آیت‌الله سید هاشم بطحائی گلپایگانی، عضو مجلس خبرگان رهبری و مرجع تقلید اظهار داشت: ابوطالب دارای چهار پسر به نام‌های طالب، جعفر، عقیل و علی(ع) بود اما تنها حضرت امیرالمؤمنین(ع) نزد خداوند دارای مقام و جایگاه ویژه‌ای شد و بعد از چهارده قرن همچنان محبوب و مورد احترام همه جهانیان است.
وی افزود: یکی از عوامل بسیار مهم در تذهیب نفس و تفاوت حضرت علی(ع) با برادران دیگر ایشان حضور حضرت در خانه پیامبر(ص) از دوران کودکی و نیز شیفتگی فاطمه بنت اسد نسبت به پیامبر اکرم(ص) است.
بطحایی گلپایگانی گفت: امام علی(ع) در حدیثی فرموده‌اند که «پیامبر(ص) مرا در دامن خود پرورید. من کودک بودم، پیامبر مرا چون فرزند خود در آغوش گرمش می‌فشرد و در استراحتگاه مخصوص خود جای می‌داد... هرگز نیافت که من دروغی بگویم و در کردار من اشتباهی رخ دهد. من همچون بچه شتری تازه که پیوسته به دنبال مادرش هست، به دنبال او می رفتم. او هر روز نکته های تازه ای از اخلاق را برای من آشکار می‌ساخت. و مرا فرمان می‌داد که در خط او حرکت کنم. آن حضرت مدتی از سال در کوه حرا به سر می‌برد و کسی جز من او را نمی دید... من نور وحی و رسالت را می‌دیدم و بوی خوش و دل انگیز نبوت را احساس می‌کردم.. موقعیتی که من در محضر رسول الله داشتم برای هیچ کس نبود.»
وی افزود: آموزش و پرورش به شیوه پیامبراکرم(ص)، حضرت علی(ع) را لایق همسری حضرت فاطمه(س) کرد.
این مرجع تقلید عنوان کرد: امیرالمومنین(ع) از حضرت فاطمه(س) سه پسر و دو دختر به نام‌های حسن(ع)، حسین(ع)، محسن(ع)، زینب و ام کلثوم(س) و از ام‌البنین(س) چها ر پسر به نام‌های عباس(ع)، عبدالله، جعفر و عثمان و از خوله محمد بن حنفیه را داشت.
وی گفت: نحوه تربیت و مدیریت حضرت علی(ع) در خانه به گونه‌ای بود که بین فرزندان حضرت فاطمه(س) و برادران ناتنی آنها تقاوتی قائل نمی‌شدند و همین امر باعث احساس قلبی نزدیک امام حسین(ع) و حضرت عباس(ع) شد.
بطحایی گلپایگانی افزود: تربیت حضرت علی(ع) به گونه‌ای بود که حضرت عباس(ع) در واقعه کربلا حاضر شد تا فرزندان و دارایی‌اش را فدای برادر ناتنی‌اش کند و در بحارالانوار آمده است که امام حسین(ع) نیز هنگامی که بر بالین ایشان حاضر شد، فرمود:«الان انکسر ظهرى و قلّت حیلتى» یعنی الان کمرم شکست و راه چاره به رویم بسته شد.
وی در پایان خاطر نشان کرد: دلیل اصلی شاخص بودن فرزندان حضرت علی(ع)، تربیت آنها نزد پدری مدیر و سیاست مداری بی‌نظیر بود.
