هنرمندان همواره برای مردم به نقش آفرینی در عرصه‌های مختلف می پردازند و تا زمانی که دیده میشوند هستند، اما اگر زمانی بنا به هر دلیلی دیده نشدند چه؟ داستان غم‌انگیز هنرمندان از این زمان آغاز می شود. هفته گذشته با درگذشت ثریا حکمت بار دیگر از هنرمندانی صحبت شد که در دوره ای ستاره های سینما بودند و در پیری با مشکلات معیشتی و درمانی مواجه میشوند.
رضا ناجی: حمایت از پیشکسوتان تنها به هنرمندان درجه یک محدود میشود
با چند تن از بازیگران سینما و تلویزیون گفتگو کردیم. رضا ناجی بازیگر سینما و تلویزیون و برنده ی خرس نقره‌ای بهترین بازیگر مرد از جشنواره فیلم برلین برای بازی در فیلم آواز گنجشک‌ها، در این زمینه گفت: باید به هنرمندان رسیدگی شود و از آنهایی که توانایی کار کردن دارند استفاده شود. دست اندرکاران و مسئولین کشور باید از هنرمندان پیشکسوت حمایت کنند چون که هنرمندان در جایگاهی که در جامعه پیدا کردند نمیتواند به سمت کسانی دیگر دست دراز کنند.
وی تصریح کرد: کمپینی برای هنرمندان پیشکسوت تشکیل شده است و تعداد پیشکسوتان خیلی زیاد است اما متاسفانه فقط از هنرمند پیشکسوت درجه یک حمایت می شود و از هنرمندی که چندین سال کار کرده است اما پیشکسوت درجه یک نیست حمایتی نمیشود. پیشکسوتانی هستند که با وجود خدماتی که سالها به هنر این کشور شده است ولی به آنها بها داده نمیشود.
مظفری: وضعیت بد اقتصادی دولت فعلی اجازه کمک به هنرمندان را نمی‌دهد
در رابطه با همین موضوع مجید مظفری بازیگر سینما و تلویزیون گفت: دولت باید برای هنرمندان بودجه تخصیص دهد و از یک سنی به بالا برای هنرمندان حقوق تعیین کند. ضمن اینکه دولت فعلی هم از نظر اقتصادی وضعیت بدی دارد و نمیتواند به هنرمندان رسیدگی کند.
وی در ادامه اضافه کرد: مطبوعات تنها به چهره‌های شناخته شده و معروف می‌پردازند، تایک هنرمند سوپر استار است به دنبالش می‌روند که با او مصاحبه کنند اما بعد از یک سال که کار نکند فراموش میشود. تا وقتی که اختلاس در این مملکت است، هزینه ای در زمینه کارهای هنری نمی شود. بهتر است قبل از اینکه هنرمندی را از دست بدهیم به فکر معیشت باشیم. بد نیست بدانید که دولت هیچ کاری در این راستا انجام نداده است؛ حتی سعی نکردند که یک خانه ی سالمندان برای هنرمندان تاسیس کنند.
کاسبی: معاش مردم و در زیرمجموعه آنها هنرمندان تأمین شود
محمد کاسبی بازیگر فیلم سینمایی «بدون اجازه» و سریال تلویزیونی «خوش رکاب»، عقیده دارد اول باید معاش مردم و پس از آن معاش هنرمندان با آینده‌نگری تأمین شود.
وی در ادامه این گفتگو اظهار داشت: تمام مردم ایران که هنرمندان هم جزو آنها محسوب میشوند باید تحت تامین قرار گیرند، پس چرا ما همیشه به فکر چهره ها هستیم؟ چهره ها در زمان فعالیت خود پس انداز میکنند و در زمان پیری میتوانند از آن استفاده کنند و زندگی مرفهی دارند.
وی تصریح کرد: پیشکسوت یعنی عمری را سپری کرده است و به درجه‌ی استادی رسیده است، همه‌ی پیشکسوت ها استاد هستند. آیا همه‌ی این استادان لازم ندارندکه تامین شوند؟ بنابراین من تنها به بازیگران نگاه نمیکنم، بلکه به تمام مردم ایران نگاه میکنم. در کشور باید ساز و کاری به وجود بیاید تا زمانی که تمام کسانی که به سن بازنشستگی میرسند تامین باشند و خواسته‌ی من از تمام مسئولان این است که چرا کسانی که به سن بازنشستگی میرسند تامین نیستند؟!
وی در ادامه گفتگو اضافه کرد: یک مسئول با حقوقی که یک بازنشست میگیرد چند وقت میتواند زندگی کند؟ دوستان هنرمند بنده هم مدام گلایه میکنند که ما بیکار هستیم و دولت چرا به ما نمیرسد؟ دولت باید به همه پیشکسوتان و بازنشستگان برسد و ما هم جزء آنها.
من که در زمان فعالیت چند میلیون دستمزد دریافت میکردم حالا چقدر باید به من بدهند تا تامین شوم؟ آیا من شرمنده آن کارمند و کارگر نمیشوم که بعد از چند سال کار کردن باید با ماهی یک یا دومیلیون تومان حقوق بازنشستگی زندگی کنند؟ و با این وضعیت آنها از جریانات سیاسی مطالبه دارند و میگویند چرا نظام به ما نمیرسد؟ نمایندگان ما در مجلس چه کار میکنند؟به جای آنکه به فکر این باشند که از کدام جناح به داخل مجلس راه پیدا میکنند؛ قوانینی بگذارند که مردم مملکت وقتی به سن پیری میرسند تامین شوند.
