اول فصل هیچ کس به محسن مسلمان امیدی نداشت؛ برانکو او را نیمکت نشین کرده بود و بعد از یک فصل بد در فولاد و ذوبآهن اهالی فوتبال تصور میکردند پدیده شانزده سالهای که سال 86 در تهران به پرسپولیس گل زده بود تمام شده.
مسلمان اما در نیمفصل دوم تبدیل به مهمترین بازیکن پرسپولیس شده و نمایشهایی هم وزن آنچه از او انتظار میرفت ارائه میدهد. مسلمان در فاز حمله طراح بازیکنان خلاق و سرعتی است که با فرمهای متنوعی حمله میکنند و با گیج کردن حریفان به خواسته شان میرسند.
مسلمان از عالیشاه پاس گل کمتری داده اما بدون شک بهترین بازیکن تیمش در نیمفصل دوم بوده و قطعا یکی از بهترینهای فصل شناخته میشود. با این حال شماره 77 سرخها باید فردا بازیکن دیگری باشد؛ خیلی بهتر از تمام هفتههای قبل. یک مسلمان بزرگتر، شادابتر، باهوشتر و البته خلاق تر.
باور کنید سلطان سلفیهای پرسپولیس میتواند فردا نقش مهمتری نسبت به آنچه پیش از این ایفا کرده بود را ارائه دهد و یک هافبک همه کاره برای پرسپولیس باشد. فردا همه از مسلمان توقع پاس گل و ساختن موقعیت دارند، آن هم نه یکی بلکه چند تا.