«فقر در ایران رو به افزایش است.» لب سخنان وزیر کار، تعاون و رفاه اجتماعی بود. ربیعی در میان منتخبین تازه ملت افزود: «نود درصد وام بانکها در اختیار تنها پنج درصد از مردم قرار گرفته است. 52 درصد خانوادههای ایرانی هم تا امروز هیچ تسهیلاتی از نظام بانکی کشور، دریافت نکردهاند.» ربیعی اما از نقشی که وزارتخانه متبوعش برای مقابله با این ناهنجاریها داشت، حرفی نزد؛ هم چنین از کارهای نکرده فراوانی که دولت روحانی باید برای برچیدن رکود انجام میداد.
وزیر اقتصاد و دارایی هم در دومین روز همایش «فرایند قانونگذاری؛ الزامات و راهکارها» نطق جالبی داشت. طیبنیا درباره رکود بیسابقه اقتصادی، گفت: «در حال حاضر سطح تولیدات کشور از بالاترین تولیدمان که در سال 90 بود، پایینتر است. تلاشمان این است که ابتدا به تولید سال 90 برسیم.» حرفهای طیبنیا بهانهها را گرفت. وی دیگر نمیتواند مثل همیشه ادعا کند تمام معضلات اقتصادی تقصیر دولت قبل است. این احتمالاً نخستین باری است که یک مقام رسمی از دولت روحانی کوتاهیهایش را به گردن دولت سابق نینداخت.
جالبتر اما اعترافات وزیر کار در همان همایش بود؛ وقتی از تأثیرات پرداخت یارانههای نقدی بر کاهش فقر سخن گفت. در حالی که دولت روحانی در تمام سه سال گذشته هیچ برنامه روشنی برای ارتفاع مشکلات اقتصادی رو نکرده، همچنان یارانههای دولت قبل درمان بیچارگیها است. ربیعی هم مثل طیبنیا به توفیقات اقتصادی دولت قبل اعتراف کرد. شاید او هم از دستش در رفته باشد!
خبرگزاری دانشجو مینویسد: «من اولویت اول را تغییر ستاد اقتصادی دولت میدانم. منظور از ستاد اقتصادی بانک مرکزی، سازمان برنامه و بودجه و وزارت اقتصاد است. امروز اولویت اقتصاد ایران دیگر تورم نیست، بلکه اولویت اقتصادی ایران ایجاد رونق در اقتصاد، استفاده از منافع خارجی، تشویق مردم به سرمایهگذاری و مصرف و ایجاد گشایش در بازار است. من آقای محمد باقر نوبخت، ولیالله سیف و علی طیبنیا را ترکیب خوب و موفقی دانسته و میدانم. تیمی که تمام مأموریت خود را کنترل تورم میدانسته و موفق هم عمل کرده باید جای خود را به تیمی بدهد که بتواند در کشور گشایش اقتصادی ایجاد کند.» اینها را مرعشی گفت در گفتوگو باهفته نامه صدا. ناتوانی تیم اقتصادی دولت حتی داد اصلاحطلبان را هم درآورده است. آنقدر که سخنگوی متمول کارگزاران را هم به انتقاد علنی وادارد.