اپل می‌گوید بخش اعظم این اقلام یا محصولات قدیمی فروشگاه‌های این شرکت هستند که به فروش نرفته‌اند یا مشتریان به هر علت، آنها را برگردانده و مورد استفاده قرار نداده‌اند. برای مثال هر گوشی آیفون حاوی تقریبا ٢٥ میلی‌گرم طلاست که ارزش آن تقریبا یک دلار است. اگر قیمت هر اونس طلا هزارو ٢٣٧ دلار باشد، اپل با بازیافت محصولات قدیمی خود توانسته در سال گذشته ٤٣,٦ میلیون دلار پول به جیب بزند و نیاز به استخراج طلای بیشتر از معادن زیرزمینی را کاهش دهد. اپل می‌گوید از مجموع ٤٠ میلیون کیلوگرم زباله الکترونیک بازیابی‌شده حدود ٢٧ میلیون کیلوگرم آن قابل استفاده بوده است.
درحالی‌که اپل می‌گوید سال گذشته با بازیافت گوشی‌ها، تبلت‌ها و دیگر اقلامی که خود تولید کرده و حالا مستعمل محسوب می‌شوند، توانسته است بیش از یک تن طلا به دست آورد، اما متأسفانه در ایران هیچ‌گونه اهمیتی به زباله‌های الکترونیکی که به‌نوعی آشغال‌های گران‌قیمت محسوب می‌شوند، داده نمی‌شود.
زباله‌های الکترونیکی به دستگاه‌های الکترونیکی مصرف‌شده و قطعات آنها مانند تلفن‌ها و کامپیوترها، لوح فشرده و... که حاوی فلزات خطرناکی مانند سرب، کادمیوم و جیوه هستند، گفته می‌شود که در صورت رهاسازی در طبیعت پس از پایان عمر مفید و بازیافت‌نشدن صحیح، آلوده‌کننده خطرناک محیط‌زیست به شمار می‌روند. عمر کوتاه تجهیزات کامپیوتری از یک طرف و تنوع‌طلبی مردم به استفاده از تجهیزات الکترونیکی جدید سبب شده است رفته‌رفته بحث زباله‌های الکترونیکی به مشکل بزرگ دنیا تبدیل شود.
بی‌اعتنایی ایران به زباله‌های الکترونیکی و کسب درآمد از طریق آن در حالی است که اپل می‌گوید بخش اعظم این اقلام یا محصولات قدیمی فروشگاه‌های این شرکت هستند که به فروش نرفته‌اند یا مشتریان به هر علت آنها را برگردانده و مورد استفاده قرار نداده‌اند. برای مثال هر گوشی آیفون حاوی تقریبا ٢٥ میلی‌گرم طلاست که ارزش آن تقریبا یک دلار است.
به گفته رئیس اتحادیه فناوران رایانه تهران، طبق قانون، شهرداری مسئول جمع‌آوری زباله‌های الکترونیکی بود که متأسفانه تاکنون هیچ‌گونه اقدامی انجام نداده است. به گزارش آی‌تابناک، «سیدمهدی میرمهدی» با اشاره به اینکه انباشت زباله‌های الکترونیک در کشور روزبه‌روز در حال افزایش است، می‌گوید: طبق قانون، شهرداری مسئول جمع‌آوری و تفکیک‌کننده زباله‌های الکترونیکی و دفع آنها بوده است اما به دفعات زیاد دیده شده زباله‌های الکترونیکی سر خیابان‌ها رها می‌شود. او می‌افزاید: بسیاری از قطعات مورد استفاده در تجهیزات الکترونیکی دارای عناصر آلوده‌کننده محیط‌زیست مانند کادمیوم، سرب و روی هستند که به این موضوع مهم باید اهمیت داده شود. به گفته او، هر روز شاهد پیشرفت و تغییر تکنولوژی و فناوری هستیم، به‌همین‌دلیل شاهد تغییر انواع دستگاه‌ها و کالاهای ارتباطی و دیجیتالی و کنارگذاشتن کالاهایی ازجمله کامپیوترهای قدیمی توسط افراد هستیم که همین موضوع باعث جمع‌آوری زباله‌های الکترونیکی شده است. شهرداری باید به منظور حفظ سلامتی محیط‌زیست هرچه سریع‌تر به فکر تفکیک و جمع‌آوری زباله‌های الکترونیکی باشد.
در جهان بیش از ۴۱ میلیون تن زباله الکترونیکی وجود دارد و در این میان سهم هر ایرانی در تولید این زباله‌ها حدود هفت کیلوگرم است. توسعه تولید محصولات الکترونیکی در جهان چالش پسماندهای الکترونیکی و دورریزی آنها را به دنبال دارد و این زباله‌های الکترونیکی به دلیل ترکیبات خطرناک، آلودگی‌های زیست‌محیطی بسیاری را تولید می‌کنند. حجم زباله‌های الکترونیکی اضافی که از سوی سازمان حفاظت محیط‌زیست ایران اعلام شده ٧,٤٠ کیلوگرم زباله الکترونیکی در کشور به ازای هر ایرانی است و این به این معنی است که سهم ایران در تولید پسماندهای الکترونیکی از متوسط آسیا بالاتر و تقریبا دو برابر آن است. پسماند الکترونیکی شامل لامپ، قطعات کوچک فناوری اطلاعات، صفحه تصویر، تجهیزات تبادل حرارتی و تجهیزات کوچک و بزرگ الکترونیکی می‌شود که در این میان تجهیزات حرارتی و الکترونیکی بیشترین سهم را در تولید و دورریز پسماندهای الکترونیکی جهان به خود اختصاص داده‌اند.
