گروه سیاسی-با نزدیک شدن به دور دوم انتخابات مجلس شورای اسلامی اختلافات میان اصلاح طلبانی که خود را پیروز دور نخست می دانند افزایش یافته است.
به گزارش افکارنیوز،نخست این حزب ندا بود که تلاش کرد با تکذیب های رسانه ای درباره فهرست منتشر شده با حمایت شورای هماهنگی جبهه اصلات کار را برای لیست امید دشوار و از آنان سهم خواهی کند. حالا اعتماد ملی هم که خود را از پیروزی دور اول بی نصیب می بیند به صف منتقدان پیوسته و تلاش می کند از اختلافات موجود به سود خود بهره برداری کند.
گفته می شود فهرست امید برای دور دوم با مشورت و سهم خواهی عمده حزب اعتدال و توسعه و حزب کارگزاران سازندگی بسته شده و حتی اعضای حزب اتحاد هم نتوانسته اند سهم چندانی در این فهرست داشته باشند. هواداران دولت به استناد اینکه مردم در دور نخست به برنامه های دولت رای داده اند دور دوم اصلاح طلبان را به طور کامل کنار زده و پیش بینی که مدت ها پیش از سرانجام ماه عسل اصلاح طلبان و تیم روحانی می شد به مرور به واقعیت نزدیک تر می شود.
در این میان صادق خرازی که او را می توان بزرگترین بازنده انتخابات 7 اسفند لقب داد طی پیغام هایی که برای محمدرضا عارف فرستاده از وی خواسته در انتخابات هیات رئیسه تسلیم خواست دولت نشود و حتماً به عنوان نامزد ریاست مجلس ثبت نام کند.
پیش از این رسول مهرپرور عضو شورای مرکزی حزب اعتماد ملی نیز گفته بود: اینکه می‌گویند عارف مردم انصراف است را اصولگرایان مطرح می‌کنند و ما این را قبول نداریم. عارف به نفع لاریجانی برای ریاست مجلس به هیچ عنوان انصراف نمی‌دهد و اگر او انصراف دهد یعنی اصلاح طلبان را نادیده گرفته و ناکام کرده است.
او همچنین گفته بود: من از برخی اصلاح طلبان که اینگونه خودزنی می‌کنند، تعجب می‌کنم. اگر ما غیر از محمدرضا عارف فرد دیگری را برای ریاست مجلس دهم انتخاب کنیم یعنی خودزنی کرده‌ایم.
در روزهای اخیر نظیر این اظهارات بیشتر از سوی سیاستمداران نزدیک به صادق خرازی و رسول منتجب نیا بسیار شنیده می شود.
نکته قابل توجه این است که اطرافیان عارف هم به او اصرار می کنند که به خاطر نظر دولت شانس ریاست بر قوه مقننه را از دست ندهد و به اصطلاح دست از فردین بازی بردارد. با این حال گزارش های رسیده و اخبار درگوشی حاکی از آن است که اطرافیان دولت اکیداً از عارف خواسته اند به هیچ عنوان مقابل علی لاریجانی قرار نگیرد. توصیه ای که ظاهراً تا این لحظه عارف زیر بار آن نرفته است.
