره به همین استقبال گفت: به همین دلیل خیلی از کارهای موجود در بازار که در داخل ایران تولید می‌شود با مارک ترک به بازار می آید و استقبال خوبی هم از آن می‌شود.
وی افزود: متاسفانه به دلایل متعدد مردم ما به لباس داخل اعتماد ندارند، در حالی که کار داخلی می تواند خیلی بهتر از نمونه‌های خارجی باشد. همه دنبال لباس ترک هستند، ما کارهای خیلی خاص بر اساس سبک ایرانی اسلامی در کشور تولید می‌کنیم، اما تا این نگاه تغییر نکند، مردم به لباس‌های ایرانی روی نمی‌آورند.
شجاعی اضافه کرد: اتفاق بد دیگر کارهای چینی و کره ای است و چون با قیمت پایین می آورند، توانسته اند بازار را بگیرند. قیمت سه تا لباس چینی با یک کار ایرانی برابری می‌کند.
این طراح ادامه داد: با این روند ما نمی توانیم جای لباس ترک را بگیریم. مردم ما مارک پرست شدند. اگر همان کار را بهشان بدهیم و بگوییم ایرانی است قبولش نمی‌کنند. کارهای چینی هم کارهایی است که تنوع دارد و دیگر قیمت بسیار مناسب آن باعث گسترششان شده است. ترجیح می دهند سه تا کار بگیرند و یک کار ایرانی نگیرند. این کارها کیفیت ندارد ولی در بازار هست و قیمت ها مناسب است.
شجاعی با اشاره به راهکار برون رفت از این مشکل گفت: یکی اینکه تولیدی ها کارهایشان را ارتفاء بدهند بویژه در دوخت و تنوع کار. دوم اینکه به مزون دارها و تولیدی های ایرانی بها بدهند. ما یکسری آدم های گم نام هستیم که گمنام کار می کنیم.
وی در توضیح واژه حمایت از تولیدی‌ها گفت: تبلیغ کالای ایرانی کنند، به تولیدی داخلی و هنرمندان داخلی بها بدهند. الان رقابت ما با جنس‌های خارجی نابرابر است. ما صد در صد می توانیم. اما نیاز به حمایت داریم که این حمایت الزاما مادی نیست.
