داستان پر غصه کشاورزان رودباری همچنان ادامه دارد و افت شدید قیمت محصولات که توسط دلالان انجام می شود بسیاری از کشاورزان این شهرستان را در آغاز فصل برداشت ورشکست کرده است.
در حالی که دشمن آخرین حربه خود برای ضربه زدن به انقلاب اسلامی را اقتصاد دیده است و به زعم خود با تحریم انتظار به زانو درآمدن آن را می کشد، فعالیت های ثمربخش تمامی بخش های اقتصادی کشور می تواند دشمن را در دست یابی به نیات خود ناکام بگذارد، چرا حمایت جدی از کشاورزان زحمتکش این شهرستان نمی شود؟ در حالی که امنیت غذایی کشور بسیار مهم است.
«مسئولین مربوطه: همین قدر بدانید که کشاورز یک عمر جان کنده و امیدش به همین دست رنجش در موقع احتیاج است ؛ اما با آغاز فصل برداشت کشاورز نمیتواند بدهی های خود را پرداخت کند چه رسد به اینکه بتواند دو تخته فرش شش متری از نوع درجه سه برای دختر دم بخت خود بخرد تا راهی خانه بختش کند».
اما این همه انتقاد و دردل و گلایه کشاورزان رودباری این روزها برای کیست؟ آیا در این میان گوش شنوایی هم برای حمایت از آنها وجود دارد؟
اکنون با این وضعیت نه تنها هزینه تمام شده کشاورز جبران نمی شود، بلکه متحمل خسارت و بدهی سنگین نیز می گردد زیرا با احتساب هزینه پول کارگر، سم، کود، آب و برق باید پولی اضافه بر قیمت فروش گوجه خرج شود.
سنجری کشاورز رودباری گفت: قیمت گوجه فرنگی در رودبار افت شدید داشته به طوری که نرخ این محصول در آغاز فصل برداشت هزینه دستمزد کارگران برای برداشت محصول را هم پوشش نمی دهد از سوی دیگر نبود خریدار و دلال بازی گوجه کاران را کلافه کرده است.
وی در ادامه افزود: هرساله با شروع فصل برداشت دلالان که اکثرا غیر بومی هستند با حضور پررنگ خود در شهرستان رودبار با سوء استفاده از کمبودهای زیر ساختی در این شهرستان اوضاع بازار را به دست می گیرند و نهایت بهره را از دست رنج کشاورزان می برند.
این کشاورز رودباری خاطر نشان کرد: کشاورزان در کنار افزایش هزینه های کشت و دستمزد کارگر و کمبود سوخت و آب در گرمای سوزان جنوب روزها به امید کسب درآمد تلاش کرده اند ترجیح می دهند محصول خود را هم برداشت نکنند.
دلالان چنان نبض بازارجنوب را به دست گرفته اند که یک کیلو گوجه را با منت از کشاورزان ۲۵۰ تا ۳۵۰تومان خریداری می کنند و در بازار مصرف با چندین برابر قیمت به فروش می رسانند.
کشاورزان رودباری بدلیل کاهش قیمت محصول، زمین گیر شدند!
این روزها اگر گذرتان به ورودی شهرستان رودبار از سمت زهکلوت افتاده باشد صف های طولانی وانت های بار های راخواهید دید که دسترنج کشاورزان را حمل می کنند و در سوی دیگر این ورودی دلالانی از استانهای مختلف در کمین دسترنج کشاورزان این منطقه نشسته اند.
روزانه صد ها کامیون،وانت و کانتینر در رودبار جنوب حال بارگیری هستند ولی به قیمت سرریز شدن جیب دلالان و نه منفعت کشاورزان.کشاورزان این شهرستان باید ساعت ها زیر آفتاب سوزان بمانند تا شاید دلالی از راه برسد وحاصل دسترنجش را حتی به قیمت همان ۳۰۰تومان هم بخرد.
شایان ذکر است باتوجه به اینکه شغل ۸۰درصد مردم این شهرستان کشاورزی است و این شهرستان یکی از بزرگترین تامین کنندگان تره بار استان وکشور است هنوز میدان تره بار ندارد.
امیدواریم مسئولین نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران فکری بحال کشاورزان بکنند. اگر میتوانستیم همه بدبختی های کشاورزان را که چه می خورند؛ چه می پوشند و چگونه زندگی می کنند را به تصویر می کشیدیم آنوقت می دانستید که این کشاورزان چه زحماتی می کشند تا یک محصول به بار بنشیند.
