اهمیت کار در زندگی انسان بسیار زیاد است ، هم از نظر مادی و تأمین معیشت و هم از نظر روانی، بیکاری بجز لطمات مادی، لطمات روانی هم به دنبال دارد، اما با توجه به شرایط اقتصادی که سالها در کشور خود با آن دست بگرببان بودیم ، مفهوم کار و کارگر دارای شاخه های گوناگونی شده است، مردم مجبور هستند به کارهایی تن دهند که گاهی با صدمات جسمی و روانی شدیدی همراه است.
در چنین فضایی که احساس امنیت شغلی، خلاقیت، ارضاء شغلی، لذت از کار و حقوق مشروع انسانی در آن پیدا نیست یا کمرنگ است بسیاری از مشاغل کاذب و انگلی ممکن است درآمد زیادی داشته باشند و مشاغلی که با زحمت و تلاش بسیار همراه است، دارای عایدی ناچیز می باشد و وقتی در چنین شرایطی پای تورم و کمبود و کاستی های اقتصادی هم که به وسط بیاید باید منتظر هرگونه آسیب های اجتماعی نیز باشیم.
امروز روز جهانی کار و کارگر است ولی این روز متعلق به کدام دسته از افراد جامعه است که کار می کنند؟!
مفهوم کار و کارگر در جامعه ما چیست؟
همه افراد جامعه برای اینکه گرسنه و بی سرپناه نمانند کار و یا بیگاری می کنند ولی جزو مشمولان روز کار و کارگر نیستند، امروز خیلی از افراد ، دارای مشاغلی هستند که در شان آنها نیست و تحقیر می شوند و از نظر جسمی و روانی صدمه می بیند، لیسانس مدیریت مجبور است مسافرکشی کند، تولید کنندگان ورشکسته تولیدات خود را کنار خیابان عرضه می کنند، برخی از باغداران برای مقابله با دلالی دست فروش محصولات خود هستند، کارگرانی که از شرایط مساوی با کارگران کارخانه جات و کارگاه های تولید برخوردار نیستند ولی همان مقدار کار میکنند، افرادی که در خیابان پرسه می زنند تا به آنها کارگری و یا عملگی پیشنهاد شود و دستفروشان و خدماتی های خرد شرکتها از این دسته اند.
تمام اینها کارگرانی از طبقه کارگر هستند ولی از آنجا که در لیست حقوقی و قانونی سازمانهای کار و کارگر قرار ندارند، پس نمی توانند جزو کارگران جامعه محسوب شوند و آینده روشنی نخواهند داشت، این افراد همیشه با تنش و بزه درگیر هستند.
برخورداری از کار و معیشت معنی عدالت اجتماعی و حق تمام افراد جامعه است، چیزی که در کشور ما توسط هیچکدام از دولتها به طور کامل انجام نشد.
کارنامه و عملکرد نظام جمهوری اسلامی در عرصه های مختلف قابل تقدیر و افتخار آمیز بوده است و انتظار می رود، عدالت اجتماعی، اقتصادی مردم جامعه ایران نیز به برکت برقراری همین نظام اسلامی برقرار شده و موانع رفاه و کمبودهای برقراری عدالت عمومی هرچه زودتر شناسایی و رفع گردد.
فلسفه وجودی ایران اسلامی با پرچم عدالتخواهی اش در در عرصه جهانی به باور رساندن امید محرومان و مستضعفان است و این وظیفه بر عهده دولت قرار دارد.
در اینجا تصاویری از کارگران جامعه خود را از طبقه کارگر می بینیم که هرکدام به فراخور نوع کار و عرضه خدمت خود درآمد کسب می کنند، برخی کم و برخی زیاد، بعضی با امید به آینده و بیشتر آنها نا امید از فردای روشن کار میکنند، همه این افراد کار می کنند و به نوعی کارگر هستند ولی کارگر! و برخوردار از رفاه و حق عمومی نیستند....
انتهای پیام/رض
